Nederlands Algemeen Bevrachtings- en Expeditie Kantoor
In 1937 vestigde Jan Verschure sr de Nederlands Algemeen Bevrachtings- en Expeditie Kantoor (NABEK), aan de Wijnhaven in Rotterdam (Breede Hilledijk 62) en in 1939 opende hij een tweede kantoor, in Amsterdam, aan de Nicolaas Maesstraat 67, dat geleid werd door zijn zoon Koos.
Terwijl Koos Verschure in de oorlog actief was als ABD-agent in Middelburg zat zijn broer Jan Verschure ondergedoken in de Biesbosch. Hun broer Leo Verschure was werkzaam bij de Centrale Controle Dienst (CCD), een opsporingsdienst in Hilversum. Na de bevrijding van Noord-Brabant en Zeeland kwam ook Jan naar Middelburg en kreeg daar een baan bij de Algemene Bevrachtingsdienst (ABD). Al snel wilden de twee broers terug naar Rotterdam om de NABEK weer van de grond te krijgen. Ze wisten toen nog niet dat Jan Verschure senior niet uit het concentratiekamp zou terugkeren, want half april had hij via het Rode Kruis nog het volgende laten weten: "Lichamelijk zwak, geestelijk gezond, maar kom naar huis. "Voor iedereen, in het bijzonder voor zijn vrouw, was het een ontzettende klap toen het bericht kwam dat hij op 29 april 1945 was overleden in het kamp Bergen Belsen kort na de bevrijding door de Engelsen. Koos en Jan dienden hun ontslag in bij de ABD en vertrokken naar het ouderlijke huis in Hilversum om medewerking en geld te vinden voor een nieuwe start van de NABEK.
Koos had in Middelburg veel geleerd dat goed van pas kwam. Volgens hun begroting zouden hij en zijn broers Leo en Jan de NABEK bemannen, Jan en Leo op een wagen en hij op kantoor. Op 28 augustus 1945 werd de NABEK opnieuw gevestigd in Rotterdam. Behalve een paar stoelen en een tafel was er niets overgebleven, geen kantoor, geen telefoon en geen auto. Bovendien was vlak na de bevrijding totaal niets te krijgen. Gelukkig werd van veel kanten hulp geboden en mochten zij de luxe auto van Bakkerij Groen uit Hilversum gebruiken, die tijdens de gehele oorlog voor de Duitsers verborgen was gebleven. Die auto was een uitkomst en hij is veel gebruikt. Tegelijk met hun snode plannen had minister Lieftinck echter het plan opgevat om al het in omloop zijnde geld ongeldig te verklaren. Iedereen kreeg 10 nieuwe guldens voor de eerste levensbehoeften, een operatie die in de hele wereld respect afdwong. Al het zwart verdiende geld was in één keer waardeloos, omdat men de herkomst moest kunnen aantonen.
Uitkomst bood een eenmalige toelage van fl 20.000 die de Stichting 1940-1945 aan de nabestaanden van Jan sr ter beschikking had gesteld. Eén dag voor Lieftincks geld-sanering bracht Frans Verschure dit bedrag met spoed naar Rotterdam, waar de Rijksverkeersinspectie (RVI) voor vervoersinitiatieven drie nieuwe legerauto's beschikbaar had gesteld. Ook Leo had nu zijn baan bij de CCD opgezegd. De broers dienden een aanvraag voor een auto in. Die werd prompt afgewezen, want er waren honderden aanvragen en zij waren maar nieuwkomers. Nog diezelfde dag schreef Koos een brief naar Prins Bernhard waarin hij hem verzocht te bemiddelen. De volgende dag werden ze ontboden door de RVI om de vergunning voor een van de Dodges af te halen, tot groot ongenoegen van de betreffende ambtenaren. Het voorrijden van de Dodge op 4 oktober 1945 door Leo en Jan luidde de nieuwe start in van de NABEK, die op 17 december 1945 werd ingeschreven bij de Rotterdamse Kamer van Koophandel.
