Henry Kelder
Henry Kelder (Groningen, 8 juli 1973) is een Nederlandse pianist, componist en dirigent.
Opleiding[bewerken]
Henry Kelder studeerde piano bij Gerben Makkes van der Deijl (student van István Antal) aan het Noord-Nederlands Conservatorium te Groningen vanaf 1988 waar hij in 1995 met onderscheiding afstudeerde. Aan het Rotterdams Conservatorium studeerde hij bij de Poolse pedagoge Barbara Grajewska (assistente van Jan Ekier) piano solo en kamermuziek. Kelder studeerde compositie bij Tristan Keuris aan het Utrechts Conservatorium tot aan diens dood in 1996 en vervolgens aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Gilius van Bergeijk. Orkestdirectie studeerde hij bij Arjan Tien aan het Fontys Conservatorium van Tilburg. Hij volgde daarnaast compositielessen bij Louis Andriessen, Martijn Padding, Diderik Wagenaar en Wim Dirriwachter, directielessen bij Zsolt Deáky, Rob Smit en Jos Vermunt, masterclasses piano bij Vladimir Tropp, Eugen Indjic, Zoltán Kocsis en John O'Conor en kamermuziek bij György Kurtág en David Takeno.
Musicus[bewerken]
Als pianist speelt Henry Kelder jaarlijks in Azië en de Verenigde Staten. Deze tournees gaan gepaard met concerten, masterclasses aan universiteiten en samenwerkingen met componisten. Hij is pianist in LUDWIG, Cinema Paradiso (met Andre Heuvelman en Wilmar de Visser) en Duo Lind'n Kelder (met saxofonist Johan van der Linden). Henry Kelder kreeg in 2020-2021 tijdens de Corona-lockdowns internationale bekendheid door dagelijks een pianowerk op social media te plaatsen van Nederlandse-, bekende- en onbekende componisten. Veel componisten schreven werken voor hem, waaronder Joost Kleppe, Lionel Ziblat, Antonio Bonazzo, Victor Jesus Garcia Pelegrin, Huub de Vriend, Laszlo Süle, Tõnu Kõrvits, James Wilding en Anne-Maartje Lemereis.
In 1998 won hij met fluitiste Wieke Karsten de 1e prijs van het 8e Friedrich Kuhlau Concours in Uelzen, Duitsland. Met haar nam hij nadien twee albums op Doodles in Flight (2000) en Histoires (2005). Hij speelt mee op Andre Heuvelman's album After the Silence (2012) en het Grammy Award winnende Crazy Girl Crazy van Barbara Hannigan en LUDWIG (2017).
De stijl in zijn composities is veelal neo-romantisch en filmisch te noemen met invloeden uit de symfonische rock. Hij schreef 3 saxofoonconcerten, 2 symfonische cantates, werken voor orkest, koor, kamermuziek, piano en entertainment muziek. Zijn werken zijn in premiere gebracht in Nederland (o.m. Oosterpoort, Muziekgebouw aan 't IJ, Korzo, IJsbreker), Verenigde Staten, China, Japan, Polen, Italië en Duitsland.
In 2020 dirigeerde hij het Groot Omroepkoor en Radio Filharmonisch Orkest met Maar of het mag? van Georgi Sztojanov in een bijzondere cirkelopstelling vanwege restricties rondom Covid-19. Het Nederlands Vocaal Laboratorium dirigeerde hij in 2007 tijdens November Music en in het Muziekgebouw aan 't IJ in 2011 met een programma rond Luciano Berio. Hij dirigeerde ook het Berliner Vocalconsort, Karol Lipinski Kamerorkest, Keuris Ensemble, Ensemble NUtrecht en Deventer Kamerorkest.
Henry Kelder werkte van 2006 tot 2016 als repetitor bij Silbersee (voorheen Nederlands VocaalLab) aan vele hedendaagse opera's. Hij werkte in die hoedanigheid samen met de componisten Steve Reich, Pascal Dusapin, Louis Andriessen, Alexander Raskatov, Martijn Padding, Vanessa Lann en Annelies Van Parys, regisseurs Simon McBurney, Pierre Audi, Josse De Pauw en Annechien Koerselman, dirigenten Etienne Siebens, Reinbert de Leeuw, Martyn Brabbins en Lucas Vis. Henry Kelder werkt tegenwoordig regelmatig als pianist-repetitor voor het Nederlands Kamerkoor.
