Dampfase-gemedieerde antimicrobiële activiteit
De dampfase-gemedieerde antimicrobiële activiteit (DGAA) is de remmende of cidale antimicrobiële activiteit van een molecuul in een vloeibare kweek, na de initiële verdamping en migratie via de dampfase [1][2]. Twee de novo in vitro testen, d.w.z. de dampfase-gemedieerde patch test [3] en de dampfase-gemedieerde gevoeligheidstest [1] werden ontwikkeld om de DGAA te detecteren en te kwantificeren. Beide testen behoren tot de nieuwste klasse verdampingstesten, d.w.z. van de broth microdilution afgeleide verdampingstesten. Daarentegen behoren de meeste andere verdampingstesten tot de klasse van agar diffusie afgeleide verdampingstesten en kwantificeren zij de antimicrobiële activiteit van de dampfase zelf [4]. Beide klassen van verdampingstesten zijn equivalent bruikbaar en meten verschillende aspecten van het antimicrobiële vermogen van moleculen.
Toepassingen[bewerken]
Mogelijke toepassingen voor vluchtige stoffen zoals essentiële oliën met DGAA zijn het handhaven van de hygiëne in ziekenhuizen, het voorkomen van besmetting na de oogst, gewasbescherming tegen ongedierte en de behandeling van infecties die verband houden met de spijsvertering, de vagina en de luchtwegen[5].
Dit artikel "Dampfase-gemedieerde antimicrobiële activiteit" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Dampfase-gemedieerde antimicrobiële activiteit.
