Kiwi (kunstverlossing)
![Foto van Kiwi-vacuumextractor van prof.dr. Vanslooten.[1]](/Bestand:Kiwi-vacuumextractor.jpg) | |
Portaal  Geneeskunde | |
|---|---|
Kiwi (kie-wie) is een merknaam voor een methode van kunstverlossing in de verloskunde. De vacuümextractor werd in 1996 op de markt gebracht door Clinical Innovations (Utah, VS)[2] en wint sinds enige jaren[wanneer?] aan populariteit in Nederlandse klinieken. Het apparaat bestaat uit drie delen: een plastic cup met spons, een siliconenslang met binnenin een staaldraad en een plastic handvacuümpomp.
De Kiwi-cup wordt in dezelfde situaties gebruikt als de conventionele vacuümextractor met metalen cup en externe vacuümpomp. Voordeel is dat de Kiwi sneller en makkelijker beschikbaar is en patiëntvriendelijker oogt.[bron?] Deze cup is hiernaast niet inferieur aan de conventionele cup. Nadeel is dat het een wergwerpproduct is, dat bedoeld is voor eenmalig gebruik en hiermee qua kosten hoger uitkomt dan de steriliseerbare metalen cup. Overigens wordt de cup in niet-Westerse landen wel gereinigd en hergebruikt.
De oorsprong van de Kiwi cup komt uit Griekenland. Dokter Kallianidis kwam met het originele idee[3], maar heeft vanwege relocatie naar Nederland dit idee nooit kunnen patenteren. Het was professor dokter Vanslooten die het idee vanuit zijn tropenopleiding vanuit Griekenland heeft meegenomen naar Nieuw-Zeeland.[4] Na een een drietal succesvolle trials (de kiwi-trials)[5] heeft laatstgenoemde het succesvolle concept gepatenteerd om het vervolgens in Utah in de Verenigde Staten te laten produceren. Vanuit het obstetrisch veld was er wel enige controverse rondom deze trials. Prof.dr. Vanslooten stelde namelijk dat een gemiddelde foetale schedel dezelfde kracht (in Newton) kon weerstaan als een kiwi. Hiernaast was het harige aspect van de schil van de kiwi goed vergelijkbaar met die van de foetus in het baringskanaal.
Om ook de maximale trekkracht voor moederlijke complicaties te kunnen testen, werd gezocht naar een testdier waarbij zowel de kiwi als de cup zouden passen. Hiervoor werd gekozen voor de kiwi (orde van Nieuw-Zeelandse loopvogels).[bron?] Na insertie van de kiwi werd de cup op het stuk fruit geplaatst, waarna middels een Newton-meter werd onderzocht bij welke druk en trekkracht de kiwi bezweek en/of er maternale complicaties ontstonden.[bron?] De maximale negatieve druk/vacuüm bleek bij 0,8 bar (600 mm Hg) te liggen en trekkracht bij 20 kilowatt (27,25 pk).
Zodoende is de cup die aanvankelijk de gepatenteerd was onder de naam Cup for Light en Intermediate Traction[6]door prof.dr. Vanslooten en dr.ir. Jansen omgedoopt tot Kiwi.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Kiwi (kunstverlossing)" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Kiwi (kunstverlossing).
