Ali la Pointe

	Ali la Pointe
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Geboren	14 mei 1930, Miliana
Overleden	9 oktober 1957, Algiers
Land	Algerije
Portaal:	Algerije

Ali Ammar (14 mei 1930 - 8 oktober 1957), beter bekend onder zijn bijnaam Ali la Pointe, was een Algerijnse revolutionaire strijder en guerrillaleider van het Front de libération nationale (FLN) die vocht voor de Algerijnse onafhankelijkheid tegen het Franse koloniale regime, tijdens de Slag om Algiers.

Biografie[bewerken]

Ali Ammar werd geboren op 14 mei 1930 in Miliana, Algerije, in een arm gezin.^[1] De financiële situatie van de familie stond niet toe dat hij naar school ging.^[2] Hij werkte op de velden van Franse kolonisten. Samen met zijn vader verhuisde Ali naar Algiers op zoek naar werk. Het gezin verhuisde vervolgens naar de Kasbah van Algiers.^[3] Zijn bijnaam "La Pointe" komt van de wijk Point in Miliana.

Terwijl hij op dertienjarige leeftijd voor de eerste keer gevangen zat, leerde hij metselen.^[4] In 1945 werd hij in Algerije bekend vanwege het spelen van tchi-tchi, een soort gokspel.^[5]^[6] Hij werd veroordeeld voor diefstal van militaire goederen in 1943, voor opzettelijke aanval en mishandeling en geweld tegen een officier in 1952. Toen in 1954 de Algerijnse Oorlog uitbrak, ontsnapte hij uit de Barberousse-gevangenis waar hij een straf van twee jaar uitzat voor poging tot moord. Militanten van het FLN, het Front de libération nationale, legden hem uit dat Algerije een slachtoffer was van kolonialisme en rekruteerden hem voor hun zaak.^[5] Hij ontsnapte later opnieuw nadat hij was overgebracht naar een gevangenis in Damiette, nu bekend als Aïn Deheb.^[7] Hij keerde terug naar Algiers en nam enkele maanden later contact op met Yacef Saadi, de FLN-leider van het verzet in Algiers.

Activiteiten binnen de FLN[bewerken]

Hij was opmerkelijk verantwoordelijk voor wat in een artikel van The New York Times werd omschreven als een "samenwerking van de onderwereld van de Kasbah met de nationalistische terroristische beweging".^[8] Na de executie van enkele figuren uit de lokale onderwereld die verdacht werden van informant te zijn, zoals Rafai Abdelkader, Said Bud Abbot en Hocine Bourtachi,^[9]^[10] zaaide hij "terreur" in de Kasbah, volgens Marie-Monique Robin door "revolutionaire instructies toe te passen, zoals het niet toestaan van alcohol drinken of roken".

Op 30 september 1956 ontploften er twee bommen op twee openbare plaatsen in Algiers, de Milk Bar en de Cafétaria, waarbij vier doden vielen en tweeënvijftig gewonden. Ze werden geplaatst door respectievelijk Zohra Drif en Samia Lakhdari, terwijl een derde bom, geplaatst door Djamila Bouhired in de terminal van Air France, niet ontplofte.^[11] Deze gebeurtenissen markeren het begin van de "Slag om Algiers".^[12] Deze drie vrouwen waren, samen met Djamila Bouazza, degenen die op 26 januari 1957 een bom plaatsten bij de Coq Hardi brouwerij, als onderdeel van het "bomnetwerk" onder leiding van Yacef Saâdi, bijgestaan door Ali la Pointe.^[13]

In 1957 isoleerden en elimineerden Franse parachutisten onder leiding van kolonel Yves Godard systematisch het FLN-leiderschap in Algiers. Godards methoden omvatten onder meer marteling.

In juni leidde la Pointe groepen die explosieven plaatsten in straatverlichting bij bushaltes en een dansclub bombardeerden waarbij 17 mensen omkwamen.^[14]

Saadi Yacef de FLN-leider in Algiers, beval het leiderschap om zich te verstoppen op verschillende adressen binnen de Kasbah. Na de arrestatie van Yacef hielden la Pointe en drie metgezellen, Hassiba Ben Bouali, Mahmoud "Hamid" Bouhamidi en 'Petit Omar', zich verborgen tot 8 oktober. Op basis van informatie van een informant opgespoord door parachutisten, kreeg La Pointe de kans om zich over te geven maar weigerde, waarop hij, zijn metgezellen en het huis waarin hij zich verborgen hield, werden gebombardeerd door Franse parachutisten; 20 mensen kwamen om in de explosie.

Erfgoed[bewerken]

Ali la Pointe wordt afgebeeld in de Italiaans-Algerijnse film 'The Battle of Algiers,' gespeeld door Brahim Haggiag.^[15]^[16] De regisseur, Gillo Pontecorvo, beschrijft Ali la Pointe als "de held van een van de belangrijkste en symbolische episodes van de Algerijnse oorlog en, bij uitbreiding, van de Algerijnse nationale mythologie." De film transformeert hem tot een 'emblematische figuur van de Slag om Algiers' en een 'martelaar' van de Algerijnse nationale zaak.^[17]

