Financieel instrument
In de financiële wereld is een financieel instrument een "bezitting" (met dien verstande dat afhankelijk van het soort de waarde ook negatief kan zijn) die kan worden verhandeld.[1][2] Dit kan onder meer zijn een effect (zoals een aandeel of een obligatie) of een optie, warrant, future, turbo, swap, of ander derivatencontract dat betrekking heeft op effecten, een mandje aandelen (zoals bij een aandelenindex), een valuta, een rentevoet, grondstoffen of andere afgeleide instrumenten.
Het gebruik varieert van het afdekken van risico's tot speculatie met grote winstkansen, maar ook een groot risico.
De waarde van aandelen, obligaties, opties en warrants is niet-negatief, omdat ze alleen een recht vertegenwoordigen. Voor de tegenpartij (zoals de schrijver van een optie) is de waarde het tegengestelde, die is dus niet-positief. De waarde van futures, turbo's en swaps kan positief of negatief zijn, omdat ze zowel een recht als een plicht vertegenwoordigen. Voor het aangaan van een positie die een negatieve waarde heeft of kan krijgen is vaak een onderpand vereist. Als hierbij wordt uitgegaan van aannemelijk risico in plaats van het ergste geval, kan tussentijds aanvullend onderpand worden geëist.
Externe link[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties |
Dit artikel "Financieel instrument" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Financieel instrument.
This page exists already on Wikipedia. |