Der heimliche Aufmarsch

Der heimliche Aufmarsch is een gedicht van Erich Weinert dat hij in 1927 schreef. Het werd in 1930 op muziek gezet door Vladimir Vogel^[1]^[2] ter gelegenheid van de eerste Internationale Dag van de Vrede. In 1938 maakte Hanns Eisler een nieuw arrangement voor het lied. Ernst Busch had het op zijn repertoire.

Een instrumentale versie is te horen op het eind van de film Niemandsland van Victor Trivas uit 1931.^[3]

Inhoud[bewerken]

Het lied beschrijft een samenzwering van de "ministers van oorlog", van de "producenten van kolen en staal" en "productie voor de chemische oorlogvoering". In de tekst wordt er gesproken over een militaire aanval op de Sovjet-Unie die een beroep doet op het refrein, waarin de werknemers over de hele wereld de aanval moeten afslaan. In een latere tekstversie waarschuwt Weinert voor het risico van een nucleaire oorlog.

Geplaatst:
26-12-2018

Beoordelingslijst
dagpagina

Dit artikel is geheel of gedeeltelijk overgenomen uit andere bronnen

Omdat deze pagina daarmee mogelijk auteursrechten schendt, is ze op de beoordelingslijst geplaatst.
De hiervoor opgegeven reden is: Het gedicht is nog niet zo oud dat het publiek domein is, en de auteur is nog geen 70 jaar overleden

Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende beoordelingslijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet dit dan niet te melden op de beoordelingslijst.

Pas als het artikel volledig is herschreven of de auteursrechtensituatie is opgehelderd kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden.

(↓/✔/✂)

Tekst[bewerken]

Duits

Nederlands

Es geht durch die Welt ein Geflüster:
Arbeiter, hörst du es nicht?
Das sind die Stimmen der Kriegsminister:
Arbeiter, hörst du sie nicht?
Es flüstern die Kohle- und Stahlproduzenten,
Es flüstert die chemische Kriegsproduktion,
Es flüstert von allen Kontinenten:
Mobilmachung gegen die Sowjetunion!
Arbeiter, Bauern, nehmt die Gewehre,
Nehmt die Gewehre zur Hand.
Zerschlagt die faschistische Räuberheere,
Setzt alle Herzen in Brand!
Pflanzt eure roten Banner der Arbeit
Auf jede Rampe, auf jede Fabrik.
Dann steigt aus den Trümmern
Der alten Gesellschaft
Die sozialistische Weltrepublik!
Arbeiter horch, sie ziehn ins Feld,
Und schreien für Nation und Rasse.
Das ist der Krieg der Herrscher der Welt
Gegen die Arbeiterklasse.
Denn der Angriff gegen die Sowjetunion
Ist der Stoß ins Herz der Revolution.
Und der Krieg der jetzt durch die Länder geht,
Ist der Krieg gegen dich, Prolet-!
Arbeiter, Bauern, nehmt die Gewehre,
Nehmt die Gewehre zur Hand.
Zerschlagt die faschistische Räuberheere,
Setzt alle Herzen in Brand!
Pflanzt eure roten Banner der Arbeit
Auf jede Rampe, auf jede Fabrik.
Dann steigt aus den Trümmern
Der alten Gesellschaft
Die sozialistische Weltrepublik!

Er gaat door de wereld een gefluister:
Arbeider, hoor je het niet?
Dat zijn de stemmen van de ministers van Oorlog:
Arbeider, hoor je ze niet?
De kolen- en staalproducenten fluisteren,
De productie voor de chemische oorlogvoering fluistert,
Gefluister klinkt uit alle continenten:
Mobilisatie tegen de Sovjet-Unie!
Arbeiders, boeren, neem de geweren,
Neem de geweren ter hand.
Versla de fascistische roversbenden,
Zet alle harten in brand!
Plant jullie rode banier van de arbeid
Op ieder perron, op iedere fabriek.
Dan rijst uit de puinhopen
Van de oude samenleving
De socialistische wereldrepubliek op!
Luister, arbeiders, ze trekken te velde,
En roepen om natie en ras.
Dat is de oorlog van de heersers in de wereld
Tegen de arbeidersklasse.
Want de aanval op de Sovjet-Unie
Is de stoot in het hart van de revolutie.
En de oorlog die nu door de landen gaat
Is de oorlog tegen jou, proleet!
Arbeiders, boeren, neem de geweren,
Neem de geweren ter hand.
Versla de fascistische roversbenden,
Zet alle harten in brand!
Plant jullie rode banier van de arbeid
Op ieder perron, op iedere fabriek.
Dan rijst uit de puinhopen
Van de oude samenleving
De socialistische wereldrepubliek op!