Japanse Nationale Toerismeorganisatie
Japanse Nationale Toerismeorganisatie (国際観光振興機構)
| ||||
Oprichting | 1 oktober 2003 | |||
Sleutelfiguren | Atsumi Gamou | |||
Land | Japan | |||
Hoofdkantoor | Yotsuya, Tokio | |||
Moederonderneming | Japan Tourism Agency | |||
Website | http://www.jnto.go.jp | |||
|
De Japanse Nationale Toerismeorganisatie (国際観光振興機構, Kokusai Kankō Shinkō Kikō), JNTO, biedt informatie over Japan om reizen naar en binnen het land te promoten. Het werd opgericht in 1964 en heeft zijn hoofdkantoor in Yotsuya, Shinjuku, Tokio. JNTO exploiteert toeristische informatiecentra (TIC's) en een website. Het verspreidt informatie over vervoer, accommodatie, eten en drinken en attracties, evenals gepubliceerde toerismestatistieken en marktrapporten. Het biedt ook ondersteuning voor internationale conferenties en incentive-evenementen.[1]
Geschiedenis[bewerken]
De eerste instelling die buitenlandse toeristen aantrok, Kihinkai, werd opgericht in 1893. Het Japan Tourism Bureau werd opgericht in 1911. Het eerste Japanse toeristenbureau werd in 1952 in New York gebouwd. Het eerste Europese kantoor werd in 1960 in Parijs opgericht. In 1964 , werd het Japan Tourist Office officieel omgedoopt tot de Japan National Tourism Organization (JNTO) en blijft in deze vorm bestaan. JTNO is momenteel actief in 20 landen over de hele wereld.[2]
Voor het Nederlandstalige gebied is het JNTO-kantoor in Londen is verantwoordelijk voor Nederland en het kantoor in Parijs is verantwoordelijk voor België. Het kantoor in Mexico-Stad is verantwoordelijk voor Suriname en het kantoor in New York is verantwoordelijk voor de Caribische eilanden Aruba, Curaçao en Sint Maarten.[3]
Operatie[bewerken]
JNTO is een onafhankelijk administratief agentschap van de Japanse overheid. De publicaties en website helpen bij het opstellen van reisplannen binnen Japan en bieden een breed scala aan reisinformatie in het Engels en andere talen over vervoer, accommodatie, winkelen en evenementen. Het materiaal wordt regelmatig bijgewerkt.
JNTO sponsort een Goodwill Guide-programma waarmee ongeveer 47.000 tweetalige vrijwilligers bezoekers uit het buitenland helpen. Ze krijgen het recht om het kenmerkende symbool van het programma te dragen, een witte duif op een wereldbol. Er zijn 77 Systematized Goodwill Guide (SGG)-groepen in heel Japan, die voornamelijk bestaan uit studenten, huisvrouwen en gepensioneerden die hun vaardigheden in vreemde talen gebruiken in een verscheidenheid aan activiteiten. Sommige groepen bieden een gratis, vooraf afgesproken wandeltocht aan waarbij de bezoeker alleen op een specifieke datum en tijd naar een vooraf bepaalde locatie hoeft te gaan, terwijl anderen op verzoek bereid zijn toeristen te ontmoeten. Er zijn geen kosten verbonden aan de dienstverlening van de Goodwill Gidsen, omdat het vrijwilligers zijn. Er worden alleen reiskosten en entreegelden voor toeristische voorzieningen en gezamenlijke maaltijden in rekening gebracht
Hoewel er momenteel geen JNTO bestaat in Nederland en andere Nederlandstalige regio's, werken Japan en Nederland op veel terreinen samen, waaronder toerisme en infrastructuur. Vooral Nijntje is goede marketing onder Japanners omdat Nijntje erg populair is onder Japanners. Het pretpark in Nederlands opgebouwde stijl Huis ten Bosch in Sasebo is ook populair bij Japanners en Nederlanders die Japan bezoeken. Omdat er met KLM een rechtstreekse vlucht is tussen luchthaven Tokyo Haneda en Amsterdam Schiphol komen veel bezoekers naar beide landen. Amsterdam en Kinderdijkse molens zijn populaire toeristische bestemmingen voor Japanners in Nederland.[4]
Buitenlandse kantoren[bewerken]
JNTO heeft 26 kantoren over de hele wereld. Buitenlandse kantoren bieden actuele informatie over binnenlandse en internationale reizen, voeren mediamarketing uit en werken samen met journalisten, nemen deel aan reisbeurzen en tentoonstellingen, ondersteunen de ontwikkeling van reizen in de lokale reisindustrie en voeren toerismegerelateerd onderzoek uit, enz.[5]
Utomlands Kontor[6] | Verantwoordelijke gebieden |
---|---|
Europa, Midden-Oosten en Afrika | |
Parijs | Frankrijk, Andorra, België, Luxemburg, Monaco, Franstalige gebieden van Zwitserland, Franstalige gebieden van Afrika |
Frankfurt | Duitsland, Bosnië en Herzegovina, Hongarije, Kroatië, Montenegro, Noord-Macedonië, Oostenrijk, Polen, Roemenië, Servië, Slovenië, Slowakije, Tsjechië, Duitstalige gebieden van Zwitserland |
Rome | Italië, Albanië, Griekenland, Malta, San Marino, Vaticaanstad |
Stockholm | Zweden, Denemarken, Estonia, Finland, IJsland, Letland, Litouwen, Noorwegen |
Madrid | Spanje, Portugal, Portugeestalige gebieden van Afrika, Spaanstalige gebieden van Afrika |
Londen | Verenigd Koninkrijk, Cyprus, Ethiopië, Ierland, Israël, Kosovo, Liechtenstein, Nederland, Engelstalige gebieden van Afrika |
Moskou (Rusland is momenteel geschorst en andere landen worden momenteel vervangen in Londen) | Rusland, Armenië, Azerbeidzjan, Centraal-Azië, Georgië, Moldavië, Oekraïne, Wit-Rusland |
Dubai | VAE, Midden-Oosten (exclusief Israël), Noord Afrika, Turkije |
Amerika | |
New York | Oostelijke VS, Caraïben, Brazilië |
Los Angeles | Westelijke VS |
Mexico-Stad | Mexico, Centraal Amerika, Zuid Amerika (exclusief Brazilië) |
Toronto | Canada |
Azië en Oceanië | |
Sydney | Oceanië |
Peking | Noordelijk en Westers China, Mongolië |
Hongkong | Hongkong, Macau, Taiwan |
Guangzhou | Zuidelijk China |
Chengdu | Centraal China |
Shanghai | Oostelijk China |
Seoel | Noord en Zuid-Korea |
Delhi | Indië, Bhutan, Nepal |
Kuala Lumpur | Maleisië, Brunei |
Singapore | Singapore, Bangladesh, Maldiven, Oost Timor, Pakistan, Sri Lanka |
Jakarta | Indonesië |
Manilla | Filipijnen |
Bangkok | Thailand, Cambodja, Laos, Myanmar |
Hanoi | Vietnam |
Externe link[bewerken]
Bron
Referenties
|
Dit artikel "Japanse Nationale Toerismeorganisatie" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Japanse Nationale Toerismeorganisatie.