Johann Georg Sauer

Johann Georg Sauer ( Hanau, 6 januari 1713 - Leiden, 18 december 1818) was een soldaat in het leger van de Nederlandse Republiek gedurende de 18e eeuw, die tijdens twee eeuwen leefde.

Johann nam dienst in het Staatse Leger op 7 maart 1734. Tijdens de Oostenrijkse Erfopvolgingsoorlog nam hij deel aan de campagne in Duitsland in 1743, en vocht hij in de slagen bij Fontenoy (1745) en Lafelt (1746). Hij raakte meerdere malen gewond tijdens de belegering van Bergen-op-Zoom (1747). Hij bleef dienst doen in het leger gedurende de tweede helft van de 18e eeuw toen de Republiek neutraal bleef. Het laatste gevecht waaraan hij deelnam was de verdediging van Klundert in 1793.^[1] Na een militaire carrière van maar liefst 65 jaar ging Johann in 1795 met pensioen. Na de terugkeer van de Oranjes werd hij opgenomen in het Invalidenhuis te Leiden, waar hij in goede gezondheid verbleef tot zijn dood in 1818, een maand voor zijn 106e verjaardag. Het jaar daarvoor was zijn portret geschilderd door Pieter de Goeje, waarin hij is afgebeeld in het uniform van de eenheid waarin hij diende in 1795 (Regiment Nationalen 8, inhaber luitenant-generaal Bosc de la Calmette).

Johann werd begraven met militaire eer op 22 december. In zijn lijkstatie liepen de majoor commandant-directeur en de officier der gezondheid van het Invalidenhuis mee, evenals de invaliden die daartoe nog in staat waren. Tevens namen de stadscommandant en de officieren van het garnizoen deel.^[2] Zijn portret bevindt zich in de collectie van het Teylers Museum in Haarlem.^[3]

Zie ook:[bewerken]

William Hiseland, een Britse soldaat die in twee eeuwen leefde en de laatste overlevende was van de Engelse Burgeroorlog
Jean Thurel, een Frans soldaat die in drie eeuwen leefde en 75 jaar in dienst was

Bronnen, noten en/of referenties