Attisch

Attisch betekent "van Attica", maar het woord wordt in een aantal vakgebieden in meer specifieke zin gebruikt.

Taalkunde/letterkunde[bewerken]

Zie Attisch (dialect) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Attisch is een bepaalde vorm van het Grieks, een van de Oudgriekse dialecten, dat in de oudheid in Athene werd gesproken en geschreven vóór het Koinè-Grieks tegen het eind van de 4e eeuw v.Chr. de lingua franca van de Griekse invloedssfeer, en later van het oostelijk deel van het Romeinse rijk werd.

Dit Attisch deed men later in de Koinè-periode in literaire kringen herleven als Klassiek Grieks (zie: atticisme en Romeinse periode). Zelfs in de Byzantijnse periode kende het Attisch Grieks zijn aanhangers, zie bijvoorbeeld Anna Comnena.
In de letterkunde kent men verder de Attische tragedie, de Attische komedie, ... als stijlvormen die bij uitstek of voor het eerst in Athene tussen de Perzische Oorlogen (tweede kwart van de 5e eeuw v.Chr.) en de veroveringstochten van Alexander de Grote (derde kwart van de 4e eeuw v.Chr.) beoefend werden. Zo ook was het "format" van de Socratische dialoog een bij uitstek Attische stijlvorm (Alexamenos van Stura/van Teos, Plato, Xenophon,..) later, onder andere, door Romeinen als Cicero en Tacitus geïmiteerd.