Van een bevriende relatie kregen zij een kamer aangeboden op het Koningin Emmaplein 1 met een bureau, bureaustoel, typetafel, typestoel en kapstok. Ook mochten zij één lijn gebruiken van de telefoon-centrale van de graanhandelaren Platenburg en Van Holst. Het was niet groot, maar een kantoor met een telefoon was voorlopig voldoende. Bij een particulier aan de Vondellaan 24a in Schiedam hadden zij pension gevonden, waar ze al op 15 september 1945 van start waren gegaan met het maken van reclame via telefoon en correspondentie.
Al was geen van drieën in Rotterdam bekend, toch bleek men de NABEK van voor de Tweede Wereldoorlog niet te zijn vergeten. De eerste bevrachting geschiedde in opdracht van Van der Linde & Veldhuis: tien ton asfaltrollen van Rotterdam naar Bergen op Zoom voor de prijs van fl 6,00 per ton. Het vervoer geschiedde door transportbedrijf Firma Wubbels aan de Persoonshaven in Rotterdam. In het begin vervoerden Leo en Jan veel meel voor de Blauwe Molen naar de bakkers in Rotterdam-centrum. Koos bevrachtte, correspondeerde en deed de boekhouding. Wekelijks werd met de vervoerders afgerekend. Wie zijn vracht-brieven op tijd inleverde, kon de week daarop betaald krijgen. Hoewel er een groot risico aan zat, bleek het een succesformule te zijn. Van meet af aan ging het bergopwaarts. Na een jaar ging Leo op kantoor assisteren om zich ook te bekwamen in het bevrachten en om te zijner tijd een nevenvestiging in Amsterdam te openen. Ook in Amsterdam was na de oorlog overal gebrek aan. Telefoonaansluiting kreeg men alleen in urgente gevallen en kantoorruimte was evenmin te vinden. Leo zocht een half jaar vergeefs, maar nadat Jan die taak had overgenomen was er binnen twee maanden een kantoor met telefoon aan de Koninginneweg 200 (KvK 10 oktober 1946). Leo werd naar Amsterdam gedirigeerd om de NABEK daar uit te bouwen, terwijl Jan de dubbele taak kreeg om Leo in Amsterdam te assisteren en zowel in Amsterdam als Rotterdam klanten te bezoeken. Na locaties aan de Prinsengracht 439 (KvK februari 1949), de Amsteldijk 140 (KvK 26 augustus 1955) en de Gevleweg 43 (KvK 1 augustus 1980) werd het Amsterdamse kantoor op 1 december 1982 gevestigd aan de Coenhavenweg 24.
Intussen waren de drie broers verhuisd van het particuliere pension in Schiedam naar een pension aan de Heemraadssingel 202 in Rotterdam. Zo hoefden ze niet meer 's ochtends om zes uur met de "vlooientram" (lijn 4) naar Rotterdam te reizen, maar konden om half acht lopend naar het kantoor. Hun broer Wiet Verschure kwam in 1948 terug uit Nederlands Indië, waar hij bij de Stoottroepen dienst had gedaan. Op 1 augustus van dat jaar werd een plaats voor hem ingeruimd bij de NABEK, waar hij als boekhouder in dienst trad.
Enkele maanden later kwam ook Frans uit Nederlands Indie terug in Nederland en trad in 1950 bij de NABEK in dienst. Tijdens zijn inwerkperiode in Rotterdam verwierf hij de bijnaam "de hoed" en haalde de eerste echt grote klant binnen, namelijk de N.V. IJzerveem.
In dat veem werd ijzer opgeslagen voor distributie, onder meer voor Dikema & Chabot. Door die relatie kreeg de ontwikkeling van de NABEK een enorme stimulans. Na zijn inwerkperiode ging Frans naar Amsterdam om Leo te assisteren als acquisiteur, zodat Jan zich weer kon toeleggen op de zaken in Rotterdam.
