Eduard De Sutter

Eduard De Sutter (22 december 1859 - 8 mei 1932) (ook Edward), was een priester die invloed uitoefende het katholiek onderwijs in Temse. Hij had ook priester Edward Poppe onder zijn leerlingen.

Levensloop[bewerken]

Eduard was de oudste van drie zonen in het gezin van Charles Louis De Stutter en Antonia Poppe. In 1886 werd hij tot priester gewijd. Hij werd vervolgens studiemeester in Geraardsbergen tot hij in Deinze leraar werd aan het Sint-Henricusgesticht. In 1897 werd hij in Temse directeur van de lagere scholen en van het klooster van de zusters van Vincentius à Paulo.

Naast zijn functie als directeur nam hij nog andere taken op zich in de Scheldestad. Zo werd hij voorzitter van de Kring der katholieke werken, stichter van de Vak-en Ambachtsschool en richtte hij een symfonieorkest op waar hij drie jaar lang dirigent en levenslang voorzitter van was.

In Temse was hij gekend door zijn nogal nors karakter. Vandaar dat hij de bijnamen Brombeer, Zwarte Beer en Barabbas kreeg.

Op 8 mei 1932 overleed hij op 72-jarige leeftijd. Zijn symfonieorkest, Recht door Zee, begeleidde hem naar zijn laatste rustplaats, een gemeenschappelijk graf voor geestelijken op het kerkhof van Temse. De stad erkende zijn verdiensten door in 1974 een straat naar hem te noemen.