John Gartner

John Gartner is een Amerikaanse klinische psycholoog en therapeut.

Hij studeerde cum laude af aan de Princeton University in New Jersey en verwierf zijn Ph.D. in klinische psychologie aan de Universiteit van Massachusetts en voltooide zijn postdoctorale training aan de New York Hospital-Cornell Medical School.

Gartner is een ervaren therapeut met een particuliere praktijk in Baltimore en Manhattan, waar hij zich specialiseert in borderline persoonlijkheidsstoornis, bipolaire stoornis en depressie.

In april 2007 nam hij het initiatief tot het richten van een petitie van geestelijk gezondheid professionals aan Chuck Schumer, de Democratische oppositieleider in de Senaat om president Donald Trump wegens ernstige geestesziekte uit zijn ambt te ontzetten met toepassing van artikel 3 van het 25th Amendment van de Grondwet.

Verplichting om te waarschuwen[bewerken]

De Duty to warn^[1] is een een wettelijk rechtsbeginsel in vele staten van de VS dat gerelateerd is aan het verwante beginselen zoals van aansprakelijkheid voor onrechtmatige daad en verantwoordelijkheid voor kwaliteit en veiligheid van het product. Het verplicht de leverancier van producten en diensten, in het geval hij weet heeft van latent gevaar, degenen die daardoor bedreigd worden te waarschuwen.

Het Duty to warn-beginsel is bij uitstek van toepassing op professionals in de geestelijke gezondheidszorg. Het gaat terug naar het zogenoemde Tarasoff-arrest uit 1976, waarbij het Gerechtshof van Californie uitsprak dat professionals in de geestelijke gezondheidszorg verplicht zijn individuen te beschermen, die met lichamelijk letsel bedreigd worden door een patiënt.

Het plaatst de klinisch psycholoog voor het ongemakkelijke dilemma om de vertrouwelijkheid van de cliënt te moeten schenden dan wel anderen in het potentiële van de cliënt uitgaande gevaar te brengen of te laten. Wat hij ook beslist, het kan voor de therapeut een risico opleveren, zowel beroepsmatig als wettelijk, in het bijzonder omdat de arts geen betrouwbare methode heeft om de kans op gewelddadig gedrag van de cliënt vast te stellen. Hoewel de toepassing van het beginsel in concrete situaties moeilijk is, wordt echter, als de arts redelijkerwijs het vermoeden heeft dat er acuut gevaar dreigt, van hem verlangd om de vertrouwelijkheid van de cliënt te verbreken. ^[2]

John Gartner heeft de leiding genomen van een groep professionals in de geestelijke gezondheidszorg, die onder de vlag en het principe van Duty To warn het Amerikaanse volk wil beschermen tegen het gevaar van de - naar zijn zeggen - geesteszieke president Donald Trump in het Witte Huis. Naar analogie van het Duty to warn-beginsel kent hij een groot gewicht toe aan het belang van de partij die risico loopt.

Competentie Donald Trump voor het presidentsambt[bewerken]

Reeds kort na het aantreden van president Donald Trump ontstond er in de kringen van Amerikaanse psychiaters en psychologen ernstige ongerustheid over de psychische gezondheid en stabiliteit van de president. Gartner nam dit zo serieus dat hij het initiatief nam tot het formuleren van een petitie, gericht aan de oppositieleider in de Senaat: de Democratische senator Chuck Schumer. ^[3]. Eind april 2017 kon hij de petitie, met handtekeningen van meer dan 41.000 professionals in de geestelijke gezondheidszorg, doorsturen naar Washington D.C..^[4].

De kernzin van de petitie luidt: "Mijn professionele oordeel is dat Donald Trump een ernstige geestelijke ziekte manifesteert die maakt dat hij ongeschikt is op bekwame wijze de verplichtingen van de president van de Verenigde Staten te vervullen. Met respect verzoek ik dat hij ontzet wordt uit het ambt, overeenkomstig het derde artikel van het 25ste Commandment van de Grondwet.

Volgens Gartner en zijn volgers bestaan Trumps mentale handicaps uit een mix van 1. narcisme, 2. paranoia, 3. sociopathie en 4. een scheutje sadisme.

Zij beschouwen het gegeven dat iemand met deze psychische condities de Commander-in-Chief van de V.S. is, hen legitimeert de eigen beroepscode, de Goldwater rule te overtreden, en dat de Duty to warn hen dwingt om publiekelijk te waarschuwen voor de bedreigende status quo in het Witte Huis. De kern van de Goldwater rule luidt dat het onethisch is om te spreken over diagnose van iemand die je je niet zelf als psychiater of psycholoog hebt onderzocht.

Bibliografie[bewerken]

The Hypomanic Edge (2005), waarin hij argumenteert dat veel Amerikaanse leiders gediagnosticeerd konden worden als "hypomanisch".^[5]^[6]
In Search of Bill Clinton (2008), dat claimde dat president Bill Clinton manische trekken vertoonde.^[7]

Bronnen, noten en/of referenties