Jan Troost
Jan Troost
| ||
| Algemene informatie | ||
| Geboren | Loosdrecht, 3 april 1958 | |
| Nationaliteit | Nederlands | |
| Land |  Nederland
| |
| Bekend van | Belangenbehartiging van chronisch zieken en gehandicapten | |
| Carrière | ||
| 1996-2005 | Voorzitter Landelijke Gehandicaptenraad/CG-Raad | |
| Website | Troostoverleven.nl | |
Jan Troost (Nieuw-Loosdrecht,[1] 3 april 1958[1]) is een Nederlands activist in de gehandicaptenbeweging. Hij is een voorvechter van gelijke toegang, gelijke rechten en inclusie van mensen met een beperking.[2][3]
Van 1996 tot 2005 was hij voorzitter van de Landelijke Gehandicaptenraad en opvolger de Chronisch zieken en Gehandicaptenraad (CG-Raad),[4] die later is opgegaan in Ieder(in).
Levensloop[bewerken]
Troost is geboren met osteogenesis imperfecta. Hij werd direct na de geboorte weggelegd in een wiegje omdat de verpleegkundige dacht dat hij was overleden, totdat hij schreeuwde.[5] Zijn ouders is verteld dat hij niet ouder dan 28 jaar zou worden. In die jaren was er weinig bekend over het leven met een beperking. Hij werd vrij beschermd opgevoed. In 1966 onderging hij een zware operatie omdat een botbreuk niet goed genas. Bij deze operatie werd een stukje bot van zijn moeder gebruikt.
Hij begon op een reguliere basisschool en ging later noodgedwongen verder op een mytylschool. Later ging hij naar het katholieke internaat De Monnikskap van de Sint Maartenskliniek in Nijmegen[3] en kwam hij één keer per week thuis. Het gezin verhuisde van een woning zonder aanpassingen naar een toegankelijker huis met een eigen kamer voor Troost.[6]
In 1972 demonstreerde Troost als veertienjarige, samen met anderen, bij cultureel centrum de Lindenberg in Nijmegen.[7][8] Hiermee begon het toegankelijkheidsdenken in Nijmegen.
Toen hij 18 jaar oud was bood het GAK (later opgegaan in het UWV) hem een auto aan. Door die auto kon hij onafhankelijk reizen, waardoor hij de hbo-opleiding maatschappelijk werk in Nijmegen kon volgen. Geen van de gebouwen bij het opleidingsinstituut was toegankelijk voor mensen die een rolstoel gebruikten. In 1980 demonstreerde Troost opnieuw met anderen bij cultureel centrum de Lindenberg in Nijmegen en bezette het gebouw.[9][10]
Werkzaamheden[bewerken]
Troost was coördinator van de Werkgroep Integratie Gehandicapten (WIG) in Nijmegen.[11] De WIG organiseerde samen met de Gehandicaptenraad Arnhem op 22 april 1994 het symposium en debat 'Kind op bestelling', dat werd gepresenteerd door Peter van Ingen, die ook de eindredactie voerde van de televisieregistratie door de VPRO. Troost nam actief deel aan het debat.[12][13] Ook beijverde hij vanuit de WIG in 1995 de deelname van rolstoelgebruikers aan de Nijmeegse Vierdaagse.[14][15][16][17][18][19]
Hij was tijdens zijn voorzitterschap van de CG-Raad bestuurslid van het Europees Jaar van Gehandicapten (2003).[20] Hij was voorzitter van het Platform voor Verandering en Vernieuwing Gehandicaptenzorg Zuid Gelderland (2004-2006), vicevoorzitter en lid Presidium Taskforce Handicap en Samenleving (2004-2008), ambassadeur van het programma Versterking Cliëntenpositie (VCP) (2005-2012),[21] aanjager van het VN-verdrag Handicap, ambassadeur van Makkers Unlimited, woordvoerder van de actiegroep 'Terug naar de Bossen',[22] hij maakte deel uit van theatergroep Aaibaarheidsfactor 10, werkte bij MEE Nederland en was adviseur van de Vereniging Osteogenesis Imperfecta (VOI).[23]
Hij maakt deel uit van Gehandicapten schrijven Geschiedenis, is lid van beroepenvelden commissie (BVC) van de Hogeschool Arnhem Nijmegen, adviseur van het Liliane Fonds, workshopleider Lamenblind (om mensen te laten zien en ervaren dat humor helpt om het jezelf maar ook de ander makkelijker te maken), 'spreekstalmeester' bij Troost over Leven, trainer bij Ieder(in), moderator bij Koken met Troost, cursusleider van ProDemos, producer/interviewer/cameraman van Aparticipatie TV, eigenaar/adviseur van Inclusie Verenigt[24] en projectleider Toegankelijkheid en Wonen bij het zelfregiecentrum Nijmegen.
Documentaire[bewerken]
Omroep Gelderland zond op 25 september 2022 een documentaire uit over Troost, Met broze botten barricades breken. In de documentaire vertelt Troost aan de hand van historische beelden over zijn leven.[8]
Privé[bewerken]
Troost is getrouwd en kreeg vier kinderen. Zijn dochter heeft dezelfde aandoening als hij. Troost kreeg in september 2021 een TIA en een herseninfarct, waarvan hij vrijwel volledig herstelde. Hij werkte in die periode aan zijn autobiografie Troost Over Leven die verscheen in maart 2022 .
Op 3 april 2023, de dag dat hij 65 jaar werd, kreeg Troost te horen dat hij lijdt aan een ernstige vorm van slokdarmkanker. Hij besloot direct dat hij nog bij zijn eigen uitvaart wil zijn en organiseerde met alle mensen die hem lief zijn een Prematorium-party op 22 april 2023.[25][26][10]
Erkenning[bewerken]
- Troost ontving uit de handen van burgemeester Hubert Bruls de zilveren Waalbrugspeld van de gemeente Nijmegen.[27]
- De landelijke organisatie Ieder(in) maakte op 22 april 2023 bekend dat het een jaarlijkse Troost-lezing zal organiseren ter ere van Jan Troost.[10]
- Bij cultureel centrum De Lindenberg in Nijmegen is het centrale plein vernoemd naar Troost. Het onderschrift op het naambord van het Troostplein luidt: 'Jan Troost. 1980 bezetting Lindenberg: gelijke rechten voor iedereen'.[10]
Publicatie[bewerken]
- Troost over leven - 50 jaar belangenbehartiging en ondeugd (2022, uitgebracht in eigen beheer, ISBN 9789071460302, redactie Margaretha Coornstra[1])
Externe link[bewerken]
- Debat Prinsjesdag 2003 op YouTube: Jan Troost en Hans Hoogervorst
Bronnen, noten en/of referenties
Scriptfout: de module "Authority control" bestaat niet. |
Dit artikel "Jan Troost" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Jan Troost.
|
This page exists already on Wikipedia. |
