Ecotoren
De ecotoren is een 7 meter hoge, van afvalbouwmaterialen gebouwde toren in de natuurtuinen van het Jekerdal in Maastricht, van natuurkunstenaar Chrys Steegmans (1955). In de ecotoren vinden insecten, reptielen, vogels en kleine zoogdieren beschutting.
Steegmans heeft zich laten inspireren door Louis le Roy (1924) die in Mildam zijn Ecokathedraal startte. Deze was bedoeld als een werkplaats waar langdurige processen tussen mens en natuur werden bestudeerd. Anders dan in de ecokathedraal, worden in de ecotoren van Chrys Steegmans ruimtes gecreëerd voor planten en dieren. De hoogte van de toren is 7 meter, de minimale hoogte voor een ooievaarsnest. Vanaf anderhalve meter hoogte zijn er holen voor vogels in de toren gemaakt. Diverse mezensoorten, spreeuwen, holenduiven, uilen en spechten maken er gebruik van. Net onder de top is een vleermuizenkamer gemaakt. Vleermuizen hebben in hun actieve tijd van eind maart tot en met eind oktober overdag behoefte aan een schuilplek. Ook soorten die baat hebben bij vochtige schaduwrijke plekken of een juist snel opwarmende stenige ondergrond, zoals bijvoorbeeld mossen, varens, hagedissen en solitaire bijen zijn in de ecotoren te vinden.
| Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Ecotoren" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Ecotoren.
