Het Boek
Het Boek
| ||||
| Oorspronkelijke titel | Het Boek | |||
| Taal | Nederlands | |||
| Uitgever | Uitgeverij Jongbloed, Heerenveen | |||
| Oorspronkelijke uitgever | Biblica | |||
| Uitgegeven | 1988 | |||
| ||||
Het Boek is een Nederlandstalige hertaling of parafrase van de Bijbel. Het Boek is voor het eerst uitgegeven in 1988 door Living Bibles Holland en volgt het principe van de Engelse The Living Bible. [1] Het werd op 27 augustus 1988 gepresenteerd in de oude hervormde kerk in Zevenhuizen.[2]
Van 1992 tot 1998 werd het boek uitgegeven door de International Bible Society Nederland (IBS).[bron?]
In 1998 heeft de in Bijbeluitgaven gespecialiseerde Jongbloed BV de commerciële rechten van Het Boek gekocht van IBS.
In mei 2008 is een gereviseerde versie van Het Boek uitgegeven.[3]
In 2009 veranderde IBS mondiaal haar naam in Biblica.[4] IBS-Nederland werd toen Biblica Nederland. Biblica Nederland bleef tal van evangelisatieprojecten met Het Boek ondernemen zoals de CityBible en de VrijheidsBijbel. In 2013 is Biblica Nederland gestopt [5]. Het eigendomsrecht van Het Boek ligt bij Biblica in Amerika.[6]
De vertaling[bewerken]
Het Boek volgt niet woord voor woord de originele Hebreeuwse en Griekse tekst, in plaats daarvan worden de verhalen verteld met woordspelingen en uitdrukkingen van de 20e eeuw, wat de makers een gedachte-voor-gedachte-weergave of parafrase noemen. Zij maakten voor hun vertaalmethodes voor een deel gebruik van de theorie van taalwetenschappers Eugene Nida en Charles R. Taber, die in hun boek The Theory and Practice of Translation de principes uiteenzetten van een vertaalmethode die zij „dynamisch equivalent” noemden.[7] De vertalers van Het Boek hertaalden en vertaalden niet zomaar elke gedachte op zich zelf, maar zij gingen ook uit van het samenhangend geheel van de Bijbel.[2]
Het vertaalwerk[bewerken]
Het vertaalwerk zou in vier fasen gereed komen. De eerste fase was het samenstellen van een basistekst door twee taalkundigen en een theoloog. Daarbij werd gebruikgemaakt van de volgende Bijbelvertalingen:
- Statenvertaling
- NBG 1951
- King James Version
- Elberfelder Bibel
- The Layman’s Parallel Bible (de King James version, de Modern Language Bible, The Living Bible en de Revised Standard Version)
- Eight Translation Bible (van het Nieuwe Testament), "de King James Version, Phillips’ Translation in Modern English, Revised Standard Version, The Jerusalem Bible, The Living Bible, The New International Version, Today’s English Version, en The New English Bible."
Tijdens de tweede en de derde fase werd er een theologische beoordeling van de basistekst gedaan en werd de hulp in geroepen van 762 meelezers van verschillende achtergronden, die de tekst beoordeelden op de leesbaarheid en het vergeleken met andere Bijbelvertalingen. Tenslotte werden tijdens de vierde fase de grondtekst van de bijbel geraadpleegd en de laatste verbeteringen doorgevoerd.[2]
Kenmerken van Het Boek[bewerken]
- Leesbaarheid en duidelijkheid staan voorop, het begrijpen wat je leest is het kenmerk.[8]
- Boven elk Bijbelboek staat een inhoudsopgave volgens de traditionele christelijke leer.
- Eerbiedhoofletters voor verwijzingen naar God de Vader, Jezus Christus en de Heilige Geest.
- Tutoyeren en vousvoyeren: in principe staat er 'u'; 'jij' en 'jullie' bij hechte relaties, vrienden en gezinnen.
- Voetnoten voor verwijzingen en soms de letterlijke tekst.
- De weergave van de Godsnaam is HERE en Here, zoals in de NBG 1951.
Kritiek[bewerken]
De oorspronkelijke vertaling van Het Boek heeft als kritiek gekregen dat het te ver van de Hebreeuwse en Griekse grondtekst afstaat. Het is meer een parafrase dan een vertaling. Ook woorden uit de grondtekst werden niet altijd op dezelfde wijze vertaald. Op die manier zou Het Boek niet waarheidsgetrouw weergeven wat er werkelijk staat.[9] Naar aanleiding van deze kritiek is een paralleluitgave met de Statenvertaling verschenen, de zogenaamde Parallelbijbel.[10] De Statenvertaling is wel een woord-voor-woordvertaling.
