Jacques van der Meulen

	Prof. Dr. Jacques C. van der Meulen
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
	Algemene informatie
Geboren	Eindhoven, 20 juni 1929
Overleden	Rotterdam, 15 April 2017
Land	Nederland
Beroep	Plastisch chirurg
Website	https://www.jacquesvandermeulen.com
Portaal:	Geneeskunde

Prof. Dr. Jacques C. van der Meulen (Eindhoven, 20 juni 1929 – Rotterdam, 15 april 2017) was een Nederlandse emeritus hoogleraar plastische en reconstructieve chirurg. Van der Meulen is internationaal bekend ^[bron?] om zijn vernieuwende operatietechnieken en heeft vanuit zijn standplaats Rotterdam de plastische chirurgie nationaal en internationaal op de kaart gezet tijdens zijn hoogleraarschap.

Biografie[bewerken]

Van der Meulen is tijdens de Tweede Wereldoorlog opgegroeid in Eindhoven. Hij studeerde na de oorlog geneeskunde in Leiden en vestigde zich in 1961 als aanstaande plastisch en reconstructief chirurg in Rotterdam om daar nooit meer te vertrekken.

Opleiding[bewerken]

In 1947 heeft Van der Meulen zijn Gymnasium B diploma behaald. Vanuit hier is hij geneeskunde gaan volgen aan de Rijksuniversiteit Leiden (1947-1955). Hij heeft hier zijn artsenexamen gedaan. Hierna heeft hij de opleiding algemene heelkunde in het Gemeenteziekenhuis aan de Zuidwal in Den Haag gevolgd (1956-1961). Hierna is hij naar Dijkzigt in Rotterdam verhuisd en begon daar bij Raadsveld zijn opleiding plastische chirurgie in 1961. Hij Promoveerde in 1964 op (re)constructie van hypospadie.

Carriére[bewerken]

In 1956 is Van der Meulen zijn carrière begonnen in het Gemeenteziekenhuis Zuidwal in Den Haag (1956-1961). Hierna heeft hij zijn carrière voortgezet in het Gemeenteziekenhuis Dijkzigt in Rotterdam (1961-1963).

In 1971 introduceerde Van der Meulen het specialisme craniofaciale chirurgie in Nederland

In 1974 aanvaarde hij een bijzonder lectoraat in de handchirurgie (de eerste lector handchirurgie van Nederland)

Publicaties[bewerken]

In de jaren 60 schreef Van der Meulen publicaties over hypospadie, brandwonden en buigpeesletsels
In de jaren 70 werden onderwerpen handchirurgie (buigpeesletsel, contractuur van Dupuytren, prolaps en collaps van het pipgewricht), craniofaciale onderwerpen (hypertelorisme, Naso-orbitale en cranio-orbitale fracturen, canthopexie, exorbitisme en retromaxillisme) en borstreconstructie na amputatie de hypospadie van de eerste plaats gepubliceerd.
In de jaren 80 schreef Van der Meulen publicaties over wondgenezing, ooglidchirurgie, craniofaciale chirurgie en hypospadie.
In de jaren 90 werden er publicaties uitgebracht die gericht waren op craniofaciale belangstelling gecontinueerd met allerlei soorten en vormen van gelaatsspleten, maar ook met ogliddafwijkingen, mammareductie en secundaire neuschirurgie bij schisispatiënten.
In 1994 toonde Van der Meulen belangstelling voor de behandeling van het haemangioma en ontwierp hij een eigen classificatie van gelaatspleten.
In 1999 schreef Van der Meulen zijn laatste artikel in het Amerikaanse vakblad Plastic and Reconstructive Surgery getiteld: 'Who needs, who kills, who saves plastic surgery’.
Afsluitend aan zijn carrière heeft Van der Meulen nog een drietal artikelen geschreven over hypospadie, ooglidreconstructie en de neusrug als donorgebied voor secundaire neuscorrectie.