In 2023 is het nieuwe stadion van voetbalclub MC Alger in Douera, vernoemd naar Ali la Point. Dit werd aangekondigd op 2 november 2023.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Karim 0., L'hommage à "Ali La Pointe" (12 oktober 2011).
↑ (en) Horne, Alistair, A Savage War of Peace: Algeria 1954–1962, Pan Macmillan, 9 augustus 2012. ISBN 978-1-4472-3343-5.
↑ Martyres de la révolution - Algérie Poste.
↑ (fr) Taraud, Christelle (1 oktober 2008). Les yaouleds : entre marginalisation sociale et sédition politique. Retour sur une catégorie hybride de la casbah d'Alger dans les années 1930-1960. Revue d'histoire de l'enfance " irrégulière ". Le Temps de l'histoire (Numéro 10): 59–74 . ISSN:1287-2431. DOI: 10.4000/rhei.2917.
↑ ^5,0 ^5,1 (fr) Massu, Jacques, La vraie bataille d'Alger, Plon, 1971, p. 291.
↑ (en) Yves, Courrière, La bataille d'Alger.
↑ (en) Crozier, Brian, The Rebels: A Study of Post-War Insurrections, Beacon Press, 1960, p. 172.
↑ Brady, Thomas F. (13 oktober 1957). Franse versterking van de strijd in Algerije: Leger geeft aan dat er recentelijk een toename is van overgave door nationalistische rebellen Drie acties tijdens de dag Slachtoffers worden vermeld. The New York Times . “Ali la Pointe [...] had de onderwereld van de Casbah bij de nationalistische terroristische beweging betrokken.”.
↑ (fr) Bromberger, Serge, Les rebelles algériens, Plon, 1958, p. 147.
↑ (fr) Duchemin, Jacques C., Histoire du FLN, Éditions Mimouni, 2006, p. 215.
↑ (en) Hitchcock, William I., The Struggle for Europe: The Turbulent History of a Divided Continent 1945 to the Present, Knopf Doubleday Publishing Group, 26 november 2008, p. 186. ISBN 978-0-307-49140-4.
↑ (fr) Robin, Marie-Monique, Escadrons de la mort, l'école française, La Découverte, 19 maart 2015, p. 114. ISBN 978-2-7071-8668-3.
↑ (en) Naylor, Phillip C., Historical Dictionary of Algeria, Rowman & Littlefield, 7 mei 2015, p. 74. ISBN 978-0-8108-7919-5.
↑ Randall Law Terrorism: A History sectie "Frans succes in de Slag om Algiers en daarna" John Wiley & Sons 2013 ISBN 978-0745640389
↑ (en) Ebert, Roger, The Battle of Algiers movie review (1968) | Roger Ebert.
↑ (en) Watching "The Battle of Algiers" (2022-08-09).
↑ (en) Flood, Maria, The Battle of Algiers: an iconic film whose message of hope still resonates today (2021-10-18).
↑ (en) Column – Statue - STATUE OF ALI LA POINTE - Miliana.

Zie de categorie Ali la Pointe van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Scriptfout: de module "Authority control" bestaat niet.

Dit artikel "Ali la Pointe" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Ali la Pointe.

Facebook Page

Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language[bewerken]

Ali la Pointe in English

[1] Karim 0., L'hommage à "Ali La Pointe" (12 oktober 2011).

[2] (en) Horne, Alistair, A Savage War of Peace: Algeria 1954–1962, Pan Macmillan, 9 augustus 2012. ISBN 978-1-4472-3343-5.

[3] Martyres de la révolution - Algérie Poste.

[4] (fr) Taraud, Christelle (1 oktober 2008). Les yaouleds : entre marginalisation sociale et sédition politique. Retour sur une catégorie hybride de la casbah d'Alger dans les années 1930-1960. Revue d'histoire de l'enfance " irrégulière ". Le Temps de l'histoire (Numéro 10): 59–74 . ISSN:1287-2431. DOI: 10.4000/rhei.2917.

[:0-5] 5,0 ^5,1 (fr) Massu, Jacques, La vraie bataille d'Alger, Plon, 1971, p. 291.

[6] (en) Yves, Courrière, La bataille d'Alger.

[7] (en) Crozier, Brian, The Rebels: A Study of Post-War Insurrections, Beacon Press, 1960, p. 172.

[8] Brady, Thomas F. (13 oktober 1957). Franse versterking van de strijd in Algerije: Leger geeft aan dat er recentelijk een toename is van overgave door nationalistische rebellen Drie acties tijdens de dag Slachtoffers worden vermeld. The New York Times . “Ali la Pointe [...] had de onderwereld van de Casbah bij de nationalistische terroristische beweging betrokken.”.

[9] (fr) Bromberger, Serge, Les rebelles algériens, Plon, 1958, p. 147.

[10] (fr) Duchemin, Jacques C., Histoire du FLN, Éditions Mimouni, 2006, p. 215.

[11] (en) Hitchcock, William I., The Struggle for Europe: The Turbulent History of a Divided Continent 1945 to the Present, Knopf Doubleday Publishing Group, 26 november 2008, p. 186. ISBN 978-0-307-49140-4.

[12] (fr) Robin, Marie-Monique, Escadrons de la mort, l'école française, La Découverte, 19 maart 2015, p. 114. ISBN 978-2-7071-8668-3.

[13] (en) Naylor, Phillip C., Historical Dictionary of Algeria, Rowman & Littlefield, 7 mei 2015, p. 74. ISBN 978-0-8108-7919-5.

[14] Randall Law Terrorism: A History sectie "Frans succes in de Slag om Algiers en daarna" John Wiley & Sons 2013 ISBN 978-0745640389

[15] (en) Ebert, Roger, The Battle of Algiers movie review (1968) | Roger Ebert.

[16] (en) Watching "The Battle of Algiers" (2022-08-09).

[17] (en) Flood, Maria, The Battle of Algiers: an iconic film whose message of hope still resonates today (2021-10-18).

[18] (en) Column – Statue - STATUE OF ALI LA POINTE - Miliana.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]