Edward Horace van der Sloot
Edward Horace van der Sloot
| ||
| ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Edward Horace van der Sloot | |
| Bijnaam | Teddy | |
| Geboren | Cimahi, 15 mei 1917 | |
| Overleden | Delft, 27 april 2007 | |
| Nationaliteit | Nederlands-Indisch | |
| Land | Indonesië, Nederland | |
| Beroep | PTT | |
| Overig | ||
| Kinderen |
| |
Edward Horace van der Sloot (Cimahi, 15 mei 1917 - Delft, 27 april 2007)
- Partner Willy Gertrude Monfils (Solo, 21 april 1936 - Delft, 4 september 2015)
- Getrouwd op 21 april 1954 Den-Haag.
kinderen:
- Joyce Hedwig van der Sloot, (Biak, 29 juni 1955)
- Edward jr. William van der Sloot, (Biak, 5 maart 1957)
- Charmaine Josephine Maria van der Sloot, (Jaya Pura, 15 augustus 1958)
- Patrick Réne van der sloot, (Delft, 28 december 1964)
Familie[bewerken]
Edward is het 2 na oudste kind uit het huwelijk van Johan Herman Pierre Van der Sloot (Magelang, 1 januari 1879 - Amersfoort, 3 januari 1957) en Geertruida Wilhelmina Hillebrandt.
Broers, Archibald Wilhelm Van der Sloot en Frédéric René Van der Sloot (Cimahi, 6 augustus 1918 - 31 maart 2005).
Oranje-Nassau[bewerken]
| Edward werd lid van de Orde van de Oranje-Nassau in 1978, omdat hij 40 jaar voor de PTT had gewerkt. |
Jappenkampen[bewerken]
Edward heeft in 4 Jappenkampen gezeten. Edward werd op 9 april 1942 naar het eerste kamp geïnterneerd, het Padangpandjang kamp op Sumatra. Hij heeft ongeveer tot 30 juni 1942 in het Padangpandjang kamp gezeten tot het inactief werd. Daarna is hij verplaatst naar de westkust van Padang, hij werd in het Provoosthuis gezet wat toentertijd een militaire gevangenis was. Ze kregen eten van het vrouwenkamp (het Missiecomplex) later uit eigen keuken. Daarna is Edward naar gevangenis Boei overgeplaatst wat in diezelfde stad lag, waar hij tot oktober 1943 heeft gezeten. Op dat moment werden jongens en mannen die voorheen in het kamp van Padang waren geïnterneerd, overgebracht naar het nieuwe kamp in Bangkinang, ongeveer 70 kilometer verderop, ten westen van Pakan-Baroe op de weg naar Bukittinggi. Op deze plaats was een rubberfabriek. Eind 1944 waren er bijna 3200 burgers geïnterneerd in dit kamp. De Japanse overgave werd hier afgekondigd op 22 augustus 1945.
Liefde[bewerken]
| Na de oorlog in 1949 ontmoette Edward, toen 32, Willy, toen 13. Het contact kwam tot stand via Willy's broer. Willy en Edward gingen samen naar de bioscoop en Edward gaf haar cadeautjes. Vijf jaar later was Willy toen 18 en ontmoetten ze elkaar opnieuw. Dit keer in Scheveningen. Edward trouwde 21 april 1954 op 36-jarige leeftijd te Den-Haag de 18-jarige Willy Gertrude Monfils (geb. 21 april 1936). De bruidsweken bracht hij in zijn eentje door op Nieuw-Guinea (Biak), dat toentertijd nog van Holland was, om uiteindelijk na vier maanden dan toch zijn jonge bruid aldaar te ontvangen. Op Biak werden hun eerste twee kinderen geboren: Joyce (1955) en Edward jr. (1957). Charmaine, het derde kind, kwam ter wereld in Hollandia, Nieuw-Guinea (1959). Patrick, hun laatste kind, werd geboren in Delft (1964). In 1961 moest het gezin het wonderschone Nieuw-Guinea jammer genoeg achter zich laten en gingen ze naar Holland, want ook dat mooie eiland werd door Indonesië teruggeëist. Edward sr. kreeg gelukkig weer een baan bij de PTT (radiocontroledienst) waar hij tot zijn pensionering zou blijven werken. In Delft probeerde het jonge paar hun kinderen een Hollandse opvoeding te geven. Ze werden opgevoed met aardappelen, kaas, met degelijkheid en met de leus waarin Edward sr. trots beweerde dat ze zelfs méér Hollands bloed hadden dan de gemiddelde Nederlander die in Nederland geboren was. |
Boek[bewerken]
| Edward jr. heeft 17 mei 2023 het boek, Brieven aan mijn lief uitgebracht.
Het boek gaat over de jonge Edward van der Sloot die besluit overzees zijn bestaan op te bouwen en vertrekt naar Biak. De vrouw met wie hij net getrouwd is, blijft achter in Den Haag met de bedoeling hem vier maanden later achterna te reizen. Een intieme briefwisseling bevestigt hun liefde. Na het overlijden van Edward vinden zijn kinderen een grote bruine enveloppe met daarin vele brieven. Jarenlang in een kast op zolder weggestopt. De brieven blijken een prachtig tijdsbeeld te schetsen. Edward sprak niet veel over vroeger. Ook niet over het kamp. Op zijn sterfbed deelt hij flarden herinneringen met zijn zoon. Dan blaast hij zijn laatste adem uit in het bijzijn van hen die hem liefhebben. In Brieven aan mijn lief zijn de authentieke en ontroerende brieven opgenomen die Edward en zijn vrouw elkaar stuurden, afgewisseld met verhalen waarover thuis niet werd gesproken, opgetekend door zijn zoon. ‘Intieme herinneringen aan een overzeese liefde’. |
Voorouders vader[bewerken]
| Proband | Edward Horace van der Sloot | Cimahi, 15 mei 1917 - Delft, 27 april 2007 |
| Vader | Johan Herman Pierre Van der Sloot | Magelang, 1 januari 1879 - Amersfoort, 3 januari 1957 |
| Grootvader | Charles Frederik van der Sloot | Valkkoog, 8 mei 1815 - Bojonegoro, 23 augustus 1883 |
| Overgrootvader | Pieter Van der Sloot | Schiedam, 1796 - Utrecht, 21 mei 1879 |
| Betovergrootvader | Pieter Van der Sloot | Delft, 26 oktober 1758 - Schiedam, 11 maart 1802 |
| Oudvader | Arij Ariensz van der Sloot | Delft, 28 februari 1731 - Delfshaven, 27 juni 1787 |
| Oudgrootvader | Arie Ariensz van der Sloot | Delft, 10 maart 1704 - Delft, 22 mei 1742 |
| Oudovergrootvader | Arie Claeszoon van der Sloot | 1665 - ? |
Dit artikel "Edward Horace van der Sloot" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Edward Horace van der Sloot.
