Mim El Messaoudi

Geplaatst:
27-01-2023

Dit artikel is geheel of gedeeltelijk overgenomen uit andere bronnen

Omdat deze pagina daarmee mogelijk auteursrechten schendt, is ze op de beoordelingslijst geplaatst.
De hiervoor opgegeven reden is: Lijkt me een e-waardig persoon, maar een deel van de tekst komt van deze bron: https://editiepajot.com/regios/19/articles/40473 De opmaak kan verder ook nog wel wat werk gebruiken.

Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende beoordelingslijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet dit dan niet te melden op de beoordelingslijst.

Pas als het artikel volledig is herschreven of de auteursrechtensituatie is opgehelderd kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden.

(↓/✔/✂)

Mim El Messaoudi, pseudoniem van Irma Wilhelmina Van Keer (1947 – 2019), was een Belgische auteur. Als auteur gebruikte ze de naam van haar Marokkaanse echtgenoot Abdelhamid El Messaoudi omdat hij haar Grote Verteller was. Dankzij hem is Mim een verhalenvertelster geworden en hoedster van Arabische en Berberse verhalen.

De helende kracht van deze sprookjes, de multiculturele samenleving en de immigratieproblematiek staan centraal in haar werk. Ze debuteerde in 1991 met het jeugdboek 'Vreemde grootmoeders'.

Mim wist waarover ze schreef, haar dochter Yasmina (zelf auteur van het boek ‘Straatkat’ - 2021) vertelde hierover in een interview: “Toen mijn moeder in de jaren zeventig met mijn vader naar huis kwam, kreeg mijn grootvader net geen hartaanval. Hij was een heel open man, maar om met een Marokkaan in een dorp naar huis te komen, dat was toch heel wat. Mijn moeder zei vaak dat ze naar mijn vader keken alsof hij een marsmannetje was.”

In 2005 ontdekte Mostafa Benkerroum het boek ‘Vreemde grootmoeders’ en puurde er een monoloog uit, die ging op 22 september 2006 in première in Theater Sering, Borgerhout/Antwerpen. Mostafa bracht de monoloog naar heel België en Nederland. Mim overleed net voor de ‘Mim Van Keerlaan’ werd ingehuldigd in Kapelle-op-den-Bos. Bij de Afscheidsviering rond haar asurne, op 19 januari 2019 in de Sint-Niklaaskerk in Kapelleop- den-Bos kreeg het talrijk opgekomen publiek een door Mim zelf gedirigeerd bidprentje waarop haar laatste woorden van dank stonden: Dank u, Abdelhamid, mijn man, Karim, mijn zoon, Yasmina, mijn dochter, Nathalie, mijn schoondochter, Milo, Lynn, mijn schatten voor de Grote Liefde. Naast ‘Vreemde grootmoeders’ 1991 (Facet) schreef Mim: ‘Vrouw ziedaar uw zoon’ 2000 (Manteau), ‘Nadhira, de heks van het Rifgebergte’ 2004 (Facet), ‘Amira Wallada of het verhaal van een geheime liefde’ 2009 (Kramat).

Dit artikel "Mim El Messaoudi" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Mim El Messaoudi.