Bethel Leslie
Bethel Leslie
| ||
| ||
Leslie in A Rage to Live (1965)
| ||
| Algemene informatie | ||
| Geboren | New York , V.S., Sjabloon:1929 | |
| Overleden | New York City, U.S., Sjabloon:1999 | |
| Beroep | Actrice, scenarioschrijver | |
| Overig | ||
| Kinderen | 1 dochter | |
Jane Bethel Leslie (3 augustus 1929 – 28 november 1999) was een Amerikaanse actrice en scenarioschrijver. een Primetime Emmy Award en een Laurel Award in 1964, een Tony Award in 1986 en een CableACE Award in 1988.
Vroege jaren[bewerken]
Bethel Leslie werd geboren in New York, New York. Haar ouders waren advocaat, Warren Leslie,Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref>
Als 13-jarige student aan de Brearley School werd Leslie ontdekt door George Abbott,[1] die haar castte in het toneelstuk Snafu[2] in 1944 In een krantenartikel uit 1965 beschreef Leslie zichzelf als "een 'snelle studie' -- in staat om mijn tekst vrij snel te leren."[3]
Podium[bewerken]
In de daaropvolgende vier decennia verscheen ze in een aantal Broadway-producties, waaronder Goodbye, My Fancy (1948), The Time of the Cuckoo' ' (1952), Inherit the Wind (1955), Catch Me If You Can ( 1965), en Long Day's Journey Into Night (1986).
In 1950 werd Leslie gecast als Cornelia Otis Skinner in The Girls, een televisieserie gebaseerd op de auteur Our Hearts Were Young and Gay. Ze verliet de show na twee maanden om te verschijnen met Helen Hayes in het toneelstuk The Wisteria Trees, aangepast van Anton Tsjechov's The Cherry Orchard door [ [Jozua Logan]].
Televisie[bewerken]
Leslie begon in de jaren veertig voor de televisie te werken[2] en werd vaak een gast in de vele anthologiereeksen die populair waren in het begin tot het midden van de jaren vijftig, zoals Studio One en Playhouse 90 . Ze verscheen met Ronald W. Reagan en Stafford Repp in de aflevering "The Way Home" uit 1960 van CBS's [[The DuPont Show with June Allyson] ]. Later was ze een van de acteurs die de hoofdrol speelden in The Richard Boone Show (1963-1964).[4]
Leslie maakte drie gastoptredens in Perry Mason, en was in alle drie de afleveringen de klant van Perry. In 1958 speelde ze Janet Morris in 'The Case of the Fugitive Nurse' en Evelyn Girard in 'The Case of the Purple Woman'. In 1960 speelde ze Sylvia Sutton in 'The Case of the Wayward Wife'.
In 1962 speelde ze de rol van Martha Hastings in de aflevering "The Long Count", op CBS's Rawhide.
Leslie speelde ook een gastrol in veel western televisieserie, waaronder The Texan,[5] Mackenzie's Raiders (aflevering als Lucinda Cabot in "The Lucinda Cabot Affair"), Dick Powell's Zane Gray Theater, The Man from Blackhawk, [ [Riverboat (TV-serie)|Riverboat]], Gezocht: Dead or Alive (aflevering "Secret Ballot"), Trackdown (aflevering "False Witness"), Bat Masterson, The Rifleman, Gunsmoke, Maverick, Pony Express, Stagecoach West, Bonanza, The Wild Wild West, Have Gun - Will Travel met [[Richard Boone] ] en Wagon Train (Seizoen 8, Aflevering 20). The Virginian (Seizoen 1, Aflevering 23, "The Money Changer"
Haar andere kredieten waren op dramaseries, zoals Alfred Hitchcock Presents, Richard Diamond, Private Detective en The Fugitive , beide met David Janssen; The Eleventh Hour, The Lloyd Bridges Show, Mannix, [[Route 66] (TV-serie)|Route 66]] (afleveringen "The Layout at Glen Canyon" en "City of Wheels"), Straightaway, [[Bus Stop] (TV-serie)|Bus Stop]], Doel: The Corruptors!, The Investigators, The Man and the Challenge, Adventures in Paradise, Ben Casey, [[Alcoa Presents: One Step Beyond] |One Step Beyond]], Thriller, Empire, en een latere western, De Hoge Chaparral.
