Blauw Hart
Wat is Blauw Hart?[bewerken]
Blauw Hart is een organisatie die werd opgericht om het Ouderverstotingssyndroom (OVS), ook gekend als het Parental Alienation Syndrome (PAS) hoog op de agenda te plaatsen bij politieke en juridische instanties wereldwijd. Blauw Hart werkt zowel voor de schermen door symbolische en zichtbare acties te voeren en OVS zichtbaarder te maken, als achter de schermen door overleg met belanghebbers, beleidsmakers en magistraten. Het blauwe hart is het symbool van de loyaliteit. De organisatie voerde op 21 en, 22 december 2020 voor het eerst actie op de trappen van verschillende justitiepaleizen in België,
Wat is ouderverstoting?[bewerken]
Een koppel met kinderen gaat uit elkaar. De vete tussen de beide partners loopt erg op. Eén van beide ouders wil geen bemiddeling of overleg en dagvaart de andere. De belangen van de kinderen worden uit het oog verloren door één van de ouders. De persoonlijke wraakgevoelens door het conflict tussen de ouders worden vooropgesteld en kinderen worden de inzet. De lange, juridische strijd en het tijdelijk toekennen van de kinderen aan hoofdzakelijk één ouder voedt de potentie van die rancuneuze ouder om het kind, dat worstelt met een loyaliteitsconflict, te overtuigen dat die de goede ouder is en de andere de slechte, en orkestreert zo de hechting van het kind aan zichzelf. Na verloop van tijd verstoot het kind de andere ouder, ondanks de volstrekt gezonde band voor de scheiding. De betrokken hulpverleners verwarren de pathologische hechting van het kind aan - vaak - de moeder met een gezonde hechting en rapporteren dat ook zo aan de rechter. De uitspraak over de verblijfsregeling, die vaak pas een jaar na de eerste dagvaarding plaatsvindt, volgt, en is dan ook in het nadeel van de verstoten ouder. Het wettelijk vooropgesteld gelijk gedeeld verblijf wordt niet toegepast door de rechter, zogezegd in het belang van het kind. Het kind geeft immers zelf aan niet bij de andere ouder te willen verblijven. Niet alleen de verstoten ouder, maar ook het kind is slachtoffer en wordt van één van de ouders beroofd door de andere ouder.
Waar ligt de oorzaak?[bewerken]
Het gebrek aan (h)erkenning van en expertise over ouderverstoting door het gerecht, justitiehuizen, CAW’s, bemiddelaars, het OCJ ligt mee aan de basis van de problematiek. Daarnaast zijn slopende procedures, lange wachttijden bij het gerecht, juridisch verlof gedurende twee maanden bij familie- en jeugdrechtbanken, het doorschuiven van dossiers tussen verschillende rechters, het overschrijden van termijnen bij maatschappelijke onderzoeken, het weigeren van het uitvoeren van een vonnis door de verstotende ouder (weigering omgangsrecht) en de straffeloosheid daarvan allemaal factoren die ervoor zorgen dat ouderverstoting zich kan manifesteren en verder ontplooien.
Waar liggen de oplossingen?[bewerken]
Blauw Hart streeft naar:[bewerken]
- Het snel inzetten van verplichte en correcte ouderschapsbemiddeling met rapportage.
- Een geïmplementeerd early warning systeem voor het gevaar van ouderverstoting bij elk scheidingstraject.
- De evaluatie en verbetering van de wet van 2006 die het gelijkmatig verdeeld verblijf als ‘voorkeur’regeling naar voor schuift.
- Het beheer van het dossier door één en dezelfde rechter die hierin bijgestaan wordt door een pedagoog.
- Invoeren van maximumtermijnen en afvoeren van het juridisch verlof in familie- en jeugdrechtbanken.
- Grondig, correct en indien nodig, forensisch onderzoek binnen een aanvaardbare termijn
- Verlichting van de werkdruk voor het gerechtelijk apparaat.
- ·Het invoeren van een standaard dwangsom of een andere gepaste maatregel die consequent wordt toegepast wanneer een ouder weigert de verblijfsregeling volgens het vonnis toe te passen, zodat de straffeloosheid wordt ondermijnd.
- De overname van het concrete actieplan voor vechtscheidingen van de werkgroep van rechter Cees van Leuven.
Dit artikel "Blauw Hart" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Blauw Hart.
