Vibrant Thinking
Vibrant Thinking is een methode voor de dynamische ontwikkeling van strategieën, organisaties en leiderschapsstructuren. Het is ontwikkeld en wetenschappelijk onderzocht door Koen Hazewinkel, Utho Creusen en Anna-Leena Haarkamp aan de Katholieke Universiteit van Eichstätt-Ingolstadt. De methode is gebaseerd op het dynamische evolutionaire perspectief dat in de fysica en de biologie aan het begin van de twintigste eeuw is ontstaan.
De toepassing op bedrijven[bewerken]
De filosofie van Vibrant Thinking is gebaseerd op een dynamisch, evolutionair wereldbeeld, dat in de natuurkunde is ontstaan en verder is ontwikkeld in verschillende wetenschappelijke disciplines, met name de biologie [1] [2] [3]. Bij het toepassen van Vibrant Thinking worden organisaties beschouwd als complexe adaptieve systemen. Vibrant Organisations zijn bedrijven en instellingen die het idee van Vibrant Thinking succesvol hebben toegepast op hun bedrijfsprocessen op het gebied van strategie, organisatieontwikkeling en leiderschap.
In Vibrant Thinking verschuift het idee achter de strategie naar een dynamisch samenleven. De drijvende kracht achter de strategie is niet zozeer het concurrentievermogen, maar eerder een innerlijk doel van waaruit de organisatie handelt [4]. De dynamische strategie gaat over een langetermijnperspectief [5].
Mobiliteit, constante aanpassing, permanente verandering en de ontwikkeling van de organisatie staan centraal in de methode. In het dynamische perspectief wordt de organisatie gezien als een complex, aanpasbaar systeem. De basis van dit systeem is vertrouwen in de intelligentie en de goede wil van de medewerkers. Dit alles is gericht op continue ontwikkeling [6]. Vibrant Thinking ziet de leidinggevende als een coach die het proces binnen autonome teams binnen het complexe systeem begeleidt [7]. Het principe is informeel gezag versus formele macht. Dit vereist een hoge mate van menselijkheid en empathie [8].
Referenties[bewerken]
- ↑ Ludwig von Bertalanffy, General System Theory, 1969.
- ↑ Ilya Prigogine en Isabelle Stengers, Order out of Chaos, 1984.
- ↑ Edward Lorenz (1963). Deterministic Nonperiodic Flow. Journal of the Atmospheric Sciences .
- ↑ Zie o.a. Arie de Geus, Peter Senge, Simon Sinek
- ↑ Simon Sinek, The infinite game, 2019.
- ↑ Prof. Dr. Andre Wierdsma en Joop Swieringa, Lerend Organiseren, 2017.
- ↑ Zie o.a. Paul Ch. Donders, Robert K. Greenleaf, Robert E. Quinn, Margret Wheatley, Lee Bolman, Terrence E. Deal, Stephen Covey, Michael Fullan, Thomas Sergiovanni en Ronald Heifitz
- ↑ Robert K. Greenleaf: Servant Leadership
Dit artikel "Vibrant Thinking" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Vibrant Thinking.