Congressen[bewerken]

Het heeft vanaf 1966 steeds gegonsd van de organisatorische bedrijvigheid op het gebied van de organisatie van wetenschappelijke congressen over plastische en reconstructieve chirurgie:

In 1966, 1970 en 1980 waren er internationale symposia over handchirurgie.
In 1972 werd er in Utrecht bij Stöpler een congres georganiseerd over de toepassing van siliconenrubber (silastic) in de plastische, reconstructieve en esthetische chirurgie.
In 1974 was er een congres over wondgenezing.
In 1973 en 1975 werden in Leiden Boerhaave cursussen georganiseerd waar actief aan werd deelgenomen. Het overkoepelende onderwerp was handletsel.
In 1976 werd er in Utrecht bij Stöpler een congres georganiseerd over microchirurgie van de zenuwen en bloedvaten.
In 1977 vond het derde congres van de Europese afdeling van de 'International Confederation for Plastic and Reconstructive Surgery' in Den Haag plaats waarvoor activiteiten werden ontplooid.
In 1977 stond borstreconstructie na mastectomie centraal.

Essercursus[bewerken]

Na een promotie over Jan Esser in 1983, het oprichten van een Esserstichting en een klein Essermuseum te Rotterdam, ging in 1984 de eerste Essercursus van start over het lastig te behandelen traumatische onderbeenletsel. In 1985 was wondgenezing het onderwerp van de Essercursus en in 1986 ging het over de diagnostiek en behandeling van craniofaciale malformaties. In 1988 betrof het onderwerp van de vierde Essercursus de congenitale misvorming van de hand en in hetzelfde jaar werd de vijfde wetenschappelijke bijeenkomst van de 'European Society of Craneofacial Surgery' in Rotterdam gehouden. Het perifere zenuwletsel werd gekozen tot onderwerp van de vijfde Essercursus in 1989. Het tweede internationale symposium over reconstructieve chirurgie van oogkas en adnexen werd in 1991 georganiseerd. De zesde Essercursus, in 1993, ging over 'Wound healing and biomaterials' en de zevende cursus (1994) droeg een bijzonder karakter en was geheel gewijd aan het emeritaat van Jacques van der Meulen ('on the occasion of the retirement of Jacques van der Meulen'). Van der Meulen had weliswaar officieel afscheid genomen maar was desondanks bij de achtste Essercursus (1997) nog volop aanwezig. Het onderwerp was de pediatrische plastische chirurgie waarbij drie groepen aangeboren afwijkingen werden behandeld: chirurgie bij kinderen met congentitale craniofaciale, urogenitale of arm-, pols- en handafwijkingen. Van der Meulen was voorzitter van zowel een ochtend- als een middag sessie tijdens de tweedaagse cursus.

Wereldcongressen[bewerken]

Ook bij de nog veel grotere wereldcongressen vond actieve Rotterdamse participatie plaats. Enkele voorbeelden kunnen dit illustreren:

In 1975 vond het zesde internationale congres voor plastische en reconstructieve chirurgie (Parijs) plaats. Van der Meulen was hier voorzitter voor de sectie hypospadie waarin een aantal voordrachten werden gehouden door afgevaardigden uit Inda, Spanje, Amerika, België, Zweden en Groot-Brittannië. Van der Meulen hield ook een voordracht over de verkleining van een te grote clitoris (‘Clitorial reduction’).
In 1987 vond het negende internationale congres voor plastische en reconstructieve chirurgie (New Delhi, India) plaats. Van der Meulen hield een voordracht over de hinderlijke verschrompeling van de lege oogkas (‘The contracted socket: its diagnosis and correction’).

Pensioen[bewerken]

In 1994 ging Van der Meulen met pensioen. Op 27 januari van dat jaar sprak hij zijn afscheidsrede uit: Creo aut sumergor, over het onstaan van specialismen.