New European Driving Cycle
De New European Driving Cycle (NEDC) is de officieuze benaming voor een gestandaardiseerde testrit die gebruikt wordt bij de typegoedkeuring van voertuigen. Hij is bedoeld om op een reproduceerbare manier de omstandigheden op de Europese wegen na te bootsen. Aan de hand van deze test worden het brandstofverbruik en de voertuigemissie van lichte auto's gemeten.[1]
Inhoud[bewerken]
De testrit bestaat uit een viermaal herhaald stadsritje en een buitenrit. In elk stadsritje wordt 1 km afgelegd in 200 seconden waarbij driemaal opgetrokken en gestopt wordt. Maximale snelheid is 15, 32 en 50 km/u. In de buitenrit wordt 7 km afgelegd in 400 seconden, waarbij 70, 50, 70, 100 en ten slotte 120 km/u gereden wordt. In de hele testrit wordt 11 km afgelegd in 19 min 40 s.
Theoretisch kan de proef op de weg plaatsvinden, maar in de praktijk opteren alle fabrikanten voor labotesten. Deze werden vroeger uitgevoerd op de rollenbank en tegenwoordig met een chassisdynamometer. Dit kan bij om het even welke nationale goedkeuringsinstantie of bij een erkende technische dienst.
De NEDC wordt ook gebruikt om energiegebruik en actieradius van elektrische en hybride auto's te bepalen.
Geschiedenis[bewerken]
De benaming NEDC stamt uit 2000 en verwijst naar de koudstartversie van een testcyclus die reeds langer bestond. Hij is opgebouwd uit twee componenten die binnen UN/ECE zijn uitgewerkt: een stadsrit uit 1970 (Urban Driving Cycle of UDC)[2] en een buitenrit uit 1990 (Extra-Urban Driving Cycle of EUDC).[3]
De opeenvolging van vier stadscycli en één buitencyclus is met ingang van 1992 ingevoerd in het kader van een richtlijn over emissies.[4] Het voorbereidend werk was gebeurd binnen de Motor Vehicle Emissions Group.[5] Vanaf 1996 werd de proef ook gebruikt om het brandstofverbruik te meten.[6]
In 2000 werd de proef bijgeschaafd om de emissies bij koudstart te reflecteren (tot dan begon de monstername pas 40 seconden na het starten).[7]
De verspreide wetgeving inzake emissies en brandstofverbruik van voertuigen kreeg in 2007 een nieuwe rechtsgrond.[8] Sedertdien is de Europese Commissie bevoegd om de NEDC aan te passen naar eigen inzicht.[9] Ze verkoos echter om daar geen gebruik van te maken en verwijderde de beschrijving van de proefcyclus zelfs uit de regelgeving. Voortaan bevatte deze enkel nog een verwijzing naar de reglementen van UNECE, waaraan kleine modificaties werden aangebracht.[10]
Betrouwbaarheid[bewerken]
Al van bij de invoering is de NEDC-test notoir onbetrouwbaar, onder meer omdat de fabrikanten geleerd hadden om er met allerlei kunstgrepen op in te spelen. Een studie van het Britse Transport and Environment uit 2013 beschrijft hoe het eraan toe gaat.[11] Geteste wagens worden ontdaan van zoveel mogelijk gewicht, tot de radio toe. Ze worden aerodynamischer gemaakt door kieren dicht te plakken en buitenspiegels te verwijderen. Het vermogen wordt maximaal op de voortbeweging gericht door afkoppeling van de dynamo en gebruik van de best mogelijke smeermiddelen. Lage-weerstandsbanden worden opgepompt tot voorbij de aanbevolen waarden met speciale gasmengsels. De technische diensten die de proeven uitvoeren, concurreren om hun klanten zoveel mogelijk ter wille te zijn.
Ook de scenario's zelf zijn niet meer realistisch, voor zover ze dat ooit geweest zijn. Er is sprake van constante snelheden, trage acceleraties (bv. in de stadscyclus neemt het optrekken van 0 naar 50 km/u 26 secondes in beslag), lang stationair draaien (meer dan 23% van de testtijd), enz. Daardoor is de test voor een doorsnee chauffeur geen accurate weergave van uitstoot en verbruik.[12] Sinds 2001 is de kloof tussen testresultaten en weggedrag ook jaar na jaar groter geworden.
Afschaffing[bewerken]
De NEDC-test zou in 2017/2018 vervangen worden door de Worldwide harmonized Light vehicles Test Procedures (WLTP). Bovendien zou de typegoedkeuring worden uitgebreid met een praktijktest aan de hand van mobiele apparatuur (Real Driving Emission of RDE). De Europese Commissie heeft daarover een voorstel gelanceerd. De daarin voorziene procedure is in mei 2015 goedgekeurd binnen het Technisch Comité Motorvoertuigen, zij het nog zonder de noodzakelijke grenswaarden en aanvangsdata.[13]
Noten en bronnen
|
Dit artikel "New European Driving Cycle" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische .
