Geestelijk begeleider

Geestelijk begeleider is een beroep dat zich richt op het begeleiden van mensen in hun zoektocht naar antwoorden op levensvragen en zingevingsvragen en het verwerken van verdriet en rouw.

Algemeen[bewerken]

De geestelijk begeleider helpt mensen om een diepere betekenis te vinden in hun leven door middel van concepten zoals transcendentie, de Ander en het ontwikkelen van bijvoorbeeld de autobiografische competentie. Dit houdt in dat de geestelijk begeleider de Zoekende helpt om verbinding te maken tussen het aardse leven en een hoger spiritueel bewustzijn. Het belangrijks verschil met geestelijk verzorgers is dat de geestelijk begeleider niet gebonden is aan één religieuze, spirituele of levensbeschouwelijke stroming.^[bron?] Hij kan dus in principe iedereen ondersteunen die in wat voor vorm dan ook in geestelijke nood zit, met het voorbehoud dat ook hij geen behandelaar is.

Methodes[bewerken]

Om het vak 'geestelijk begeleider' vorm te geven zijn er verschillende behandelmethodes en theorieën. Enkele voorbeelden hiervan zijn: De basismethodiek van het rituele bad, ontwikkeld is door Job Smit.^[1]. In het heel kort komt zijn methode op de volgende 5 woorden aan: naderen - verdiepen - laten - verbinden - vieren.^[bron?]

De existentiële zielzorg is een methode die veel handvaten geeft voor het structureren van het begeleidend gesprek.^[2]

De presentie benadering is en manier van naast iemand staat die behoefte heeft aan contact, iemand die gezien en gehoord wil worden.^[3]

Werkvormen[bewerken]

Vaak wordt er in de praktijk van de geestelijk begeleider naast de gesprekken ook gewerkt met werkvormen in veel verschillende vormen. De begeleidde kan in de vorm van verhalen tot nadenken worden gezet over het eigen handelen, denken en voelen. Ook kunnen overtuigingen in twijfel worden getrokken: "Ben je echt wel zo slecht in gesprekken aanknopen?", "Zou je man je echt niet begrijpen als je het zou vertellen?". Naast verhalen kunnen er ook troostende gedichten worden voorgelezen of meegenomen of een schrijfopdracht om bijvoorbeeld de autobiografische competentie te vergroten. Ook de spirituele identiteit word geprobeerd aan te spreken.

Kwaliteitsborging[bewerken]

De SKVG^[4] en de Vgvz zorgen voor de borging van de kwaliteit van de aangesloten geestelijk begeleiders. Vaak wordt door de werkgever het lidmaatschap van de Vgvz verplicht gesteld en moet je geregistreerd zijn in het kwaliteitsregister SKGV. Deze controleren de opleidingen regelmatig en controleren of je doet aan na- en bijscholing.

Voor wie[bewerken]

Geestelijke begeleiding is er in principe voor iedereen: voor mensen die zitten met levens- of zinvragen, of in een zinscrisis. De uitingen hiervan kunnen lusteloosheid, gemis aan richting, somberheid (en depressies) zijn.

Er zijn geestelijk begeleiders in ziekenhuizen, verzorgingshuizen en in GGZ-instellingen. De overheid heeft sinds 06-07-2022 ook budget vrijgemaakt voor geestelijke begeleiding in de palliatieve zorg.^[5]