Japanofobie in de Verenigde Staten

Japanofobie in de Verenigde Staten gaat terug tot de periode van het 'gele gevaar' eind 19e eeuw en bereikte een hoogtepunt tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Geschiedenis[bewerken]

Vooroordelen ten opzichte van Japanners en Japanse Amerikanen werden gevormd midden 19e eeuw toen de eerste Chinezen naar de Verenigde Staten migreerden. Nadat Chinese Amerikanen werden getroffen door wettelijke discriminatie, ontstond er eind 19e eeuw en begin 20e eeuw, voornamelijk in Californië een nativistische, anti-Japanse beweging die voor uitsluiting en een einde aan de immigratie ijverde.

De negatieve perceptie nam toe tijdens en door de Russisch-Japanse Oorlog, het Mantsjoerije-incident en Japanse oorlogsmisdaden, zoals het Bloedbad van Nanking. Na de Aanval op Pearl Harbor bereikte het wantrouwen een hoogtepunt. De overheid interneerde zo'n 110.000 Japanse Amerikanen in concentratiekampen. Japanners werden ontmenselijkt, wat volgens historici de keuze voor massale bombardementen en uiteindelijk de atoombommen op Japan mogelijk heeft gemaakt.

Na de Tweede Wereldoorlog manifesteerde een zekere japanofobie zich opnieuw in de jaren 70 en 80, op het moment dat Japan een economische en technologische grootmacht werd.

Dit artikel "Japanofobie in de Verenigde Staten" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Japanofobie in de Verenigde Staten.