Eva Cremers-Hartman

Eva Cremers-Hartman (Hoogeveen, 1951) is een Nederlandse jurist, onderzoeker en publicist. Zij heeft in talrijke publicaties de tekortkomingen van het Nederlandse arbeidsrecht voor dienstverleners-aan-huis beschreven en verbeteringen hierin voorgesteld. Cremers-Hartman is gespecialiseerd in de analyse, toepassing en bijstelling van het gelijke-behandelingsrecht en de implementatie van het VN-Vrouwenverdrag.

Werk[bewerken]

Na gewerkt te hebben in de tabaksindustrie, de textielindustrie en het hotelwezen, studeerde Cremers-Hartman in 1986 af in Nederlands recht aan de Rijksuniversiteit Groningen.^[bron?] Daarna was zij aan deze universiteit werkzaam als onderzoeker op het gebied van vrouw en recht en als universitair docent. Van 1990 tot 1995 was zij UD arbeidsrecht aan de Universiteit van Amsterdam. Vervolgens was zij consulent ondernemingsraden bij het FNV.

In 1995 richtte zij haar eigen onderneming op onder de naam Juridisch Onderzoeksbureau Cremers en heeft zij geopereerd als zelfstandig publicist en onderzoeker. Van 2009 tot 2018 hoofdredacteur van het Handboek Flexibele Arbeidsrelaties. Zij is vier jaar lid geweest van de Commissie Klachtenbehandeling Aanstellingskeuringen, waarvan twee jaar als voorzitter. Daarnaast was zij lid van een bezwaarschriftencommissie bij de Raad voor de Rechtsbijstand en de personeelsklachtencommissie van het toenmalige ministerie van VWS.

Zij heeft voorts een rol gespeeld bij het opzetten van het proefprocessenfonds van het Clara Wichman Instituut en was mede-oprichter van de Vereniging voor Vrouw en Recht.^[bron?] Daarnaast heeft zij twee decennia lang de uitspraken van het College voor de rechten van de Mens ter zake van geslachtelijk onderscheid becommentarieerd.^[bron?]

Visie[bewerken]

Cremers-Hartman heeft met klem betoogd dat de rechtspositie van dienstverleners aan huis in Nederland niet voldeed aan internationale verdragen, en dat de Regeling Dienstverlening aan huis bijgesteld dan wel vervangen moet worden. Ten aanzien van de positie van zwangere zelfstandigen en zwangere werknemers, heeft zij stelselmatig en met succes gewezen op de rechtstreekse werking van het VN-Vrouwenverdrag. Mede door haar inbreng zijn verschillende proefprocessen rond deze kwesties tegen de Staat en particuliere verzekeraars succesvol verlopen.^[bron?] Haar kritische overzicht van de gelijkebehandelingswetgeving voorzag in een leemte. Ten aanzien van het algemene arbeidsrecht, heeft zij altijd gepleit voor versterking van de rechtspositie van werknemers. Voorts heeft zij op vele fronten de praktijk van de flexibele arbeidscontracten, de regelgeving en de jurisprudentie terzake kritisch tegen het licht gehouden.^[bron?]

Haar belangrijkste verhandelingen over deze kwesties tot 2014 zijn gebundeld en door collega Rikki Holtmaat becommentarieerd.

Privé[bewerken]

Eva Cremers-Hartman is getrouwd, heeft een zoon en dochter en drie kleindochters. Door langdurige ziekte was Cremers-Hartman genoodzaakt om haar werkzaamheden af te bouwen. Desalniettemin blijft zij publiceren.

Geselecteerde publicaties[bewerken]

Eva Cremers publiceert veel.^[bron?] Een greep uit haar publicaties:

In 2014 verscheen de bundel Betogen voor Recht en Verandering, een bundeling van haar belangrijkste bijdragen, vergezeld van een complete publicatielijst. Hierin wordt de grote waarde van haar werk voor de ontwikkeling van het sociaal recht zichtbaar en toont het bovendien hoe haar analyses en opvatting hebben bijgedragen aan o.a. het rapport van de Commissie Kalsbeek over de positie van huishoudelijk personeel en de uitspraak van het CEDAW-Comité over het recht op een zwangerschapsuitkering voor vrouwelijke zelfstandige ondernemers. (Kluwer)
In 2012 verscheen van haar hand ‘Een baan als alle andere?! De rechtspositie van deeltijd huishoudelijk personeel’.Hierin zette zij samen met historica Leontine Bijleveld uiteen waarom er voor deze vorm van vrouwenarbeid zo’n marginale sociale bescherming bestaat. Dit onderzoek was tevens een belangrijk uitgangspunt van het in 2023 gewonnen proefproces van Bureau Clara Wichmann rondom de doorbetaling van een huishoudelijke medewerker tijdens ziekte. (VVR)
In 2004 verscheen Gelijke Behandeling bij de arbeid in zes wetten. Een actueel overzicht in zes wetten. Een actueel overzicht van hoofdlijnen, overeenkomsten en verschillen (Kluwer)
In 1992 verscheen Vrouwen bij voorkeur. Een onderzoek naar de juridische aspecten van voorkeursbehandeling van vrouwen bij werving en selectie voor functies

Dit artikel "Eva Cremers-Hartman" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Eva Cremers-Hartman.