Agustín González
Agustín Gonzalez
| ||||
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Agustín Gonzalez Martinez | |||
| Geboren | 24 maart 1930 | |||
| Geboorteplaats | Linares_(Spanje) [Spanje] | |||
| Overleden | 16 januari 2005 (74 jaar) | |||
| Overlijdensplaats | Madrid [Spanje] | |||
| Land |  Spanje
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1969-2019 | |||
| Beroep | Acteur | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Agustín González Martínez (Linares, 24 maart 1930 - Madrid, 16 januari 2005) was een Spaanse acteur.
Biografie[bewerken]
Hij begon zijn loopbaan als bouwkundig tekenaar, maar verliet voor het acteren zijn studie om deel te nemen aan het Teatro Español Universitario, waar hij tijdens zijn studie enkele jaren aan verbonden bleef.
In 1953 debuteerde hij in het theater met een kleine rol in Escuadra hacia la muerte. Het jaar daarop verscheen hij voor het eerst op film in Felices Pascuas, van Juan Antonio Bardem. Uiteindelijk zou hij hoofdrollen en belangrijke bijrollen spelen e in meer dan 150 films waarbij hij vooral in de jaren 80 grote successen boekte.
Enkele belangrijke titels: Plácido y la trilogía La escopeta nacional, Patrimonio nacional en Nacional III, van Luis García Berlanga; La colmena en Los santos inocentes, van Mario Camus; Belle Époque, van Fernando Trueba en Volver a empezar, El abuelo, Historia de un beso en Tiovivo c.1950 (zijn laatste film), van José Luis Garci. Hij speelde de een hoofdrol in Las bicicletas son para el verano (1984), naar een bewerking van Jaime Chávarri van het gelijknamige theaterstuk van Fernando Fernán Gómez waar hij ook de hoofdrol in had gespeeld. Zijn werkritme was dusdanig hoog dat er jaren waren waarin hij in tot wel 12 films uitkwam en hij won vier keer, in 1987, 1988, 1995 en 1999 de Premio Goya voor beste mannelijke bijrol.
Op het Festival Imagfic in 1988 won Agustín González de prijs voor beste acteur voor zijn rol in de film Testigo azul (alucine) van Francisco Rodríguez. González won deze prijs ex aequo samen met de noordamerikaanse acteur David Jacobson (voor zijn werk in de film The beat van Paul Mones).[1][2]
Bij het grote publiek kreeg hij vooral meer bekendheid door zijn rollen in televisieseries, zoals onder andere in Cervantes, Cuentos imposibles, Los ladrones van a la oficina y Éste es mi barrio.
In het theater speelde hij de hoofdrol samen met Berta Riaza in Todos eran mis hijos (All my sons), van Arthur Miller,[3] dat werd opgevoerd in Buenos Aires in augustus 1988. En 1990 speelde hij met María Asquerino El león en invierno, van James Goldman, een stuk over de strijd tussen Henry II en Leonor van Aquitanie. Andere theaterstukken waarin hij speelde waren Luces de bohemia (1970), van Valle Inclán; Irene o el tesoro, van Antonio Buero Vallejo; El rufián castrucho, van Lope de Vega; Las mocedades del Cid, van Guillén de Castro; El burlador de Sevilla, van Tirso de Molina of En la red, van Alfonso Sastre. Ook stukken van niet spaanse schrijvers zoals De geemigreerden, van Sławomir Mrożek, die hij vertolkte met José María Rodero, of Trampa para un hombre solo, van origine van Robert Thomas.
En agugustus 2003 draaiden de opnames in Galicia El último día del principio de tu vida voor de korte film van Pedro Folla en Carlos Castel, waarin hij samenspeelde met jonge acteurs als Daniel Huarte en Javier Pereira. Hij zou de uiteindelijke premiere niet meer meemaken omdattoen de film uitkwam hij in het ziekenhuis was opgenomen, een paar dagen voor zijn overlijden .
In november 2004 werkte hij mee aan Tres hombres y un destino samen met José Luis López Vázquez en Manuel Alexandre, maar moest enige tijd later vervangen worden wegens gezondheidsproblemen. In januari 2005 overleed hij in het La Zarzuela ziekenhuis in Madrid aan complicaties van een longontsteking.
Van 1954 tot 1986 leefde hij samen met de actrice María Luisa Ponte, zijn tegenspeelster in talloze toneelstukken, hoewel hij ook kortstondige relaties had met María Asquerino en Pilar Bardem. Zijn laatste jaren bracht hij door met Maite de la Cruz, moeder van televisiepresentatrice Sandra Sutherland.