Leslie werd een vaste waarde in de NBC-soap The Doctors, toen ze de rol van "Maggie Powers" overnam nadat Ann Williams de partij verlaten. Leslie was ook te zien in de aflevering "The Fluellen Family" uit 1964 in de NBC western Daniel Boone, met in de hoofdrol Fess Parker. Ze had terugkerende rollen in Another World en All My Children en was te zien in de televisie-aanpassingen van [[In Cold Blood] ] en Saint Misschien.
Schrijven[bewerken]
Leslie was de hoofdschrijver van The Secret Storm in 1970. Ze schreef ook afleveringen voor Gunsmoke, Bracken's World, Barnaby Jones, McCloud, The New Land, [[Matt Helm] ] en Falcon Crest. In 1970 noemde producer Howard Christie Leslie "een goede actrice die een goede scenarioschrijver is geworden."[6]
Film[bewerken]
Leslie's debuut in speelfilms kwam in 1964 in Captain Newman, MD.[7] Haar speelfilm credits omvatten A Rage to Live (1965), The Molly Maguires (1970), met Sean Connery, Dr. Cook's Garden (1971), Oude vriendjes (1979), Ironweed (1987), [[Message in a Bottle] (film)|Message in a Bottle]] (1999) en Uninvited (1999).
| Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
|---|---|---|---|
| 1959 | The Rabbit Trap | Abby Colt | |
| 1963 | Captain Newman, MD | Mevr. Helene Winston | |
| 1965 | A Rage to Live | Amy Hollister | |
| 1970 | The Molly Maguires | Mevr. Kehoe | |
| 1971 | Dr. Cook's Garden | Essie Bullitt | tv-film |
| 1979 | Old Boyfriends | Mevr. Van Til | |
| 1979 | Beyond Death's Door | ||
| 1987 | Ironweed | Bibliothecaris | |
| 1999 | Message in a Bottle | Marta | |
| 1999 | Uninvited | Mevr. Wentworth | (laatste filmrol) |
Gedeeltelijke televisieoptredens[bewerken]
| Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen: |
|---|---|---|---|
| 1958 | Maverick | Janet Kilmer | Aflevering "De Negenendertigste Ster" |
| 1959 | Wanted Dead or Alive | Carol Pasen | Aflevering "Geheime stemming" |
Partial Television Appearances[bewerken]
| Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen | ||
|---|---|---|---|---|---|
| 1958 | Maverick | Janet Kilmer | Aflevering "The Thirty Ninth Star" | ||
| 1959 | Wanted Dead or Alive | Carol Easter | Aflevering "Secret Ballot" |
Awards en erkenning[bewerken]
Leslie was een vaste klant van NBC's The Richard Boone Show, wat haar een Emmy Award nominatie opleverde voor Outstanding Single Performance by a Actress in a Leading Role voor haar werk in de aflevering "Statement of Fact."[8] Mediacriticus John Crosby schreef over Leslie's werk in die anthologiereeks: "Tijdens het seizoen speelde Bethel alles van een verleidelijke bijl-moordenares tot een domme gangster, tot een Ierse scrubvrouw, door een hele reeks heksenmoeders."[1]
Een opiniepeiling onder mediacritici en redacteuren noemde haar meest veelbelovende nieuwe talent in 'Radio Television Daily's' 1963 All-American Favorites-Television.[9]
Leslie's 1986 Broadway-vertolking van een aan drugs verslaafde moeder in Long Day's Journey into Night leverde haar een Tony Award op voor beste vrouwelijke hoofdrol.[10]
Familie[bewerken]
Leslie was getrouwd met regisseur Andrew McCullough.[11] Ze kregen één kind, dochter Leslie McCullough.[12][7] Ze had een broer, schrijver Warren Leslie.[13]
Dood[bewerken]
Bethel Leslie stierf aan kanker op 70[10] in haar Manhattan appartement.
