Kees Heil
 |
Mee bezig Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen. |
Cornelis (Kees) Pieter Heil
| ||
| Bijnaam | "De Beul van Gorssel" | |
| Geboren | Utrecht, 5 april 1913 | |
| Overleden | Nieuwegein, 15 december 1987 | |
Cornelis Pieter Heil (Utrecht, 5 april 1913 – Nieuwegein, 15 december 1987) was een Nederlandse wachtmeester en veldwachter (1940-1945), bekend als "De Beul van Gorssel".
Hij was lid van de NSB en pleegde meerdere oorlogsmisdaden. Na de bevrijding werd hij schuldig bevonden aan hoogverraad en op 26 november 1948 ter dood veroordeeld. Dit werd op 9 augustus 1949 omgezet in levenslang. Op 18 maart 1960 verleende Secretaris-Generaal van de Minister van Justitie, J.C. Tenkink, hem gratie.
Biografie[bewerken]
Voor 1945[bewerken]
(in bewerking)
Tweede Wereldoorlog[bewerken]
(nog in bewerking)
In juli 1940 werd Heil lid van de Nationaal-Socialistische Beweging in Nederland (NSB).
Begin oktober 1942 arresteerde Heil de joodse families Schinkkamp en Zwarts (twee mannen en vier vrouwen). Later in die maand werden door Heil in het zomerhuisje "De Meerkoetjes" te Gorssel de joodse personen Laslo Schuger, Sandor Segal, Kurt Mendel, Herbert Levie, Ruth Levie, Heinz Colmanovitz, Hardie Prins en Erwin Nutzbaum opgepakt. Ze zijn allen in Auschwitz vermoord.
In de nacht van 14 op 15 oktober 1942 deden Heil, samen met zijn collega's Meijer en Gerrit Tesink een inval in het landhuis Woudrust te Gorssel, waar CPN-leider Paul de Groot met zijn gezin zat ondergedoken. De Groot ontsnapte door de achterdeur het bos in en wist te ontkomen, maar zijn vrouw Szajndla Borzykowska en dochter Rosa de Groot werden afgevoerd naar Auschwitz en daar vergast.
Op 19 oktober 1942 arresteerde Heil, samen met zijn schoonvader Luesink, jachtopziener te Warnsveld, de familie Hooykaas in het huis "De Bijvanck" te Almen. Heil schoot "met zijn pistool in den wilde weg" en gebood zijn ondergeschikten hetzelfde te doen.
Een ander drama vond plaats op 8 augustus 1944. Op de Veenweg deed Heil samen met twee collega-landwachters een huiszoeking bij de familie Woriseck. In dat huis was de joodse familie Spanier ondergedoken. Na twee dagen voorarrest zijn ze naar Auschwitz gezonden en nimmer teruggekeerd.
In januari en februari 1945 maakte Heil enkele dienstreizen naar Duitsland.
In de tweede helft van februari 1945 arresteerde Heil in Bilthoven een lid van de Biltse Verzetsgroep, Minne Swart. Na een hardhandige ondervraging werd Minne met haar vader op een platte boerenkar in de winterkou afgevoerd naar de gevangenis aan het Wolvenplein in Utrecht.
Op 21 maart 1945 vuurde Heil twee schoten af op opperwachtmeester der gemeentepolitie te Zutphen Jelle Bouma, nadat ze elkaar op de Warnsveldseweg in Zutphen waren tegengekomen. Bouma was aan het werk en reed in uniform op zijn fiets. Heil gelastte Bouma af te stappen, maar Bouma negeerde dit bevel, waarop Heil, na een korte ruzie hierover, zijn dienstpistool trok en hem ter plekke neerschoot. Bouma viel direct neer en stierf.
Na 1945[bewerken]
(in bewerking)
Literatuur[bewerken]
- Bert Huizing en Koen Aartsma (1986). De zwarte politie. Weesp: De Haan.
- Stutje, J.W. (2000). De man die de weg wees. Leven en werk van Paul de Groot 1899-1986. Amsterdam: Bezige Bij (digitale editie)
- Ad van Liempt en Jan H. Kompagnie (2013). Jodenjacht. De onthutsende rol van de Nederlandse politie in de Tweede Wereldoorlog. Amsterdam: Balans.
Dit artikel "Kees Heil" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Kees Heil.