Hij was de oudste broer van Manuel González, een van de leden van de spaanse popgroep Los Brincos.
Filmografie[bewerken]
Film (selectie)[bewerken]
- Felices Pascuas, van Juan Antonio Bardem, 1954.
- Un tipo de sangre, van León Klimovsky, 1960.
- Mi calle, van Edgar Neville, 1960.
- Mi noche de bodas, van Tulio Demicheli, 1961.
- Plácido, van Luis García Berlanga, 1961.
- Atraco a las tres, van José María Forqué, 1962.
- Los que no fuimos a la guerra, van Julio Diamante, 1962.
- El mundo sigue, van Fernando Fernán-Gómez, 1963.
- El verdugo, van Luis García Berlanga, 1963.
- La verbena de la paloma, van Jose Luis Saenz de Heredia, 1963.
- Secuestro en la ciudad, van Luis María Delgado, 1964.
- Tengo 17 años, van José María Forqué, 1964.
- De cuerpo presente, van Antonio Eceiza, 1967.
- La Regenta, van Gonzalo Suárez, 1974.
- El diputado. van Eloy de la Iglesia, 1978.
- La escopeta nacional, van Luis García Berlanga, 1978.
- Patrimonio Nacional, van Luis García Berlanga, 1980.
- El nido, van Jaime de Armiñán, 1980.
- El divorcio que viene, van Pedro Masó, 1980.
- Las aventuras de Enrique y Ana, van Tito Fernández, 1981.
- Volver a empezar, van José Luis Garci, 1981.
- Gary Cooper, que estás en los cielos, van Pilar Miró, 1981.
- En septiembre, van Jaime de Armiñán, 1982.
- Nacional III, van Luis García Berlanga, 1982.
- Buscando a Perico, van Antonio del Real, 1982.
- La colmena, van Mario Camus, 1982.
- Las bicicletas son para el verano, van Jaime Chávarri, 1983.
- El caso Almería, van Pedro Costa, 1983.
- El crack II, van José Luis Garci, 1983.
- Los santos inocentes, van Mario Camus, 1984.
- El Pico II, van Eloy de la Iglesia, 1984.
- Dos mejor que uno, van Ángel Llorente, 1984.
- Madre in Japan, van Paco Perales, 1985.
- Stico, van Jaime de Armiñán, 1985.
- Total (película para televisión),van José Luis Cuerda, 1985.
- Crimen en familia, van Santiago San Miguel 1985.
- La corte de Faraón, van José Luis García Sánchez 1985.
- La vaquilla, van Luis García Berlanga, 1985.
- A la pálida luz de la luna, van José María González Sinde, 1985.
- Mambrú se fue a la guerra, van Fernando Fernán Gómez, 1985.
- Redondela, van Pedro Costa, 1986.
- Hay que deshacer la casa, van José Luis García Sánchez (1986).
- Moros y cristianos, van Luis García Berlanga, 1987.
- Policía (1987).
- La marrana, van José Luis Cuerda, 1992.
- Belle Époque, van Fernando Trueba, 1992.
- Después del sueño, van Mario Camus, 1992.
- Aquí, el que no corre...vuela, van Ramón Fernández, 1992.
- Todos a la cárcel, van Luis García Berlanga, 1993.
- Los peores años de nuestra vida, van Emilio Martínez Lázaro, 1994.
- Siete mil días juntos, van Fernando Fernán Gómez, 1994.
- Así en el cielo como en la tierra, van José Luis Cuerda, 1995.
- La ley de la frontera (1995), van Adolfo Aristarain
- El abuelo, van José Luis Garci, 1998.
- Caricias, van Ventura Pons, 1998.
- Historia de un beso, van José Luis Garci, 2002.
- Tiovivo c. 1950, van José Luis Garci, 2004.
- El último día del principio de tu vida, van Pedro Folla y Carlos Castel, 2005.
Televisiie[bewerken]
- Firmado Pérez (1963).
- Historia de la frivolidad (1967)
- Silencio, estrenamos (1974).
- Cervantes (1980)
- El jardín de Venus (1983-1984)
- Cuentos imposibles (1984).
- Escalera exterior, escalera interior (1986)
- Clase media (1987)
- Los ladrones van a la oficina, 1993-1996
- Compuesta y sin novio (1994).
- Oh! Espanya (1994)
- Todos a bordo (1995).
- Pepa y Pepe (1995).
