Benjamin Stoddert
Benjamin Stoddert
| ||||
President | John Adams Thomas Jefferson | |||
|
Benjamin Stoddert (1744 - 18 december 1813) was de eerste Amerikaanse minister van Marine. Dit was hij van 1 mei 1798 tot 31 maart 1801.
Het vroege leven en onderwijs[bewerken]
Stoddert werd in 1744, als zoon van kapitein Thomas Stoddert in het plaatsje Charles County, Maryland. Hij volgde onderwijs aan de Universiteit van Pennsylvania en werkte daarna als koopman. Hij diende als kapitein in de cavalerie van Pennsylvania en later als secretaris van de Continental Board of War tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Tijdens de oorlog raakte hij ernstig gewond in de Slag bij Brandywine en werd vervolgens ontslagen uit actieve militaire dienst. [1] In 1781 trouwde hij met Rebecca Lowndes, dochter van Christopher Lowndes, een koopman uit Maryland. Hij en zijn vrouw kregen acht kinderen. Ze woonden in het huis van zijn schoonvader, Bostwick, in Bladensburg, Maryland.
Carrière[bewerken]
In 1783 richtte Stoddert tabak fabriek op in Georgetown, Dit deed hij samen met zijn partners Uriah Forrest en John Murdock. [1]
Nadat George Washington tot president was gekozen, vroeg hij Stoddert om belangrijke percelen grond te kopen in het gebied dat de hoofdstad van het land zou worden, voordat het formele besluit om de federale stad aan de oevers van de Potomac te vestigen de prijzen daar opdreef. Stoddert droeg de percelen vervolgens over aan de overheid. Tijdens de jaren 1790 hielp hij ook bij het oprichten van de Bank of Columbia om de aankopen van grond in het District of Columbia voor de federale overheid af te handelen.
Secretaris van de Marine[bewerken]
In mei 1798 benoemde president John Adams Stoddert, een loyale Federalist, om toezicht te houden op het nieuw opgerichte ministerie van Marine. [2] Als eerste secretaris van de marine had Stoddert al snel te maken met een niet-verklaarde zeeoorlog met Frankrijk, die bekend zou komen te staan als de quasi-oorlog. Stoddert realiseerde zich dat de net opgerichte marine te weinig oorlogsschepen bezat om een verafgelegen koopvaardij te beschermen door konvooien te gebruiken of door de Noord-Amerikaanse kust te patrouilleren. In plaats daarvan concludeerde hij dat de beste manier om de Franse campagne tegen de Amerikaanse scheepvaart te verslaan was, door offensieve operaties in het Caribisch gebied, waar de meeste Franse kruisers waren gestationeerd. Dus vanaf het allereerste begin van het conflict nam het ministerie van Marine een beleid om naar de bron van de vijandelijke kracht te gaan. Amerikaanse successen tijdens het conflict waren het resultaat van een combinatie van Stodderts bestuurlijke vaardigheid bij het inzetten van zijn beperkte strijdkrachten en het initiatief van zijn zeegaande officieren. Onder leiding van Stoddert sprak de herstelde Amerikaanse marine zichzelf goed vrij en bereikte haar doel om de plunderingen van Franse schepen tegen de Amerikaanse handel te stoppen.
Stoddert hield zich niet alleen bezig met het dagelijkse bestuur en de operaties van de marine, maar ook met de toekomstige kracht van de dienst. Hij vestigde de eerste zes marinewerven en pleitte voor de bouw van twaalf 74 kanonschepen van de lijn. Het congres keurde aanvankelijk de bouw van deze schepen goed in 1799, en een ontwerp werd voorbereid door Joshua Humphrey, die de eerste ontwerpen had voorbereid voor de 44 kanonfregatten van 1797 en het hout verzameld op de nieuwe Navy Yards.
Na het vredesakkoord met Frankrijk werd het personeelsbestand van de marine en het aantal actieve schepen verminderd. De Jefferson Administration verminderde de actieve zeemacht tot drie fregatten (twaalf werden gebouwd tussen 1797 en 1800) en verkocht of gebruikte de verzamelde voorraden in de Navy Yards voor de bouw van kanonneerboten. Door dit beleid waren de Verenigde Staten onvoorbereid om te reageren op de latere dreigementen van de Barbarijse piraten en slaagden ze er niet in een oorlog met Engeland in 1812 te voorkomen.
Stoddert richtte de Navy Department Library op naar aanleiding van instructies die hij had ontvangen van president Adams in een brief van 31 maart 1800.
Leven na de marine[bewerken]
Hij verliet zijn ambt in maart 1801 om terug te keren naar het commerciële leven. Na zijn ambtstermijn als secretaris van de marine, waren Stodderts laatste jaren getuige van een daling van zijn fortuin: toen Stoddert zwaar verloor in grondspeculatie, nam Georgetown af als een commercieel centrum, en het embargo en de oorlog van 1812 brachten de Amerikaanse overzeese handel tot stilstand. Gedurende deze periode woonde hij in Halcyon House, op de hoek op 3400 Prospect Street NW. [3]
Stoddert stierf op 13 december 1813 en werd begraven op het kerkhof in Addison Chapel, Seat Pleasant, Maryland.
Dingen vernoemd naar Benjamin Stoddert[bewerken]
- Twee marineschepen : USS Stoddert (DD-302), 1920-1935, en USS Benjamin Stoddert (DDG-22), 1964-1991
- Fort Stoddert in Alabama
- Benjamin Stoddert Middle School in Waldorf, Maryland
- Benjamin Stoddert Middle School in Temple Hills (Marlow Heights), Maryland
- Benjamin Stoddert Elementary School in Washington, DC
In het Georgetown gedeelte van Washington DC was een Stoddert-straat vernoemd naar Benjamin Stoddert. [4] In de Georgetown straat hernoemen van 1895 werd de naam veranderd in Q Street NW. Een appartementengebouw dat tegenwoordig op 2900 Q Street NW staat, heet The Stoddert. [5]
Opmerkingen en referenties[bewerken]
Referenties[bewerken]
Externe links[bewerken]
Sjabloon:S-start Sjabloon:S-off Sjabloon:S-new Sjabloon:S-ttl Sjabloon:S-aft Sjabloon:S-end
Dit artikel "Benjamin Stoddert" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Benjamin Stoddert.
- ↑ 1,0 1,1 Peter, Grace Dunlop, A Portrait of Old Georgetown, Garrett & Massie, Inc., 1933, 12.
- ↑ Scharf, J. Thomas (1879). History of Maryland: From the Earliest Period to the Present Day. Baltimore: John B. Piet. Vol. II, p. 437.
- ↑ Candyce H. Stapen (2000), Washington DC Blue Guide (London: A&C Black, Publishers), p. 572
- ↑ Meissner, Sophie Radford de, Old Naval Days: Sketches from the Life of Rear Admiral William Radford, U. S. N., H. Holt, 16 April 2018. ISBN 9780722294475. Geraadpleegd op 16 April 2018.
- ↑