Radio-optredens[bewerken]
| Jaar | Programma | Aflevering/bron |
|---|---|---|
| 1952 | Theater Guild on the Air | The Wisteria Tree[14] |
| 1952 | Grand Central Station | Het maakt een verschil[15] |
Referenties[bewerken]
Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Engelstalige Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ 1,0 1,1 "Bethel krijgt de kans om te laten zien dat ze Sexy", 26 juni 1964, p. 5. Sjabloon:Open toegang
- ↑ 2,0 2,1 "03/25/page/47/article/tv-today Variety's Spice of Her Acting Life", 25 maart 1969, p. Section 2 - Page 15.
- ↑ "Stille veranderingen vinden plaats In Daytime Soap Operas", 26 december 1965, p. 82. Sjabloon:Open access
- ↑ , Encyclopedie van televisieprogramma's, 1925 tot 2010, 2e, McFarland & Company, Inc., Publishers, Jefferson, NC, 2011, p. 893. ISBN 978-0-7864-6477-7.
- ↑ The Texan. Classic Television Archive.
- ↑ "Joan Shines As 'Old' Pro On Virginian", 18 januari 1970, p. 2 - Sectie 10.
- ↑ 7,0 7,1 "[https ://news.google.com/newspapers?nid=1454&dat=19991202&id=BFhIAAAAIBAJ&sjid=5h4EAAAAIBAJ&pg=6822,532485&hl=nl Stage, filmactrice Bethel Leslie sterft op 70]", 2 december 1999, p. 4B.
- ↑ Citefout: Onjuist label
<ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naamdn - ↑ Alicoate, Chas. A., Ed. (1964). Jaarboek van Radio & Televisie. Radio Televisie Dagelijks. P. 31.
- ↑ 10,0 10,1 "Tony-genomineerde actrice Bethel Leslie, 70, is dood", 30 november 1999.
- ↑ Citefout: Onjuist label
<ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naamkr - ↑ "Probeer Boeuf Bourguignon van Bethel Leslie", 23 februari 1969, p. 41. Sjabloon:Open access
- ↑ "[https:/ /www.nytimes.com/1999/11/30/arts/bethel-leslie-70-an-actress-in-theater-television-and-films.html Bethel Leslie, 70, een actrice in theater, televisie en films]", 30 november 1999.
- ↑ Leslie, Bethel.
- ↑ "/ Betere radioprogramma's voor de week", 2 maart 1952, p. 42. Sjabloon:Open toegang
Externe links[bewerken]
Scriptfout: de functie "portaal" bestaat niet.
Sjabloon:STANDAARDSORT:Leslie, Bethel
Dit artikel "Bethel Leslie" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Bethel Leslie.
|
This page exists already on Wikipedia. |
Read or create/edit this page in another language[bewerken]
- Amerikaanse toneelactrices
- Amerikaanse televisieactrices
- Amerikaanse filmactrices
- Scenaristen uit New York (staat)
- Actrices uit New York City
- Actrices uit Los Angeles
- 1929 geboorten
- 1999 sterfgevallen
- Sterfgevallen door kanker in New York (staat)
- Amerikaanse vrouwelijke scenarioschrijvers
- Amerikaanse soapschrijvers
- 20e-eeuwse Amerikaanse actrices
- Vrouwelijke soapschrijvers
- 20e-eeuwse Amerikaanse vrouwelijke schrijvers
- Westerse (genre) televisieacteurs
- Alumni Brearley School
- Scenaristen uit Californië
- 20e-eeuwse Amerikaanse scenarioschrijvers
