George Westerduin

George Alexander Maarten Westerduin, (Surabaya, 2 maart 1955), is een Nederlands schrijver en criticus van het wetticisme. Hij groeide op in Den Haag en omstreken. Westerduin volgde de studie lichamelijke opvoeding in Den Haag), rechten in Rotterdam en theologie in Leuven.

Tijdens zijn ondernemerschap (juridisch adviesbureau) heeft hij als Hogeschooldocent recht en hoofdsportleider gewerkt aan respectievelijk de Hogeschool Rotterdam en aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Als voorzitter en lid heeft hij zitting gehad in verschillende commissies zoals een gemeentelijke klachtencommissie, bouwcommissie, het College van Beroep van Examens, commissie Internationalisering, commissie gedragsvormen en de medezeggenschapsraad.

Daarnaast is hij verbonden geweest aan verschillende Onderzoeksinstituten zoals aan het Instituut Management Opleiding (IMO), het IBK- Instituut voor Bedrijfskunde, het Instituut Financieel Management (IFM), Vrije Tijdsmanagement (VTM) en Instituut voor Sociale Opleidingen. Verder is hij deelnemer geweest aan verschillende internationale seminars, congressen en conferenties (w.o. de Ottawa Conference in Canada en New York) en heeft hij in het kader van het Internationale recht regelmatig het Europese hof te Straatsburg en de Europese commissie te Luxemburg bezocht.

Hij is oprichter en voorzitter geweest van verschillende verenigingen waaronder de EURR (Erasmus University Road Runners) waarvan hij bij de laatstgenoemde vereniging nog erelid is.

Vanuit zijn persoonlijke, juridische en theologische visie op de maatschappij heeft George Westerduin een onmiskenbare mening over het wetticisme, waarbij het geloof volgens hem enkel gezien wordt als een religie en een systeem van regeltjes die rücksichtslos dienen te worden nageleefd. Tegen deze liefdeloosheid in de geloofswereld staat George Westerduin op; een strijd die hem niet altijd in dank wordt afgenomen. Hij onderschrijft de uitspraak van Blaise Pascal over ‘schijnchristenen’ waarin Pascal zegt dat “hij niet zozeer tegen christenen is, als wel tegen het feit dat christenen vaak geen ‘christenen’ zijn”.

Met zijn boeken (2015, 2017 en 2019) die een trilogie vormen over het wetticisme, spreekt hij zich uit tegen preoccupatie, intolerantie en exclusie, die in kerken met name uit de zwaardere denominaties voorkomen. ‘Elkaar veroordelen, onverdraagzaam zijn en uitsluiten past niet bij de Ware Liefde die God is', aldus Westerduin. Met zijn boeken zet hij aan tot nadenken in de breedste zin en streeft hij naar een waardevolle bijdrage aan een liefdevollere samenleving. Liefdevolle bejegening en vrijheid van iedereen, zijn bij hem sleutelwoorden.^[bron?] Naar aanleiding van de ‘Nashvilleverklaring' besloot Westerduin in 2019 zijn masterstudie Theologie af te breken.

Westerduin scheidde in 2008 van de moeder van zijn kinderen.