Op 20 oktober 1950 verhuisde het kantoor van de NABEK van het Emmaplein naar de Claes de Vrieselaan 18a, waar Koos Verschure "kantoor aan huis" ging houden. Door de groeiende zaken werd het daar al gauw te klein. Opnieuw toog Jan op zoek, ditmaal naar een nieuw Rotterdams kantoor met een flinke parkeerruimte voor de vele vrachtwagens die zich dagelijks aandienden. In 1952 werd een nieuw te bouwen kantoorpand gevonden aan de Schiedamsedijk 77d (KvK 11 december 1953). Het kantoor bood ruimte aan tien man personeel, terwijl beneden aan de Leuvehaven ruimte genoeg was om te parkeren. De opening werd een hele gebeurtenis, waaraan ook alle met de NABEK verbonden vervoerders deelnamen. Uit die tijd stamt de jaarlijkse uitgaansdag voor het personeel van alle NABEK-kantoren en alle aangesloten ondernemers, die jarenlang in ere is gehouden.
Tot die tijd was Karel werkzaam bij de KRO in Hilversum. Op verzoek van zijn broers nam hij in 1954 ontslag en kwam in dienst bij de NABEK in Rotterdam om het transport-vak te leren. Joop, de jongste broer, had radiotechniek gestudeerd aan de Bisschoppelijke Nijverheidsschool in Voorhout en de Hogere Technische School Rens & Rens. Hij werkte bij de NTS, maar trad in de loop van 1955 als acquisiteur ook bij de NABEK in dienst. De zaken groeiden zodanig dat retourlading moest worden gezocht in het achterland van de Rotterdamse haven. Vooral in de Achterhoek kwamen veel wagens leeg. Na enig voor-onderzoek besloot men een nieuw kantoor op te zetten aan de Groenmarkt 28 in Zutphen, omdat daar al een relatie bestond (KvK 21 april 1956). Frans en Wiet verhuisden naar Zutphen om zich met de opzet te belasten. Jan nam opnieuw de dubbele taak op zich om zowel in Rotterdam als Amsterdam te acquireren en zo tevens Leo te assisteren.
De formule voor retourvracht via eigen kantoor bleek zo succesvol dat plannen werden ontwikkeld om een kantoor in Limburg te openen. Omdat Leo was getrouwd met een Limburgse was hij de aangewezen man om dat te gaan bemannen. Joop nam de leiding over in Amsterdam. Huisvesting vond men in Roermond aan de Godsweerdersingel 50 (KvK 17 februari 1958), waar "kantoor aan huis" werd gehouden. Door langdurige ziektes in het gezin werd dat onmogelijk. Het kantoor verhuisde een aantal malen, voordat het op 14 maart 1981 aan de Mijnheerkensweg 31 in Roermond zijn bestemming vond.
De vergunningverlening voor het vervoer van en naar België was versoepeld en dus wilde de NABEK ook een kantoor vestigen in Antwerpen. Op een personeelsadvertentie in de Gazet van Antwerpen meldden zich acht sollicitanten om Jan als vestigingsdirecteur te assisteren. Na enkele jaren ging het filiaal voorspoedig lopen onder leiding van Karel, een zoon van Jan, en werd zelfs een nieuw kantoor gebouwd. In 1959 nam Karel de dagelijkse leiding van het kantoor in Rotterdam over van Koos, zodat deze zijn handen vrij kreeg om de onderneming verder uit te bouwen. Ook kreeg de NABEK belangstelling voor het noorden van het land, waar in eerste instantie contact werd gezocht met een bekende relatie in Hoogezand. Besloten werd alleen een filiaal te openen als een van de broers het zou leiden. De koek was echter op, want Karel en Koos zaten in Rotterdam, Joop in Amsterdam, Wiet en Frans in Zutphen, Leo in Roermond en Jan in Antwerpen.
De knoop werd doorgehakt tijdens een maandelijkse bijeenkomst in Den Bosch. Frans zou naar Groningen verhuizen, waar op 1 oktober 1960 een kantoor aan de Kraneweg 75 werd gevestigd (KvK 19 december 1961). Voor het ijzervervoer in Groningen werden de vrachtwagens van Van der Vliet & De Jonge overgenomen. Al gauw bleek men zich te hebben verkeken op het onderhoud van een wagenpark. Zonder al te veel kleerscheuren werden de vrachtwagens na anderhalf jaar verkocht.
