Johannetta van Sayn-Wittgenstein

Stamboom

Johannetta van Sayn-Wittgenstein (15 februari 1561 - 13 april 1622) was de dochter van graaf Lodewijk I van Sayn-Wittgenstein en Anna van Solms-Braunfels, een zuster van de overgrootvader van Amalia van Solms.

Biografie[bewerken]

Johannetta groeide op in een gezin van drie kinderen. Haar vader graaf Lodewijk I van Sayn-Wittgenstein vestigde zich met zijn vrouw en de kinderen in een jachtslot nabij Berleburg. Hier overleed haar moeder toen Johanetta pas vier jaar oud was. De kinderen werden opgevoed in de humanistisch hervormde traditie van hun vader.

Toen ze vijfentwintig jaar oud was kreeg ze een huwelijksaanzoek van de oudere broer van Willem van Oranje, Jan VI van Nassau-Dillenburg die het jaar er voor zijn tweede echtgenote was verloren. Uit zijn eerste en tweede huwelijk had hij al vele kinderen die nog jong waren en met hem in Slot Dillenburg woonden.

Met Johannetta die introk in Dillenburg kreeg hij nog zeven kinderen waarvan er vijf volwassen werden. Johannetta gaf leiding aan de huishouding van het slot en was de hoofdverantwoordelijke voor de opvoeding van haar eigen kinderen en van de grote kinderschare uit de eerste twee huwelijken van haar man.