Eddy Verloes
Eddy Verloes
| ||||
.jpg)
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Eddy Verloes | |||
| Geboren | Aalst, Oost-Vlaanderen, 1959 | |||
| Overleden | Luafout in Module:Wikidata op regel 364: attempt to index field 'wikibase' (a nil value), Luafout in Module:Wikidata op regel 364: attempt to index field 'wikibase' (a nil value) | |||
| Geboorteland | .svg){kind=small} België
| |||
| Nationaliteit | Belg | |||
| Opleiding | KU Leuven, CVO Leuven | |||
| Beroep(en) | Docent, recensent, zaakvoerder, fotograaf | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Jaren actief | 2014 - heden | |||
| Stijl(en) | symbolisch-poëtische fotografie | |||
| Bekende werken | 'Losing Our Minds' (2020) over chassidische joden aan de Belgische kust | |||
| Website | ||||
| ||||
Eddy Verloes (Aalst, 1959) is een Belgische docent, recensent en zaakvoerder. Hij is vooral bekend als gelauwerd fotograaf en sinds 2024 is hij ereburger van de Vlaams-Brabantse gemeente Boutersem.[1]
Biografie[bewerken]
Verloes groeide op in Vlaams-Brabant. Hij behaalde een bachelor Letteren en Wijsbegeerte cum laude aan de Universitaire Faculteiten Sint-Aloysius te Brussel en nadien een master Letteren en Wijsbegeerte (1977–1981) magna cum laude aan de Katholieke Universiteit Leuven waar hij tevens het aggregaat (lesbevoegdheid) voor het Hoger Onderwijs verkreeg.[bron?]
Verloes publiceerde als recensent artikelen in literaire tijdschriften in Vlaanderen en Nederland, zoals Yang en Kreatief.[2] Hij was onder meer docent Nederlands aan de Voorbereidende Divisie van de Koninklijke Militaire School.[bron?] Daarnaast had hij vanaf 1990 een eigen vertaal-, tolken- en managementbureau.[3] Samen met de Belgische muzikant Koen Wilmaers was Verloes van 2005 tot 2009 de organisator van de Leuven PlazaProms (later: Leuven Plaza Night).[4]
Van 2013-2014 volgde Verloes een basisopleiding fotografie aan het CVO Leuven.[bron?]
Fotografie[bewerken]
Verloes is een symbolisch-poëtische fotograaf. De eeuwige zoektocht van de mens naar zichzelf is de rode draad in zijn werk. De bekende Amerikaanse website All-About-Photo heeft hem opgenomen in de lijst van beste hedendaagse fotografen ter wereld.[5] Ook verder krijgt het werk van Verloes veel positieve recensies[6][7] en op 21 december 2023 kende de voltallige gemeenteraad van Boutersem hem het ereburgerschap toe vanwege zijn artistieke verdiensten en grote faam als fotograaf.[8]
Gepubliceerde fotoboeken[bewerken]
- No time to Verloes (2015) met gedichten van o.a. Maud Vanhauwaert en Lulu Wang.[9]
- Cuba libre (2016)[10][11]
- Zeezuchten (2020) met gedichten van Anne Meerbergen.[12]
- Buiten zinnen/Losing Our Minds (2021) met gedichten van Benno Barnard en muziek van The River Curls Around The Town.[13][14][15][16]
- Aardelingen (2022) met gedichten van Geert Jan Beeckman en muziek van pianist-componist Jef Neve.[17][18][19]
Gewonnen prijzen[bewerken]
Verloes verwierf wereldwijde bekendheid met zijn fotoreeks Losing Our Minds over chassidische joden aan de Belgische kust.[20] Hij won hiermee verschillende internationale prijzen waaronder de Travel Photographer of the Year Award 2020[21][22][23][24][25], de Pangea Prize Siena Creative Photo Award 2021[26][27][28][29] in Italië, de reFocus One Shot Contest Award 2022[30] in de Verenigde Staten (VS), de Great Photo Award 2023/Black & White World Photo Competition in Griekenland[31][32], de 17th Pollux Awards 2021 in Barecelona (Spanje), de Malta International Photo Travel Award 2020/2021 en de London Photography Awards 2020. [33][34][35] De Braziliaanse uitgeverij AzuCo gebruikte de foto Losing Our Minds als cover voor het boek Minjan, in Brazilië bekend als Quase Kasher van J.S. Margot, wat een pseudoniem is van de Belgische schrijfster Margot Vanderstraeten.[36]Verder was Verloes ook Photographer of the Year Winner bij de 17th Black & White Spider Awards 2022 in Beverly Hills, (VS)[37][38][39] en Silver Winner Px3 Prix de la Photographie Paris 2023.
Tentoonstellingen[bewerken]
Samen met o.a. Lieve Blancquaert en Michiel Hendryckx exposeerde Verloes in 2018 in de St. Ursula Kapel in Tongeren en in 2019 exposeerde hij met Luc-Peter Crombé, kunstschilder van de vierde generatie Latemse school in het CC Staf Versluys te Bredene.[40] Verloes werd meermaals geselecteerd voor nationale en internationale Fotofestivals, o.a. in België[41], Kreta, Griekenland, Nederland en de Verenigde Arabische Emiraten.[42] Verder had hij solotentoonstellingen en ging hij op tournee met zijn project Buiten zinnen/Losing Our Minds in het Maagdenhuismuseum Antwerpen in 2021[43][44] en in verschillende Belgische culturele centra in 2022-2023, o.a. in Oostende, Arenberg Antwerpen, Herentals, Tienen, Torhout, Puurs-Sint-Amands, Waremme en Hasselt[45] alsook in bibliotheken, o.a. in Leuven[46][47]. Zijn werken werden ook in verschillende galeries in binnen- en buitenland getoond: o.a. in The Glasgow Gallery of Photography, Decode Gallery Tuscon, ASmith Gallery Texas[48], Photo Place Gallery Vermont, Agora Gallery New York, International Fine Art Amsterdam Whitney Gallery New York, New York Center for Photographic Art, Dallas Center for Photography Texas, Duncan Millar Gallery Californië[49], Space Place Gallery of Contemporary Art, Oeral (Rusland)[50], Art Room Gallery Berlijn, de Handelsbeurs in Antwerpen[51], ArtMut Gallery Mechelen (België).[52] en Galerie Expotempo Knokke.[53][54] Naast Jef Neve maakten ook de Belgische muzikale artiesten Koen Wilmaers, Carlo Willems en Bart Watté een compositie bij de foto's van Verloes.[55][56]
Externe link(s)[bewerken]
Scriptfout: de module "Authority control" bestaat niet.
Dit artikel "Eddy Verloes" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Eddy Verloes.