De revisie[bewerken]
Naamgeving bijbelboeken in de revisie[bewerken]
Wat de naamgeving van de bijbelboeken betreft, wordt aangesloten bij wat algemeen gebruikelijk is. Zo wordt Richteren bijvoorbeeld Rechters, ook omdat richter gewoon een oud woord voor rechter is en in andere talen ook dit woord wordt gebruikt (Judges etc.).
Spelling in de revisie[bewerken]
In het algemeen wordt de spelling gebruikt volgens de Woordenlijst Nederlandse taal, met enkele uitzonderingen waar de Spellinggids (het Witte Boekje) gevolgd wordt (bijv. ‘tweederde' i.p.v. ‘twee derde').
De spelling van namen volgt wat algemeen gebruikelijk is. Voor een deel wordt daarbij de spelling van de NBV gevolgd, maar in sommige gevallen sluiten we aan bij wat in gewoon Nederlands gebruikelijk is. Namen met een th komen uit het Grieks en worden geschreven met een th: Thessalonicenzen, Timotheüs en Thomas, net als bijvoorbeeld theater en thermosfles. Verder is een naam als Marcus ingeburgerd met een c, terwijl Kolossenzen uit het Grieks komt en dus een k heeft.
Een nieuwe uitgave[bewerken]
De tekst van Het Boek is oorspronkelijk in het Engels geschreven. In 1987 kwam er een Nederlandse vertaling beschikbaar. Deze tekst geeft een parafrase, een niet-letterlijke vertaling, van de Bijbel. De duidelijkheid is het belangrijkst.
In de loop der jaren kwamen lezers met suggesties om de tekst te verbeteren, zodat het nog meer een tekst van deze tijd zou zijn, natuurlijk nog steeds verantwoord vanuit de oorspronkelijke teksten. In enkele gevallen bleek de vertaling van het Engels naar het Nederlands beter te kunnen. Daarnaast is de Nederlandse taal verder ontwikkeld. Soms ook waren er nieuwe inzichten in het oorspronkelijke Hebreeuws of Grieks. De behoefte groeide om de tekst van Het Boek kritisch door te nemen. Alle suggesties en opmerkingen zijn systematisch doorgewerkt door bijbelvertaler dr. Lieuwe van Kampen. Dat heeft geresulteerd in een nieuwe tekst.
Bij alle wijzigingen in Het Boek wordt steeds uitgegaan van de grondtekst. Soms is beeldspraak weggelaten als daardoor de tekst meer verstaanbaar werd. Op plaatsen waar dat kon, is de beeldspraak hersteld. Niet alle zaken en beelden van tweeduizend jaar geleden zijn direct duidelijk voor de lezer van vandaag. Waar het beeld duidelijk is, blijft het in de vertaling staan. In andere gevallen is omwille van de betekenis gekozen voor helderheid.
Samenhang in de Bijbel is belangrijk. Jezus haalt zelf het Oude Testament aan. Daarom zijn bij de herziening alle citaten nagekeken op onderlinge samenhang. Er is op gelet dat dezelfde dingen niet onnodig op verschillende manieren worden omschreven. Steeds is gezocht naar de verstaanbaarheid. Waar de lezers onduidelijkheid signaleerden, is de tekst verduidelijkt. De tekst moet goed te lezen zijn. De lezer moet niet worden gehinderd door moeilijkheden in het woordbeeld. Daarom is veel gedaan aan verbetering van het gebruik van de Nederlandse taal.
Externe links[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Bijbelvertalingen in het Nederlands |
|---|
|
* Met de Vorstermanbijbel wordt meestal de eerste editie uit 1528 bedoeld. Die editie is niet goed te categoriseren als katholiek of protestants. De editie werd gepresenteerd als een nieuwe geautoriseerde rechtzinnige katholieke bijbelvertaling. Feitelijk had de uitgave een hoog eclectisch gehalte waarin nogal wat delen van de vertaling gebaseerd waren op eerder gepubliceerd materiaal. Dat was zowel Middelnederlands materiaal uit het tijdperk van voor de Reformatie als ook veel uit reformatorische kringen. In een tweede editie uit 1529 waren al essentiële reformatorische passages verdwenen en sloot aanzienlijk meer aan op de tekst van de Vulgaat. Dat proces van vulgatisering werd in volgende edities voortgezet. |
Dit artikel "Het Boek" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Het Boek.
|
This page exists already on Wikipedia. |