Toch had Frans zich in Groningen met hart, ziel én succes gewijd aan de bevrachting, waarbij ook geregeld de grens werd gepasseerd. Uit de statistieken bleek dat de meeste vrachtwagens leeg kwamen in de omgeving van Hamburg. Op 1 januari 1971 werd daar met enig vertoon een nieuw kantoor geopend aan de Fuhlsbüttlerstrasse. Een speciaal opgeleide medewerker werd aangesteld als vestigingsdirecteur. Iedere maand werd de gang van zaken tijdens een meerdaags bezoek besproken en gecontroleerd. Van meet af aan was het filiaal erg in trek bij de leegkomende vervoerders, zodat aan vrachtwagens geen gebrek was. Ook kon steeds lading worden gevonden door de inzet van de directeur. Vanwege een hartaanval verdween hij echter begin 1972 een jaar in de ziektewet. Zijn plaatsvervanger bleek na verloop van tijd voor eigen rekening zaken te doen en werd op staande voet ontslagen. Op den duur werd het te moeilijk om Hamburg vanaf Rotterdam te regelen en dus werd het filiaal in 1973 opgeheven. De voormalige vestigingsdirecteur werd na zijn herstel aangesteld als medewerker in Rotterdam, maar kon in die functie zijn draai niet vinden en nam in 1975 ontslag. Het kantoor in Groningen werd op 14 december 1981 verplaatst naar de Techniekweg 2 in Hoogezand-Sappemeer. In Zutphen trad Wiet in 1974 terug uit de NABEK om daar wethouder te worden. Op 9 maart 1981 werd het filiaal verplaatst naar de Koningsbergenstraat 12 in Deventer, omdat was gebleken dat Deventer voor het bevrachten gunstiger lag dan Zutphen. Evenals het kantoor in Hoogezand werd dit kantoor gebouwd door de NABEK en voorzien van een loods voor op- en overslag.
Op 29 december 1961 werd de akte van oprichting van de N.V. NABEK getekend en openbaar gemaakt in de Staatscourant van 28 februari 1962. Het hoofdkantoor verhuisde op 8 mei 1972 naar de Waalhaven ZZ 48 en op 12 september 1977 naar de Drutenstraat 2 in Rotterdam. Op 6 november 1972 besloot men de N.V. om te zetten in een B.V, die op 27 mei 1988 weer werd omgezet in een B.V. NABEK Holding. Op initiatief van Joop startte de NABEK in 1973 met het gebruik van computers. Het bedrijf groeide uit tot een concern met meerdere ondernemingen, zoals trailerproductiebedrijf Tracon (1978), containervervoerbedrijf Vetra en beleggings- en assurantiemaatschappij Alfimij.
De zeven Verschure-broers van de NABEK-clan, met ongeveer 70 medewerkers verenigd voor het nieuwe kantoor gebouwd aan de Drutenstraat 2 in Rotterdam en heeft men in 1987 een jaaromzet van fl. 56.000.000,00. De NABEK had contacten met honderden transportbedrijven. Dagelijks werden ruim 120 vrachtwagens ingedeeld. Meestal waren dat vaste charters, maar als de wagens schaars waren, zoals in de bietentijd van september tot en met december, putte men uit andere contacten in de transportwereld.Tevens houdt NABEK zich onder de naam Vetra bezig met containertrucking-activiteiten vanuit de Rotterdamse vestiging.
Nadat alle zonen van Jan Verschure met pensioen waren, bleek het onmogelijk het bedrijf van buitenaf te besturen. Het werd in 1999 verkocht, waarmee een einde kwam aan de NABEK als familiebedrijf.
Sinds 21 december 1999 is NABEK Wegtransporten ondergebracht bij de Pax Groep.
In 1937 gestart als bevrachter heeft NABEK zich ontwikkeld tot een 4PL-dienstverlener. Fourth Party Logistics is een nieuw logistiek-managementconcept, waarin het zogenaamde "supply network" door een dienstverlener wordt georganiseerd, bestuurd en beheerd over landsgrenzen en scheidslijnen tussen bedrijven heen.
Dit artikel "Nederlands Algemeen Bevrachtings- en Expeditie Kantoor" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Nederlands Algemeen Bevrachtings- en Expeditie Kantoor.
