Luc De Duytsche

Luc De Duytsche (5 juni 1978)^[1] is een Belgisch wielrenner en pisterenner.

De Duytsche behaalde in 1993 als 1ste jaar zijn eerste trui op de piste bij de nieuwelingen, Kampioen van Vlaanderen Omnium. Op de weg in 1994 als 2de jaars bij de nieuwelingen behaalde hij 9 overwinningen op de weg waarvan 2 klassiekers, de Grote Prijs Rik Van Looy te Herentals en de Keizer der Nieuwelingen te Tielt en ook 9 overwinningen op de piste waaronder Belgisch Kampioen Omnium. Bij de juniores in 1995 behaalde hij als 1ste jaar junior op de piste de Belgische titel in de sprint. Als 2de jaar junior in 1996 won hij 3 wedstrijden op de weg waaronder 1 klassieker, Grand Prix De Sombreffe. Op de piste behaalde hij 3 Belgische titels, ploegkoers, 1km en puntenkoers. Als 1ste jaars belofte was het een leer jaar, zowel op de weg als op de piste. Als 2de jaars belofte in 1998 behaalde hij op de piste 5 Belgische titels, ploegkoers, omnium, 1km, achtervolging en sprint. Als 3de jaars belofte in 1999 won hij 3 wedstrijden op de weg waaronder 2 klassiekers, Vlaams Pijl te Harelbeke en Circuit Du Brabant Wallon Grez-Doiceau. Op de piste behaalde hij 2 Belgische titels, ploegkoers en omnium. Als 4de jaars belofte in 2000 won hij 2 wedstrijden op de weg. Op de piste behaalde hij 4 Belgische titels, ploegkoers, ploegsprint, ploegenachtervolging en puntenkoers. In 2002 besloot De duytsche om te stoppen op het einde van het seizoen en deed dit op de piste met een zilveren plaats in de puntenkoers. Hij had er genoeg van. In al die jaren was hij ook succesvol op de piste in het buitenland, vooral in de puntenkoers, ploegkoersen en zesdaagsen. In 2006 werd De duytsche koersdirecteur bij Wielerclub De Pinte. In 2009 reed De duytsche terug wedstrijden maar bij de nevenbonden voor het plezier. Behaalde in de jaren erop meerdere overwinningen en werd 2 keer Benelux Kampioen (Heusden 16 augustus 2012 en Eksaarde-Briel 8 juni 2013) en het Internationaal Criterium te Woesten (12 augustus 2013). Op 28 juni 2015 kwam hij zwaar ten val te Zottegem, 2 dagen op intensieve en 10 dagen in totaal in het ziekenhuis. Na twee jaar kwam de vaststelling dat dit een blijvend letsel zou zijn met regelmatig hoofdpijn.^[bron?] Nadien begon hij terug te koersen en na een paar jaar kon hij nog eens een wedstrijd winnen. Toen kwam corona en werd er niet meer gekoerst tot 2021, dan stond hij terug aan de start.

Op 10 april 2022 was De Duytsche betrokken bij een valpartij en was zijn sleutelbeen op meerdere plaatsen gebroken.

Bronnen, noten en/of referenties