Dahmash

Dahmash of Damash is een voormalig dorp met 600 inwoners in centraal Israël. Het was de enige oorspronkelijk Palestijnse gemeenschap die daar uit de tijd van het Brits Mandaatgebied Palestina was overgebleven. Uit omliggende plaatsen waren de Palestijnse inwoners in de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 gevlucht of gedood. Deze inwoners waren naar die plek teruggekeerd.^[1] Het grondgebied van slechts ruim 160 dunams, gesitueerd tussen Lod en Ramla, was na de oorlog van 1948 als compensatie gegeven aan verdreven Palestijnen, maar de bewoners werden daar nooit geregistreerd. De meeste van de 53 huizen waren in de jaren '50 gebouwd, drie waren er nog van voor de oorlog en waren legaal in Israël.^[2] Het dorpje werd niet erkend door de Israëlische regering. De 'Lod Valley Regional Council' weigerde verantwoordelijkheid voor het dorp te nemen. De eerste huizen werden in 2006 gesloopt; de overige werden met sloop bedreigd.^[3].

Het grondgebied van Dahmash werd door de Israëlische autoriteiten bestemd als landbouwgrond en de autoriteiten weigerden het als woongebied aan te merken, terwijl er in 1954 ten noorden hiervan de Joods-Israëlische boerengemeenschap Nir Zvi werd gesticht. In 2015 waren daar reeds 1110 bewoners. Aan de rand van Dahmash werd een wijk gebouwd nadat de bestemming was gewijzigd in woongebied. De toegang tot Dahmash was geblokkeerd door spoorlijnen, en veel basisvoorzieningen en infrastructuur werd de bewoners onthouden. In 2010 woonden er ongeveer 600 Palestijns-Israëlische burgers in 70 huizen, en lag Dahmash ingeklemd tussen wegen en spoor. In juli 2010 vond er een grote protestdemonstratie plaats tegen sloop van 13 van de 70 huizen. Deze werd geleid door een aantal lokale leiders en ondersteund door zowel Joodse als Arabische Israëlische organisaties.^[4]^[5]^[6]^[7]^[8].

In de vroege ochtend van 15 april 2015 kwamen er bulldozers, ondanks het feit dat men nog in afwachting was van een besluit van het Israëlische Hooggerechtshof, en van een antwoord op de vraag om uitstel bij het districtsgerechtshof van Lod.^[9] In totaal werden vijf appartementen in drie verschillende gebouwen met de grond gelijk gemaakt. De bewoners, waaronder een aantal kinderen, werden daardoor dakloos.