Overige werkzaamheden[bewerken]
Henry Kelder is sinds 1996 actief als conservatoriumdocent. Vanaf 2010 is hij hoofdvakdocent piano aan het HKU Utrechts Conservatorium. Daarvoor van 1996-2008 aan Prins Claus Conservatorium te Groningen (docent piano en correpetitor), van 2001-2014 aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag (correpetitor) en van 2006-2008 aan het ArtEZ Conservatorium te Zwolle (correpetitor).
Sinds 2011 is hij directeur van het internationale culturele projectbureau MatchingArts waarmee hij de Havikconcerten en Keuris Composers Contest in Amersfoort organiseert. In 2015 startte hij met een aantal studenten (w.o. Anne-Maartje Lemereis en Daan van den Hurk) een idealistische uitgeverij voor componisten. Sinds 2019 is hij partner en manager van SkyCulture. Hiermee zette hij een uitwisselingsprogramma op tussen Nederlandse en Chinese musici en kunstenaars.
Henry Kelder zit sinds 2020 in de besturen van Nieuw Geneco (het Nederlands Genootschap voor Componisten) en Dutch Composers Now. Sinds 2020 is hij president van WPTA (World Piano Teachers Association) The Netherlands en vice-president van IMEA (International Music Educators Association).
Discografie (selectie)[bewerken]
Henry Kelder is te horen op de volgende albums:
- Doodles in Flight (2000) met fluitiste Wieke Karsten
- Histoires (2005) met fluitiste Wieke Karsten
- After Silence (2012) met trompettist Andre Heuvelman
- Crazy Girl Crazy (2017) met LUDWIG en Barbara Hannigan, dit album won een Grammy Award
- Taffanel and his Legacy (2018) met fluitist Egbert Jan Louwerse
- Crystal Tears (2018) met trompettist Andre Heuvelman
- ZBOP! (2020) met saxofonist Johan van der Linden
- Clarity in Depth I & II (2021) solo dubbelalbum
- Dance With Me (2022) met LUDWIG
Composities (selectie)[bewerken]
- Affected (2022) voor fluit, klarinet, viool, cello en piano
- 5 Improvisaties (2021) voor piano
- Song for the end of the year (2020) voor piano
- 3 Etudes (2020) voor piano
- Suite Havana (2020) voor rietentrio
- Zhujiao (2019) voor Chinees ensemble
- Waldorf (2019) symfonische cantate voor solisten, gemengd koor en symfonieorkest
- Batam (2017) voor viool, altsaxofoon en piano
- Dubbelconcert (2017) voor sopraansaxofoon, altsaxofoon en strijkorkest
- Song for You (2016) voor tenorsaxofoon en piano
- Fundament (2016) voor vrouwenkoor
- Saxofoonconcert No.2 (2015) voor altsaxofoon en strijkorkest
- Water (2014) voor vrouwenkoor
- VALS Suite (2013) voor piano
- VALS (2013) voor muziektheater
- A Song for Saint Cecilia's Day (2012) symfonische cantate voor gemengd koor, kinderkoor en orkest
- Saxofoonconcert No.1 (2012) voor altsaxofoon en symfonieorkest
- Te doy mi corazoncito d'oro (2012) voor trompet en strijkorkest
- Disputed Waters (2009) voor strijkorkest
- ZBOP! (2007) voor sopraansaxofoon en piano
- Ouverture Michiel de Ruyter (2006) voor symfonieorkest
- Chess (2005) voor pianotrio
- 4 Liederen (2005) voor vrouwenkwartet
- Fairy Tales (2004) voor fluit en piano
- Sketches (2003) voor klarinet in A
- 6 Liederen (2003) voor vrouwensextet
- 10 Bagatelles (1998) voor blaaskwintet
- Chaco Boréal (1998) voor trombone
- Duet (1998) voor trompet en hoorn
- Twijstried (1998) voor mezzosopraan, clavecimbel en strijkorkest
- Rondo Passacaglia (1997) voor fluit en piano
- Strand (1996) voor tape, dans en film
- Tristan da Cunha (1994) voor piano
- Sonate in C klein (1993) voor piano
- Fantasie (1993) voor piano
Externe links[bewerken]
Dit artikel "Henry Kelder" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Henry Kelder.
