Léopold De Koninck

	Léopold De Koninck
	Léopold De Koninck in het uniform van generaal.
Volledige naam	Léopold-Jean-Marie De Koninck
Geboren	11 januari 1874; Sint-Martens-Lennik
Overleden	26 februari 1957; Sint-Gillis
Onderdeel	Force Publique
Dienstjaren	1887-1949
Rang	generaal
Onderscheidingen	zie Onderscheidingen
Portaal:	Geschiedenis

Léopold-Jean-Marie De Koninck (Sint-Martens-Lennik, 11 januari 1874 - Sint-Gillis, 26 februari 1957) was een Belgisch militair, koloniaal bestuurder en generaal in de Onafhankelijke Congostaat en Belgisch-Congo.

Biografie[bewerken]

Léopold De Koninck trad toe tot het Belgische leger in 1887. In 1906 vertrok hij naar de Onafhankelijke Congostaat, waar hij aan de slag ging in de Evenaarsprovincie. Na de overgang van Congo naar de Belgische Staat en de oprichting van Belgisch-Congo in 1908, werd De Koninck in 1910 chef van het gebied Mongala.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij actief als majoor binnen de Force Publique. Hij vocht onder meer in Rhodesië en aan het Tanganyikameer. Aan het einde van de oorlog was hij tevens in België actief op het slagveld. Na de oorlog werd hij in 1920 vice-gouverneur-generaal in Katanga. Hij keerde echter een jaar later terug naar België en zou daar in het leger aan de slag blijven tot 1930.

In 1930 keerde De Koninck terug naar Belgisch-Congo als generaal-commandant van de Force Publique. Tijdens zijn periode aan het hoofd van dit koloniale leger verminderde hij de troepensterkte, reorganiseerde hij de troepen en herverdeelde hij de troepen over het grondgebied van de kolonie. Hij wist tevens de militaire uitgaven te verminderen.

In augustus 1932 ging De Koninck met pensioen en verkreeg hij de titel van eregeneraal. Na de Tweede Wereldoorlog zou hij nog tot 1949 meermaals terugkeren naar de kolonie in opdracht van de ministeries van Landsverdediging, Koloniën en Justitie.