Biologische onsterfelijkheid
Biologische onsterfelijkheid is de afwezigheid van een toename in het sterftecijfer als een functie van de chronologische leeftijd. Een cel of een organisme dat niet veroudert, of dat een op gegeven punt van zijn leven stopt met verouderen, wordt beschouwd biologisch onsterfelijk te zijn. Echter, deze definitie van onsterfelijkheid werd betwijfeld in het Handbook of the Biology of Aging, omdat de toename in het sterftecijfer als functie van de chronologische leeftijd verwaarloosd kan worden bij extreme bejaardheid. Maar ook al neemt het sterftecijfer toe bij bejaarden, deze cijfers zijn zeer hoog (bv. 50% kans van het overleven van nog jaar op een leeftijd van 110 of 115 jaar).
Er is slechts één hedendaags organisme biologisch onsterfelijk: Turritopsis nutricula. Deze kwal maakt gebruik van transdifferentiatie.
Een levend object dat biologisch onsterfelijk is, kan nog altijd sterven. Bijvoorbeeld wanneer het voldoende letsels toegebracht krijgt, of als het lichaam vernietigd wordt.
Dit artikel "Biologische onsterfelijkheid" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Biologische onsterfelijkheid.
