Ernest Louwes

Ernest Cornelis Jacobus Johannes Louwes (Amsterdam, 13 augustus 1953) is een Nederlandse fiscaal-juridisch adviseur die in 2003 tot twaalf jaar gevangenisstraf werd veroordeeld wegens moord in de zogeheten Deventer moordzaak, waarvan hij uiteindelijk acht jaar heeft moeten uitzitten (in drie periodes).

In deze zaak gaat het om de moord op een van de cliënten van Louwes, een zestigjarige alleenstaande weduwe, wonende te Deventer, bij wie hij enkele malen op bezoek kwam in verband met zijn adviseurschap, aangevuld met de taak van executeur-testamentair voor het geval de cliënte zou overlijden. Louwes is veroordeeld op – onder meer – het feit dat zijn DNA is gevonden op de blouse van het slachtoffer, en omdat uit een analyse van de verkeersgegevens van een telefoongesprek met het slachtoffer door het gerechtshof is verondersteld dat hij op het aangenomen tijdstip waarop de moord gepleegd zou zijn in Deventer moest zijn. Dit is echter nooit feitelijk aangetoond. Louwes heeft zelf altijd verklaard dat hij het slachtoffer belde terwijl hij onderweg was van Utrecht naar Lelystad (thuis). Uit een onderzoek van TNO uit 2014 komt naar voren dat Louwes wel degelijk in de auto op de A28 tussen Harderwijk en 't Harde kan hebben gebeld.^[1] Doordat het rechercheteam in 1999 verzuimde om de zogeheten timing advance-gegevens op te vragen kan niet meer worden vastgesteld waar Louwes zich precies bevond op het moment van het telefoongesprek.

De heftige ontkenning van Louwes heeft tot een grote hoeveelheid publiciteit geleid, alsmede tot diverse nationale initiatieven, gericht op het zo mogelijk beëindigen van de straf, die hij sinds omstreeks 2000 moest ondergaan.

Opiniepeiler Maurice de Hond gelooft hardnekkig in de onschuld van Louwes en plaatste zelfs op kosten van aan aantal donateurs op 16 maart 2007 een paginagrote advertentie hierover in diverse Nederlandse dagbladen. Misdaadjournalist Peter R. de Vries daarentegen zei dan weer juist overtuigd te zijn van de schuld van Louwes. Wetenschapsfilosoof Ton Derksen verklaarde Ernest Louwes, na grondige wetenschappelijke bestudering van het bewijs, onschuldig. Hij beschreef zijn bevindingen in het boek Leugens over Louwes, dat op 6 december 2011 verscheen.^[2]

Op 18 maart 2008 besliste de Hoge Raad dat de Deventer moordzaak niet zou worden heropend en dat Louwes ook het restant van zijn gevangenisstraf (een jaar) moest uitzitten; hij werd hierna op 22 april 2009 in vrijheid gesteld. Zijn advocaat Geert-Jan Knoops kondigde aan een nieuw herzieningsverzoek voor te bereiden.^[3] Een dag na zijn invrijheidstelling presenteerde Louwes zijn boek Schuldig, waarin hij zijn visie geeft op de zaak.^[4]

In 2013 hebben nieuw bekend geworden feiten ertoe geleid, dat het Parket van de Hoge Raad in de persoon van Mr. D.J.C. Aben, zelf onderzoek doet in deze zaak, onder meer op basis van het advies van de Adviescommissie afgesloten strafzaken (ACAS), uitgebracht begin 2014 en op basis van nieuw recherche-onderzoek, uitgevoerd door het Korps Nationale Politie (KNP). Sinds 2019 is dit onderzoek ondergebracht bij het Cold Case Team Amsterdam.

Publicaties[bewerken]

Bas Haan: De Deventer moordzaak. Het complot ontrafeld. Amsterdam, Uitgeverij Nieuw Amsterdam, 2009. ISBN 978-90-468-0504-6
Ernest Louwes: Schuldig. Mijn verhaal over de Deventer moordzaak. Utrecht, Kosmos, 2009. ISBN 978-90-215-4549-3
Ton Derksen: Leugens over Louwes. Deventer moordzaak. Leusden, ISVW, 2011. ISBN 9789491224119