- Éste es mi barrio (1996-1997)
- Mamá quiere ser artista (1997)
- Ni contigo ni sin ti (1998)
- La vida en el aire (1998)
- Arrayán (1999)
- A las once en casa (2000)
- Cuéntame cómo pasó (2002)
- Viento del pueblo. Miguel Hernández (2002)
- 7 Vidas, 2003
- La vida de Rita (2003)
Theater (selectie)[bewerken]
- Escuadra hacia la muerte (1953)
- El caso del señor vestido de violeta (1954)
- La fierecilla domada (1954)
- Medida por medida (1955)
- La feria de Cuernicabra (1956)
- Tengo un millón (1960)
- En la red (1961)
- El tintero (1961)
- Vestir al desnudo (1961)
- Las que tienen que servir (1962)
- La loca de Chaillot (1962)
- El proceso del arzobispo Carranza (1964)
- El cerco de Numancia (1966)
- El rey Lear ( King Lear ) (1967)
- El rufián Castrucho (1968)[4]
- Las mocedades del Cid (1968)[5]
- Medida por medida (1969)
- Luces de bohemia (1970)
- El cántaro roto (1981)
- Las bicicletas son para el verano (1982)[6]
- Todos eran mis hijos (All my sons) van Arthur Miller (1988)
- El león en invierno (1990)
- Trampa para un hombre solo (2002)
- El alcalde de Zalamea (2003)
- Tres hombres y un destino (2004)
Prijzen en nominaties[bewerken]
| Jaar | Categorie | Film | Resultaat |
|---|---|---|---|
| 1981 | Beste mannelijke bijrol | El poderoso influjo de la luna | Winnaar |
| Jaar | Categorie | Film/Serie/Montage | Resultaat |
|---|---|---|---|
| 1982 | Beste theatervertolking | Las bicicletas son para el verano | Winnaar |
| 1984 | Beste filmacteur | Las bicicletas son para el verano Los santos inocentes |
Genomineerd |
| Beste televisierol | Cuentos imposibles | Genomineerd |
| Jaar | Categorie | Resultaat |
|---|---|---|
| 2004 | Toda una vida | Winnaar |
| Jaar | Categorie | Film | Resultaat |
|---|---|---|---|
| 1986 | Beste mannelijke rolvertolking | Mambrú se fue a la guerra | Genomineerd |
| 1987 | Beste mannelijke rolvertolking | Moros y cristianos | Genomineerd |
| 1994 | Beste mannelijke rolvertolking | Los peores años de nuestra vida | Genomineerd |
| 1998 | Beste mannelijke rolvertolking | El abuelo | Genomineerd |
Overige prijzen
- Premio Antena de Oro de Televisión (1967)
- Antena de Oro (1968)
- Gouden Medaille voor verdienste in de Schone Kunsten (las Bellas Artes) (1983).
- Prijs in het Festival Internacional de Cine de Karlovy Vary (1984).
- ACE prijs (New York) (1987).
- Beste acteur Festival de Cine de Comedia de Peñíscola (1993).
- Medaille voor Verdienste in het Vak, In zijn categorie Goud (2004).
- Max Theaterprijs voor beste theaterrol voor El alcalde de Zalamea (1984).
Referenties[bewerken]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Spaanstalige Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Externe links[bewerken]
- Fallece el actor Agustín González tras sufrir una neumonía, elmundo.es
- Agustín González, un gran actor de cine, teatro y televisión, elmundo.es
- Ese afecto escondido. Diego Galán. (El País, 2005)
- Ficha en Web Norteamericana "Find a Grave"
- Recital "El Rey de Harlem" en RTVE en 1985
- Recital "Ciudad sin sueño" en RTVE en 1985
- Recital "Vuelta de paseo" en RTVE en 1985
- Video humorístico en el programa Furor de Antena 3 en 1998
- (en)
Agustín González in de Internet Movie Database
Dit artikel "Agustín González" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Agustín González.
|
This page exists already on Wikipedia. |
- ↑ Ángel Luis Inurria: «La película yugoslava 'Déjà vu', de Goran Markovic, ganadora de la novena edición del Imagfic», El País, 26 de marzo de 1988.
- ↑ «Goran Markovic y Wes Craven, máximos triunfadores del Imagfic», La Vanguardia, 26 de marzo de 1988.
- ↑ Sjabloon:Cita web
- ↑ Sjabloon:Cita web
- ↑ Sjabloon:Cita web
- ↑ Sjabloon:Cita web
- ↑ Sjabloon:Cita web
