Christine Van Hees
Christine Van Hees is vermoord op 13 februari 1984. Ze wordt voor het laatst gezien op de avond voor haar dood. Op het moment van de feiten was ze 16 jaar oud. Haar lichaam werd teruggevonden in een verlaten champignonkwekerij in Oudergem. Het onderzoek heeft jarenlang geduurd, maar tot op heden van vandaag is de moordenaar nog steeds niet gevat.
Het vondst van het lichaam[bewerken]
Op 13 februari 1984 kreeg de brandweer reeds om 20.47 uur een oproep dat in het oude vervallen herenhuis op het terrein van de oude champignonkwekerij rookpluimen zichtbaar zijn. De brandweer rukt uit en op datzelfde moment kregen de brandweer weer een melding voor een tweede brand, daar vlakbij. Ook uit de keldermond van de kwekerij komt rook. Eenmaal ter plaatste ontdekte de brandweer een stapel smeulende dozen, waarop ze het verbrande lichaam vonden. Later bleek dit het lichaam van Christine Van Hees te zijn. Een deel van het hoofd was weggebrand, van de voeten en de handen bleven er weinig van open en ze konden vrij snel uitmaken dat het om een meisje ging. Ze lag op haar buik en had geen kleren aan. De armen en voeten waren aan elkaar vastgebonden met een snoer, dat ook rond haar hals zat gedraaid.
De deskundigen van het Brusselse parket vond naast het slachtoffer enkele persoonlijke bezittingen zoals: juwelen, verkoolde stukjes van een T-shirt en een bh. Uit onderzoek bleek dat Van Hees voor haar dood ook in het herenhuis aanwezig was geweest omdat daar nog voorwerpen van haar gevonden waren.
Lijkschouwing[bewerken]
Pierre en Antoinette Van Hees horen de volgende avond op het nieuws dat ze een verbrand lichaam terug is gevonden, enkele straten verderop. Wanneer ze hun realiseren dat hun dochter de vorige avond niet is thuiskomen melden ze dit aan de Brusselse gerechtelijke politie. Aangezien het lichaam van Christine zwaar was toegetakeld, kregen de ouders het lijk niet te zien maar moesten ze hun dochter identificeren aan de hand van stukjes schoolschrift en juwelen. Een anderhalf uur later bevestigd de Brusselse gerechtelijke Politie dat het gevonden lichaam wel degelijk Christine Van Hees was.
Uit het eerste rapport vermeld dokter Voordecker dat ze veelvuldige en op meerde plaatsen mishandeld is geweest. Later bleek ook dat Christine zou gewurgd zijn.
De champignon kwekerij[bewerken]
De kwekerij was sinds 1972 een verlaten pand, maar werd geregeld gebruikt door punkers en drugsgebruikers.
Persoonlijkheid[bewerken]
Van Hees was een tiener die graag naar U2 luisterde en had maanden voor haar dood meermaals een discussie met haar ouders omtrent haar kleding en uitgaan. Ze was een zeer sportieve meid en eens per weeg ging ze schaatsen of zwemmen. Ze ging naar school in Anderlecht en had een grote vriendenkring.
Voor de dag dat haar lichaam gevonden werd, was ze nog gezien omstreeks 17.20 uur met twee vrienden, Chantal en Didier, in Anderlecht. Na een kort praatje zagen de twee vrienden Christine naar het metrostation Sint-Guidon stappen. Volgens bewoners hoorden ze om 18:50 uur het gegil van een meisje.
Uit getuigenissen bleek dat Christine Van Hees in de maanden voor haar dood een dubbel leven leidde. Tijdens het sporten had ze aan haar vriendinnen vertelt dat ze een zekere Marc heeft leren kennen en dat ze optrok met een groep volwassenen dat dubieus in elkaar zat.
Verdachten[bewerken]
Serge Clooth[bewerken]
Op 1 oktober 1985 werd de zaak overhandigd aan onderzoeksrechter Jean-Claude Van Espen. In dat dossier was er een hoofdverdachte, genaamd Serge Clooth. Hij is één van de punkers die vaak in de oude champignon kwekerij te zien was. Clooth had een knalrode hanenkam, legerlaarzen en was verslaafd aan lijm. In 1983 had hij twee maanden gevangenisstraf opgekregen voor een gewelddadige diefstal en later een veroordeling wegens desertie. Op 13 september 1984 werd hij gearresteerd op verdenking van de moord op Christine Van Hees. Bij een huiszoeking op zijn slaapkamer werd een schoolschrift van haar teruggevonden, waar hij geen verklaring voor had. Serge is tal keren verhoord, waarvan hij meerdere malen zijn versie heeft gewijzigd. Uiteindelijk heeft hij drie jaar en twee maanden in voorarrest gezeten. Op 17 november 1987 mocht hij de gevangenis verlaten. Zijn nieuwe advocaat trok naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, waar de Belgische staat in 1991 veroordeeld werd wegen het overschrijden van de termijn van voorhechtenis.
