Graf Staf De Clercq
Het graf van Staf De Clercq (1884 – 1942) op de Kesterheide is nauw verbonden met het Vlaams-nationalisme. Zo heeft het graf een bepaald belang, alsook De Clercq’s erfenis en de aanhoudende controverse rond zijn nalatenschap.
Zijn leven en overtuigingen[bewerken]
Staf De Clercq (geboren in 1884) groeide op en werkte als onderwijzer in het Pajottenland. Tijdens zijn jeugdjaren woonde hij in Sint-Pieters-Kapelle, terwijl hijzelf zijn studies volgde in Edingen en Binche. Al voor de Eerste Wereldoorlog voerde hij actief campagne als fervent aanhanger van de Vlaamse zaak, met als doel het verzet tegen de overheersing van de Franstalige bourgeoisie. Na de Eerste Wereldoorlog werd hij gekozen als volksvertegenwoordiger voor de Frontpartij.
Politieke Opkomst en Strijd in Kester[bewerken]
In Kester bekleedde De Clercq de positie van schepen gedurende 15 jaar. Zijn ambities om burgemeester van Kester te worden werden echter gefrustreerd door de weigering van Eerste Minister Henri Carton de Wiart, vanwege De Clercq's uitgesproken Vlaamse standpunten.
Consolidatie van Vlaams-nationalisten onder VNV[bewerken]
Na 1933 slaagde De Clercq erin om verdeelde Vlaams-nationalistische facties te verenigen onder de vlag van het Vlaams Nationaal Verbond (VNV). Om dit te bewerkstelligen, moest hij concessies doen en de Groot-Nederlandse gedachte wijzigen naar een afhankelijk Vlaanderen binnen een Belgische federale structuur. Vanaf 1919 nam De Clercq deel aan Vlaamsgezinde bijeenkomsten, zoals processies naar het calvariekruis op de Kesterheide. In de vroege jaren '30 verwierf hij een groot stuk weiland op de Kesterheuvel, waar later de Landdagen van het VNV in mei van de jaren '30 werden gehouden. De Kesterheide werd het toneel van vurige toespraken die nationale aandacht trokken.
Collaboratie en Einde van het VNV[bewerken]
In de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog kreeg De Clercq's beweging steun van Nazi-Duitsland. Tijdens de Duitse bezetting omarmde Staf De Clercq voluit samenwerking met de Duitse bezetter en het nationaal socialisme. Na zijn overlijden aan kanker in 1942, werd hij oorspronkelijk begraven op het kerkhof van Kester. Later werd zijn lichaam verplaatst naar een praalgraf op de Kesterheide.[1]
Naoorlogse Onrust en Herdenking[bewerken]
Na de Tweede Wereldoorlog daalde de steun voor De Clercq's beweging, mede door de onderwerping aan Nazi-Duitsland. Het einde van de oorlog leidde tot de illegale status van het VNV.
Het praalgraf van De Clercq werd vernietigd in oktober 1944 en opnieuw in mei 1945. Zijn stoffelijke resten werden verplaatst naar het kerkhof van Leerbeek en later naar Asse, waar zijn lichaam werd begraven door leden van de Vlaamse Militanten Orde (VMO). De huidige betonplaat op de Kesterheide dateert uit 1990, maar De Clercq ligt hier niet begraven.[2]
De rol en betekenis van Staf De Clercq in de strijd voor de Vlaamse ontvoogding blijven tot op heden controversieel. Zijn motivatie werd beïnvloed door de verfransingsdruk en minachting van Franstaligen jegens Vlamingen, vooral gezien zijn opgroeien aan de taalgrens. Hoewel hij bijdroeg aan het bewustzijn van de Vlaamse identiteit, nam zijn keuze voor samenwerking met het nazisme en het VNV een schadelijke wending aan de zaak. Dit werpt een open vraag op over de uiteindelijke impact van Staf De Clercq op de Vlaamse zaak en symbolen.
Ontbreken van duiding aan het graf[bewerken]
Het praalgraf van de voormalige collaborateur ontbreekt momenteel een informatiebord. De interesse in de identiteit van De Clercq en het doel van het graf heeft geleid tot toenemende vragen aan het gemeentebestuur van Gooik. Deze vragen werden ook voorgelegd aan Vlaams minister Bart Somers (Open VLD), die het gemeentebestuur heeft geadviseerd om de mogelijkheid van een informatiebord te overwegen. Burgemeester Simon De Boeck (CD&V) verklaarde: "We zullen deskundigen raadplegen bij dit initiatief." [3][4]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Graf Staf De Clercq" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Graf Staf De Clercq.
