Leo de Hartog

Leo de Hartog is een Nederlandse auteur.

De Hartog was luitenant bij KNIL ^[1] en één van de 69 Nederlandse officieren die weigerde in juli 1940 de erewoordverklaring te tekenen. Via Oflag VI A Soest, Oflag VIIIC Juliusburg en Kamp Stanislau kwam hij uiteindelijk in Oflag IV Colditz terecht. Terwijl hij in Colditz zat, vroeg hij aan het Franse Rode Kruis "L'Empire des Steppes" aan, een boek van professor René Grousset. Het boek was niet meer te vinden maar de professor had nog een exemplaar dat De Hartog vervolgens via het Rode Kruis kreeg. In januari 1944 werd hij nog naar kamp Neubrandenburg overgeplaatst, waar hij door het Rode Leger werd bevrijd.

In 1944 zond de professor hem ook nog het boek "Conquérant du Monde". Vanaf 1972 begon De Hartog Djenghis Khan en de Mongolen serieus te bestuderen en in 1979 verscheen zijn eerste boek over deze beroemde krijger ^[2].

Zijn tweede boek ging over de tijd dat hij als krijgsgevangene in diverse kampen zat. Hij droeg het op aan Machiel van den Heuvel.

Bibliografie[bewerken]

Djenghis Khan, 's werelds grootste veroveraar (Amsterdam, 1979)
Officieren achter prikkeldraad 1940–1945 (Uitgeverij Hollandia, Baarn, 1983, ISBN 90-6045-207-0)
Europese reiziger[s] naar de Grote Khan: De reizen van de franciscaner monniken en de familie Polo naar de opvolgers van Djenghis Khan, 1245-1368 (1985)
Genghis Khan Conqueror of the World (I.B. Tauris, 1989)
Russia and the Mongol Yoke: The History of the Russian Principalities and the Golden Horde, 1221-1502 (2000)

Bronnen, noten en/of referenties