Bouke Jagt (1942)

Bouke Bonifacius Jagt (Padang, 5 mei 1942) is een Nederlandse schrijver, dichter, schilder en jurist.

Algemeen[bewerken]

Veel van zijn boeken zijn maatschappijkritisch. Zijn schilderijen zijn figuratief op enkele abstracte navolgingen na. De omslagen van enkele boeken tonen zijn schilderijen die het thema van de uitgave benaderen. Een tweede volledige uitgave van zijn schilderijen is in voorbereiding.^[bron?]

Letterkundig werk[bewerken]

Zijn ironische maatschappijkritiek blijkt uit de milieuschetsen van De Discuswerper, Gaandeweg en Complimenten aan de rechterlijke macht. In zijn poëzie komen behalve andere tijden en werelddelen ook hekeldichten voor. Jagt is een van de laatste auteurs van de bijna verdwenen Oost-Indische letterkunde. Volgens sommigen^[bron?] is hij dat ook in de West-Indische letterkunde. De Muskietenoorlog is een verhalenbundel over soldaten in 1961-1962 op Nieuw-Guinea. Erven van Indië beschrijft de lotgevallen in een Indische koloniale familie in 1945-1950. Onder de Wolkenwals gaat over smokkel en een scheepsramp op Curaçao. Gaandeweg is volgens Jagt de eerste roman in e-mailberichten: een ik-figuur mailt aan een vriend in Nieuw-Zeeland.

Indische achtergrond[bewerken]

Jagt behoort tot de laatsten van de zogenaamde 'eerste generatie' van 'overzee', die zich nooit als Indo's, maar als vervolgde Nederlanders beschouwt. Hij bracht zijn eerste jaren door in het jappenkamp Bankinang. Zijn vader Bouke Jagt sr. (1906-1944)) sneuvelde bij de torpedering van het schip Harugiku Maru (ex Van Waerwijck), en liet hem een kleine boerderij met opstallen in Sleen na.

Jeugdjaren en opleidingen[bewerken]

Zijn zwakke conditie als uitgehongerd kind belette niet dat Jagt later diverse sporten beoefende, waaronder voetballen, schaatsen en zeilen. Jagt trouwde in 1964 met Lieselotte Sofia Firing. Zij kregen twee zonen, die op Curaçao de basisschool volgden, toen Jagt daar docent was aan het Peter Stuyvesant College. Hij studeerde Nederlandse Taal en Letteren en Nederlands - en Antilliaans recht aan de Universiteit Leiden, en promoveerde in het staatsrecht. Hij was leraar Nederlands, onder andere op het Rijnlands Lyceum in Wassenaar, docent bij juridische cursussen, en advocaat bij de Hoge Raad. Jagt leverde bijdragen aan de Wet op de Lijkbezorging, de verbetering van het beruchte conservatoir beslag, en het tuchtrecht bij de rechtspraak. Hij was bestuurslid van JAC, Vereniging van Letterkundigen en D66. Bij de NVSH was hij lid van het hoofdbestuur van 1995 tot 2002. Jagt bekritiseerde de golf aangiften in Epe (1992) en Enschede (1999). Hij schreef artikelen tegen aangiften vanwege hervonden herinneringen en zelfmoord van verdachten van seksuele omgang met personen jonger dan 18 jaar. Als raadsman trad hij op in enkele ruchtmakende zedenzaken, waarin aangifte het bewijs was.^[bron?] In 1997 werd Jagt gearresteerd op aangifte van een cliënt, een straatrover die nog geen 18 jaar was. In 2000 maakte het Openbaar Ministerie bekend dat het om een poging tot aanranding zou gaan. Het bewijs was de aangifte. In 2002 verwierp de Hoge Raad zijn beroep tot cassatie (NJ 2002,429) Jagt was initiatiefnemer voor Stichting Altvoorde die zich inzette voor het behoud van graven van Nederlandse cultuurdragers als Martinus Nijhoff, Pierre Kemp, en Heike en Menso Kamerlingh Onnes. Ook trachtte Altvoorde een vermelding te krijgen van onschuldigen die in Voorschoten vermoord werden door pseudo verzet. Zij zijn op onbekende plekken naamloos begraven. In 2010 was het mede aan Altvoorde te danken dat de Wet op de Lijkbezorging alsnog verbeterd werd om te voorkomen dat alle eigenaren van graven en grafmonumenten in Nederland hun eigendom verloren. In november 2022 is de stichting Altvoorde opgeheven.

Afronding van activiteiten[bewerken]

Na de eeuwwisseling verbleef Jagt twee jaar in Spanje en Frankrijk in zelfgekozen ballingschap, voordat ziekte in de familie hem dwong tot terugkeer. In 2010 raakte Jagt bij verstek zijn woning kwijt. Een huisjesmelker beweerde de woning mondeling gekocht te hebben. Jagt moest het huis ontruimen zonder betaling. Vier jaar lang werd een ongegrond conservatoir beslag gehandhaafd op de vermeende koopsom.^[bron?] Door executoire beslagen leefde Jagt in 2013 en 2014 van leningen bij familie en vrienden. Hij won het hoger beroep, maar de tegenpartij verkocht onbevoegd de woning door aan lieden die binnen het jaar het huis met behulp van kadaster en notaris doorverkochten aan buitenlanders.^[bron?] Rechters verboden Jagt gewonnen procedures uit te voeren en ooit verder te procederen. Lopende procedures moest hij op hoge dwangsommen intrekken. Op 17 juni 2020 besliste de Raad van State dat Jagt niet ontvankelijk was in zijn poging de eigendom van zijn woning te laten bevestigen. Jagt streed jaren tegen malafide rechterlijke uitspraken (civiel en bestuursrechtelijk) die het beruchte conservatoir beslag voort blijven zetten. Dit ongecontroleerde civiele beslag bij-voorbaat maakte vele slachtoffers en kan dit nog steeds maken.

De Hoge Raad, minister en besturen van gerechten oordeelden echter dat in de rechtstaat elke rechterlijke beslissing straffeloos moet zijn, hoe onverantwoordelijk of crimineel die uitspraak ook mag zijn. Rechters zijn vervolgd voor wangedrag, valsheid in geschrifte en meineed, maar nog nooit voor een uitspraak die een misdaad beveelt, mogelijk maakt of uitlokt. Tientallen jaren verdedigen Tweede Kamerleden, dat de rechtsstaat dwingt tot het boven de wet en kritiek stellen van rechterlijke ambtenaren. Alleen hun rechterlijke collega's mogen over uitspraken oordelen. Die opvatting in Nederland wijkt af van praktijk en theorie in andere landen als Spanje en Oekraïne.

Op 25 Juli 2023 (beschikking K23/230121 Hof Amsterdam) toonde Jagt aan dat vijf raadsheren in de hoge raad, drie raadsdames van het hof Den Haag zes rechters in de rechtbank Den Haag en één rechter in de rechtbank Amsterdam in hun uitspraken de wet overtreden hebben en vergrijpen bevorderd hebben. De gevolgen van vervolging van die ambtenaren lijken echter te groot in verhouding tot het belang van Jagt. Die vijftien rechterlijke ambtenaren blijven straffeloos.

Couleur locale, hecht plot en soms mooischrijverij typeren zijn werk, dat invloed van A.Roland Holst en J.J.Slauerhoff vertoont. Weerbarstig Kruit bevat omstreden erotische liedjes, religieuze verzen en politieke hekeldichten. In 2024 verschijnen de slotbundel Wildgang en een herdruk van de monografie van zijn schilderijen Denken met Penselen.