Discursiviteit
Discursiviteit is een begrip uit de discoursanalyse dat verwijst naar betekenisproductie van uitspraken of praktijken die onderling samenhangen en zo een bepaalde cultuur performatief constitueren. Het spreken op een bepaalde wijze over een bepaald thema produceert kennis en realiseert daardoor altijd een machtsverhouding: het zet één waarheidsopvatting op de kaart en sluit alternatieve ideeën uit. De relatie tussen kennis en macht is overigens wederzijds bevestigend: kennis genereert macht en macht genereert kennis. De aanwezigheid van meerdere discursieve formaties duidt op het bestaan van een discours.
Een voorbeeld van een sociale praktijk die discursief in stand wordt gehouden en gebonden is aan culturele normen en conventies waarmee de status quo wordt gereproduceerd, is het gedag zeggen binnen Westerse culturen. In Nederland geldt dat de man drie kussen geeft aan de vrouw en aan de man een handdruk. Vrouwen onderling geven elkaar ook een kus. Op deze wijze zetten mensen bepaalde waarheidsopvattingen op de kaart als vanzelfsprekend en sluiten daarbij alternatieve ideeën uit, waardoor een zekere machtsverhouding wordt gerealiseerd.
Dit artikel "Discursiviteit" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Discursiviteit.
