Fanny Vlamynck
Fanny Vlamynck, ook wel Fanny Rodwell (Brussel, 1 augustus 1934), is een Belgische coloriste alsook de tweede vrouw van Hergé. Ze beheert zijn nalatenschap, onder meer De avonturen van Kuifje[1]
Biografie[bewerken]
Vlamynck werd geboren in Brussel met de geboortenaam Fanny Vlamynck. Haar ouders waren Albert Vlamynck en Georgette Floss. Ze is het achterachterkleinkind van Leopold Sancke, een hoogleraar van Université libre de Bruxelles. Ze ontmoette haar toekomstige man Hergé toen ze in 1956 kleurspecialist werd bij Studios Hergé. Ze trouwde met Hergé in 1977 en werd zijn erfgename. In 1993 hertrouwde ze met Nick Rodwell, een Brits zakenman, die een sleutelrol speelt in het beheer van het werk. In het jaar 1987 richtte Fanny Vlamynck Moulinsart op. Zij is tot heden nog steeds de CEO en sleutelfiguur in het bedrijf. Het bedrijf ontstond uit het voorafgaande Studios Hergé. In 2006 kreeg de Hergé Foundation/Moulinsart een prijs van de dalai lama.[2] Vlamynck nam de prijs in ontvangst en zei het volgende: "We hadden nooit gedacht dat dit verhaal van vriendschap meer dan 40 jaar later weerklank zou vinden". In 2014 kondigde ze aan dat er nooit meer een nieuw Kuifje-album zou uitkomen. Bob De Moor wou het album Kuifje en de Alfa-kunst afwerken, maar dit kan niet omdat Vlamynck niet akkoord gaat.[3]
In 2021 klaagde ze Frans kunstenaar Christophe Tixier, alias Peppone, aan. Hij maakte negentig bustes die werden geïnspireerd op de stripfiguur Kuifje. Vlamynck met haar bedrijf Moulinsart klaagt de kunstenaar aan voor 200.000 euro schadevergoeding.[4] Het paar (Vlamynck en Rodwell) is erg controversieel vanwege hun zeer strikte controle over het gebruik van Hergé's werken.
Loopbaan[bewerken]
In 1956 was ze kleurspecialist bij Studios Hergé.
In 2009 voor het nalatenschap financierde ze het Hergé-museum, dat gebouwd werd in Louvain-la-Neuve.
Volgens haar werd de originele tekening van De Blauwe Lotus gestolen.[5]
In 2020 was ze tegen wijzigingen voor het stripalbum Kuifje in Congo; Casterman vond het een goed idee om Kuifje in Congo te contextualiseren. Deze context zou in de vorm van een bijlage komen met als inhoud: het werk van Hergé in de vroege jaren dertig van de 20ste eeuw.[6]
Onderscheidingen[bewerken]
Ridder in de Leopoldsorde.[7]
Filmografie[bewerken]
- Tintin et moi (2003) (Kuifje en ik)[8] - zichzelf
Uitgaves[bewerken]
- Musée Hergé, Michel Daubert, Fanny Rodwell
- Hergé, Fanny Rodwell, ISBN 9782874240997[9]
Referenties[bewerken]
- ↑ (nl) Kuifje is geen Rijkste Belg (en zal het wellicht ook nooit worden). De Rijkste Belgen (2015-06-09). Geraadpleegd op 2021-04-20.
- ↑ Dalai Lama honours Tintin and Tutu. Geraadpleegd op 20 April 2021.
- ↑ bernard, Fanny Rodwell says NO to new Tintin album | Bob De Moor. Geraadpleegd op 2021-04-25.
- ↑ Franse kunstenaar beschuldigd van plagiaat Kuifje. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 2021-04-19.
- ↑ De omstreden geschiedenis van de duurste striptekening ooit: was Kuifjes kaft van 3,3 miljoen een gift van Hergé of werd hij gestolen?. www.nieuwsblad.be. Geraadpleegd op 2021-04-19.
- ↑ Krijgt ‘Kuifje in Congo’ voorwoord met context?. De Standaard. Geraadpleegd op 2021-04-19.
- ↑ Weduwe van Hergé geridderd in Leopoldsorde. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 2021-04-19.
- ↑ Anders Østergaard; Hergé, Numa Sadoul, Michael Farr, Harry Thompson, Tintin et moi, Angel Films, Finlands Svenska Television (FST), Moulinsart, 2004-01-16.
- ↑ Hergé. www.goodreads.com. Geraadpleegd op 2021-04-25.
Dit artikel "Fanny Vlamynck" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Fanny Vlamynck.
