Anti-informatie

Anti-informatie is het mechanisme wat er voor zorgt dat er informatie wordt gecreëerd. Als je een roman leest of een detective op tv volgt, wordt er een heleboel anti-informatie gegeven. Ergens in het boek of de uitzending komt de echt belangrijke informatie aan de orde. Het is als het ware de spanningsboog die ervoor zorgt om informatie te consumeren.

Informatie is onder andere iets wat onzekerheid geheel of gedeeltelijk vermindert. Evenzo is anti-informatie datgene wat de onzekerheid vergroot. Het is negatieve informatie.

Informatie geeft antwoord op vragen, vermindert onzekerheid, stuurt processen.
Anti-informatie creëert informatie, schept onzekerheid, houdt nieuwe vragen in.

De term anti-informatie werd in de jaren zeventig door Koos Verhoeff geïntroduceerd toen hij doceerde informatica aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Een citaat uit zijn rede^[1]: Om informatie te kunnen ontvangen heeft men eerst een vraag nodig, men moet nieuwsgierig zijn naar het antwoord en als men het antwoord krijgt, dan ontvangt men informatie, dat wil zeggen uitsluitsel over de onzekerheid. Informatie heft de onzekerheid op, die in de vraag besloten is. Bij gebrek aan een betere term noem ik de vraag, of liever gezegd de onzekerheid die de vraag veroorzaakt anti-informatie.

Zie ook: