Moeder Semini
Hoogstudentenclub Moeder Semini
| ||
| Moeder Semini | ||
| Type | Regionale Hoogstudentenclub | |
| Instelling | KU Leuven | |
| Locatie | In Den Boule | |
| Oprichting | 1958 | |
| Oprichter(s) | Karel Staes | |
| Aansluiting | Seniorenkonvent en Antwerpse Gilde | |
| Motto | Satis Omnibus - Genoeg voor iedereen | |
| Website | https://seminileuven.wordpress.com | |
| Moeder Semini | ||
Hoogstudentenclub Moeder Semini Leuven, of kortweg Moeder Semini, is een regionale studentenclub in Leuven voor mannelijke studenten aan de KU Leuven, afkomstig uit de provincie Antwerpen. Moeder Semini is sinds 1967 onderdeel van het Leuvense Seniorenkonvent en daarin weer onderdeel van de Antwerpse Gilde.
Geschiedenis[bewerken]
Oprichting[bewerken]
In 1958 besloot Karel Staes, op dat moment lid van Moeder Sinjoria en lid bij Waasse club een nieuwe studentenclub op te richten. Karel Staes en een aantal anderen scheuren zich af van Moeder Sinjoria, Waasse club alsook een aantal van Moeder Reuzegom. Moeder Semini wordt het leven in geroepen maar niet als regionale studentenclub. Moeder Semini wordt opgericht voor oud-studenten van het prestigieuze Sint-Jan Berchmanscollege in Antwerpen. Na een verloop van tijd worden steeds meer niet-oud-studenten van het Sint-Jan Berchmanscollege toegelaten in de club. Tot op de dag van vandaag is er geen link meer met het college. De club is daarmee een regionale studentenclub geworden met lijfspreuk "Satis Omnibus" d.w.z. "genoeg voor iedereen".
Betekenis van Semini[bewerken]
De club werd vernoemd naar het bas-reliëf dat boven de ingang van Het Steen, in Antwerpen, staat gemetseld. Het beeldje werd voor het eerst in het jaar 1512 vermeld door de schrijver Jean Lemaire de Belges. Deze schrijver, en vele anderen met hem, zagen in het bas-reliëf een verband met de ithyfallische God Priapus (een mannelijk vruchtbaarheidssymbool) dat in de gallo romeinse tijd vaak afgebeeld werd boven de poorten, deuren en ook in de velden, ter bescherming van de woonst en het erf. De stichter koos dit beeld niet zomaar, ons vruchtbaarheidsbeeldje is in 1585 namelijk het grootste onrecht aangedaan. Na de val van Anterpen en de herovername door de Jezuïten werden alle niet Christelijke beelden uit het stadsbeeld verwijderd. Van het ingemetselds bas-reliëf “Semini” werden zijn priapus kenmerken afgenomen. Bijna 4 eeuwen later besloot Karel Steas om zijn kersverse Hoogstudentenclub uit sympathie naar het beeldje te vernoemen.
Wederoprichting[bewerken]
Zoals vele klassieke Vlaamse studentenclubs kende Moeder Semini rond de eeuwwisseling een donkere periode die uiteindelijk tot de uitdoving van de club in het jaar 2000 resulteerde. Maar niet getreurd, een aantal enkelingen zagen in dat een Leuven zonder Moeder Semini geen Leuven meer zou zijn. Zo werd de club in het academiejaar 2006-2007 wederopgericht met Robin Peeters v. Hoed als Senior. Vanaf dit moment was Semini terug aanwezig in het Leuvense.
De laatste jaren bestaat de club uit een vijftiental kernleden met tientallen actieve oudleden die wederom komen verbroederen op de jaarlijkse galabals, oud-ledenavonden en de Dies Natalis'. Meer dan 500 jongeheren behoorden ooit tot Moeder Semini met uiteenlopende studierichtingen. Gaande van geneeskunde tot handelsingenieur of burgerlijk ingenieur.
Beschrijving[bewerken]
Elke week verenigt Moeder Semini haar leden op maandag en dinsdag op haar wekelijkse clubavonden. Met haar stamcafé In Den Boule wordt er verbroederd met elkaar en andere studentenclubs.
De clubkleuren[bewerken]
De kleuren van de club waren groen-wit-rood, naar de kleuren van Antwerpen (rood- wit) en de kleuren van de sportclub van Sint-Jan (Groen rood) en de kleuren van het college zelf (groen-wit). Alle drie de kleuren zijn dus van het Sint-Jan. Maar de combinatie mocht niet dezelfde zijn als die van een bestaande club. Omdat de Waasse club reeds rood-wit-groen (met rood als hoofdkleur) in zijn wapen voerde, koos Semini voor groen-wit-rood, met groen dus als hoofdkleur. Het lint van Karel Staes bestaat dus bovenaan uit een groene strook. Twee jaar na de stichting van de club telefoneerde Jan Bart, kersverse Senior, Karel Staes om hem te vragen wat de volgorde van de kleuren was. De Stichter heeft zich toen vergist en riep vanuit zijn bad naar zijn moeder die de telefoon had opgenomen dat de clubkleuren rood-wit-groen waren. Sindsdien zijn de clubkleuren zo gebleven, enkel Karel Staes heeft een groen-wit-rood lint. Alle andere seniorlinten en ook de latere clublinten en petjes hebben rood als hoofdkleur. Dat betekent dat de kleur rood steeds eerst of bovenaan komt.
Semini in het Seniorenkonvent[bewerken]
Moeder Semini werd niet van begins af aan erkend door het Seniorenkonvent (SK), dit kwam omdat we niet als streekgebonden maar als schoolgebonden studentenclub (Sint-Jan Berchmanscollege) zijn ontstaan. Vanaf de jaren 60 werden ook clubs die niet streekgebonden waren zoals Moeder Reuzegom in 1964 en uiteindelijk ook Moeder Semini in 1967 toegelaten tot het Seniorenkonvent. Dit omdat we niet langer enkel oud studenten van het Sint-Jan verneigde, maar studenten uit heel Antwerpen. Sindsdien werd ook jarenlang het tijdschrijft Seminieksken uitgegeven.
Attributen[bewerken]
Het wapenschild van Moeder Semini heeft de vorm van het heraldisch Vlaams schild, horizontaal aan het hoofd en afgerond aan de voet. Zoals bijna iedere SK-club, bestaat het veld van het schild uit twee specifieke delen. De rechterkant – links voor de toeschouwer – toont het stadswapen van de stad Antwerpen. De linkerkant – rechts voor de toeschouwer – is dubbel geschuind en bevat de clubkleuren van Moeder Semini, die ze ontleend heeft aan de vlag van de stad Antwerpen (rood-wit) en het Sint-Jan berchmanscollege (wit-groen). Deze rechterkant draagt ook de zirkel van onze club. De heraldische kleuren van Moeder Semini zijn dus rood-wit(-wit)-groen.
De zirkel is een studentikoos monogram dat de letters V, C, F en de eerste letter van de clubnaam bevat, uitgevoerd in een enkele pennentrek, gevolgd door een uitroepteken. De oorsprong van dit monogram is Duits. Tegenwoordig staat het voor "Ut Vivat, Crescat et Floreat X" (of "Moge X leven, groeien en bloeien", met X gelijk aan de naam van de club).
Zoals de regels uit de studentencodex het voorschrijven dragen leden of zogenaamde Comillitones een dun lint over hun rechterschouder. De voorzitter of zogenaamde Senior draagt een brede sjerp over zijn rechterschouder. Aspirantleden dragen een dun lint over hun linkerschouder. Verder heeft de club ook een vaandel, gebruikt op officiële gelegenheden, een vlag en een deken.
Problematiek & reglementering[bewerken]
De traditionele studentendopen bij (Leuvense) studentenclubs komen af en toe in opspraak, bijvoorbeeld na aanklachten betreffende dierenmishandeling in 2013. De Universiteit Leuven richtte als reactie daarop een doopcharter op in een poging de studentendopen bij clubs en verenigingen veiliger te maken en te reglementeren. Door het ondertekenen van het charter verbindt een vereniging zich ertoe aan de stad door te geven waar en wanneer hun doop zal plaatsvinden, geen levende gewervelde dieren te gebruiken tijdens dooprituelen, en zich te onthouden van onder andere het plegen van geweld, racisme, staking, afpersing, pesterijen, ongewenst seksueel gedrag en discriminatie. In april 2019, volgend op de dood van een student in Leuven, werd besloten het doopcharter toch te ondertekenen, samen met 27 andere clubs van het Seniorenkonvent die daarvoor nog niet getekend hadden.
Zie ook[bewerken]
Bronnen[bewerken]
- Jan Huys, De studentikoze erfenis van Rodenbach, Leuven, 2006, geen ISBN
- Rafaël Deroo, Filip Van Kerckhoven, Semini Leuven jubileumboek, 2011, geen ISBN
- Mon de Goeyse, O Vrij Studentenheerlijkheid, Leuvense Universitaire Pers, Leuven, 1987, ISBN 9061862515
Dit artikel "Moeder Semini" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Moeder Semini.
