Erik Daro
Erik Daro is het pseudoniem van een Nederlandse schrijver van korte verhalen. Zijn werkelijke naam is niet bekend.
Daro debuteerde in 1974 met de bundel Narcissus. Hij gaf het boek in eigen beheer uit omdat Daro, zo schreef hij in zijn voorwoord, niets met het "literair establishment" te maken wilde hebben. De bundel kreeg zeer lovende kritieken in De Nieuwe Linie (“Een betere Reve”) en De Typhoon (“Nederland heeft zijn eigen Céline, een met een hart”). Het dagblad De Tijd schreef: “Nieuwe generatie schrijvers komt eraan, Daro is de onbetwiste aanvoerder”.
Verdwenen[bewerken]
Nog voor Daro ook door de andere kranten werd ontdekt, vertrok hij naar Goa om een hotel op te zetten. Een vervolg op Narcissus is nooit verschenen. Daarmee is Daro een van de (mogelijk) vele onvervulde beloften van de Nederlandse literatuur. Over het verdere leven van de schrijver is niets bekend.
Dit artikel "Erik Daro" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Erik Daro.