Den Aert
Geplaatst: 16-05-2024  Dit artikel is geheel of gedeeltelijk overgenomen uit andere bronnen
Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende beoordelingslijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet dit dan niet te melden op de beoordelingslijst. Pas als het artikel volledig is herschreven of de auteursrechtensituatie is opgehelderd kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. |
Den Aert is een congregatie- of parochiezaal in het West-Vlaamse Sint-Baafs-Vijve, een deelgemeente van Wielsbeke. De zaal werd oorspronkelijk in de volksmond Den Tap genoemd en kreeg haar huidige naam in 1968.
Geschiedenis[bewerken]
Den Aert ligt aan de Oude Leiearm te Sint-Baafs-Vijve, op een stuk hooiland dat eigendom was van baron Karel Gilles de Pélichy. Daar werd van 1910 tot 1913 een congregratiezaal gebouwd die gebruikt werd voor erediensten tijdens de renovatiewerken van de kerk Sint-Bavo. De noodkerk werd ingezegend op 13 augustus 1910 door pastoor Aloysius Perez. Het heeft uiteindelijk tot in 1921 gediend als noodkerk.
Na 1921 fungeerde het als een bibliotheek en een zaal voor kajotters en toneelvoorstellingen. Het werd opnieuw een noodkerk door de structurele schade die was aangebracht in mei 1940, tijdens de Leieslag in de Tweede Wereldoorlog.
Op 22 augustus 1964, richtte de jeugdraad van Sint-Baafs-Vijve een brief aan het gemeentebestuur met de expliciete wens om een ruimte te hebben die specifiek gericht is op de jeugd. Er waren reparaties een nieuwe herinrichting nodig. Op 8 juli 1968, vier jaar later kreeg dit de naam Den Aert, voordien Den Tap. Na anderhalf jaar sloot het kerkbestuur, die eigenaar was van het gebouw, Den Aert. Er moesten duidelijkere regels komen en de jeugd moest eerst de nodige respect kunnen aantonen.Sjabloon:Vraag Een van de zaken waar het kerkbestuur moeilijk mee hadden was dat de jongeren een relatie hadden in Den Aert. Na enkele maanden van discussies en onderhandelingen kwamen alle partijen tot een overeenkomst en kon het jeugdhuis in maart 1969 weer open gaan.
Het jeugdhuis had geen lange toekomst, want het sloot weer in 1972. Twee jaar later heropenden een paar jongeren het jeugdhuis en dit had succes, met optredens van onder andere Urbanus en Raymond van het Groenewoud. Diverse generaties volgden elkaar op tot het jeugdhuis weer moest sluiten wegens problemen die drugsgerelateerd waren en door geluidshinder. Het bleef gesloten tot in de jaren 1990. Wel kon er nog gebruik worden gemaakt van de ruimte voor toneeloptredens en feestgelegenheden.
Van 2008 tot 2010 werd het gebouw gerenoveerd. Een bestuurslid merkte eind jaren 2000 het beschadigde glas-in-lood raam op. Tijdens een vergadering van de Juliaan Claerhout kring werden de mogelijkheden besproken om het glasraam te behouden. Hierna duurde het nog zes jaar, tot 2015, tot het was hersteld en werd onthuld. Het glasraam werd oorspronkelijk bedoeld voor de Sint-Bavo kerk. Bovendien was het glasraam zijn kleur kwijt door jarenlang in de donker verborgen te zijn. Zo was er niet duidelijk wat de originele kleuren waren van het glasraam.
Ministers Crevits en Bourgeois openden Den Aert op 9 juli 2010. Den Aert wordt voornamelijk gebruikt als feestzaal, ontmoetingsruimte of voor erkende Wielsbeekse verenigingen, die laatste kunnen er dan gratis gebruik van maken. Ieder jaar wordt er ook een hondenzwemming georganiseerd bij Den Aert.
Galerij[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Den Aert" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Den Aert.