Verdachte onbekend[bewerken]
In de begin tijden van 1992 heropent de Brusselse GP het onderzoek naar de moord Van Hees. Voor het eerst wordt de moeder verhoord en komt er een buurtonderzoek. Dat leidt tot een nieuw spoor. Vier jaar lang zoeken ze naar de eigenaar van een zwarte auto met een gouden adelaar op de motorkap. Buurtbewoners zagen de auto, enkele dagen voor de moord, op een verdachte manier in de buurt van het huis rijden. Maar dit spoort loopt dood.
Getuigen[bewerken]
Regina Louf aka Getuige X1[bewerken]
In de nasleep in de zaak Dutroux kreeg Patriek De Baets (werkte als rijkswachtadjudant bij de BOB) een telefoon van 'Tania uit Gent'. Via Tania komt De Baets in contact met een meisje dat iets meer weet over Michel Nihoul. Tania wou anoniem blijven waardoor ze in het proces-verbaal als Getuige X1 werd benoemt. Later bleek Tania of Getuige X1, Regina Louf te zijn.
Getuige X1 zou een tragische jeugd gehad hebben en opgevoed zijn als kindhoertje. In enkele verhoren kwam ook de namen Marc Dutroux, Michel Nihoul en Bernard Weinstein naar boven. Zo kon ze ook de namen van Dutroux zijn honden geven. Nadat ze dit aan Dutroux gevraagd hadden, weigerde hij om hier op te antwoorden. Uiteindelijk was het Michelle Martin, die zicht van geen kwaad bewust was, die één van de twee namen vertelde.
In de avond van 31 oktober 1996, tijdens haar vijfde verhoor, laat Louf de naam van Christine vallen. Ze vertelde hoe het meisje, na langdurig te zijn gefolterd, verbrand werd in de kelder van de vervallen kwekerij. Het gebeurde na een seksfuif die een volle week duurde en waarop haar eigen baby van vijf maanden werd gedood als straf. Als aanwezigen noemt Regina: Michel Nihoul, Marc Dutroux, Michelle Martin, Annie Bouty, T., Bernard Weinstein, een Brusselse advocaat, een koppel uit Gent en 'een onbekende'. Louf vertelde ze hoe Dutroux en Nihoul, Christine op een speciale manier hadden vastgebonden. Christine werd nadien op een tafel vastgebonden en moest Regina onder dwang en bedreiging Christine wurgen. Christine werd meermaals verkracht. Nadat ze haar hadden losgemaakt en weer werd vastgebonden, op de manier dat ze dood is teruggevonden, hebben ze haar in brand gestoken. Later in het verhoord beschrijft ze de plaats waar de feiten gebeurd waren.
Er werd lang getwijfeld aan de betrouwbaarheid van 'Getuige X1'. Maar tijdens verschillende verhoren kwamen bepaalde details overeen, die nooit in de pers vernoemd waren wat betreft de indeling en mankementen in de kwekerij.
José Ginderachter[bewerken]
Op 21 januari 1997 wordt de 59-jarige José verhoord. Hij is de zoon van de uitbater die vroeg de champignonkwekerij openhield en heeft zelf nog in het herenhuis gewoond. Zodra de politie de platengrond die X1 tijdens een verhoord moest tekenen, kon José enkel maar bevestigen dat de oude kwekerij er zo uitzag zoals op de aantekeningen.
DNA-testen[bewerken]
In 1998 werd het dossier overgedragen aan onderzoeksrechter Damien Vandermeersch en onderzocht opnieuw de voorwerpen die gevonden waren op het plaats delict. Het ging onder meer om een sigarettenpeuk en in de hoop dat met de opmars van het DNA onderzoek voor een doorbraak kon zorgen. De onderzoeksrechter gaf de opdracht om het DNA te vergelijken met de DNA-stalen die als verdachten in het moorddossier zaten. Ook mensen die toen in langdurige voorarrest zaten, werd onderzocht. Alle tests waren negatief.
Laatste kans door de Cold Case afdeling[bewerken]
In 2011 deden de speurders nog een laatste poging om het dossier te laten lezen door de Cold Case afdeling. Er werd gezocht naar inzittende van een donkerkleurige Pontiac Girebird Trans Am, die in de omgeving gezien was. Dat bleken een vijftiental mensen te zijn van een Brusselse rockabilly-band. Ze werden ondervraagt en moest DNA-stalen afstaan, maar ook deze pistes leverden geen succes op.
De zaak is verjaard[bewerken]
Op 13 februari 2014 was het exact dertig jaar geleden dat Christine Van Hees vermoord werd. De ouders werden hiervan op de hoogte gesteld en de raadkamer heeft officieel vastgesteld dat de strafvordering uitgedoofd is door de verjaring. Daarmee blijft één van de gruwelijkste moordzaken voor altijd onopgelost.
Dit artikel "Christine Van Hees" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Christine Van Hees.
