Nijmegen breakage syndroom
Nijmegen breuksyndroom (NBS)
| ||||
| Classificatie | ||||
| Specialisatie | Endocrinologie | |||
| ||||
Nijmegen breuksyndroom (NBS) is een zeldzame autosomaal recessieve[1] congenitale aandoening die chromosomale instabiliteit veroorzaakt, waarschijnlijk als gevolg van een defect in het dubbele Holliday structuur DNA-herstelmechanisme en/of het synthese-afhankelijke streng gloeiend mechanisme voor het repareren van dubbelstrengs breuken in DNA.
NBS1 codeert voor een eiwit (nibrine) dat twee belangrijke functies heeft: (1) om de celcyclus in de S-fase te stoppen, wanneer er fouten in het cel-DNA zijn en (2) om te reageren met FANCD2 dat de BRCA1/BRCA2-route van DNA-reparatie kan activeren. Dit verklaart waarom mutaties in het NBS1-gen leiden tot meer kanker (zie Fanconi-anemie, Cockayne-syndroom).
De naam is afgeleid van de Nederlandse stad Nijmegen, waar de aandoening is ontdekt door voormalige kinderarts Corry Weemaes in het Radboudumc.[2]
Alhoewel weinig mensen in Nederland bekend zijn met het NBS, is het in de slavische geneeskunde aan de orde van de dag. De meeste mensen met NBS zijn namelijk van West-Slavische afkomst. Het grootste aantal van hen woont in Polen.
Presentatie[bewerken]
Het syndroom wordt gekenmerkt door microcefalie, een uitgesproken gelaatsuitdrukking, dwerggroei, immunodeficiëntie, gevoeligheid voor straling en een sterke aanleg voor lymfoïde maligniteit.[3][4] NBS wordt veroorzaakt door een mutatie in het NBS1-gen. Veel van de kenmerken komen overeen met ataxia telangiectasia (AT; dat soms AT-variant 1 genoemd wordt), omdat het eiwit dat is gemuteerd in AT, namelijk ATM, een interactie aangaat met het MRE11 / RAD50 / NBS1 (MRN)-complex. Andere syndromen met klinische kenmerken die vergelijkbaar zijn met het NBS zijn RAD50- deficiëntie en Cernunnos/NHEJ-deficiëntie.[5][6]
Oorzaak[bewerken]
NBS wordt veroorzaakt door een mutatie in het NBS1-gen, gelokaliseerd op menselijk chromosoom 8q21.[7] De ziekte wordt autosomaal recessief overgeërfd.[1]
Referenties[bewerken]
- ↑ 1,0 1,1 (August 2006)Heterozygous carriers of Nijmegen Breakage Syndrome have a distinct gene expression phenotype. Genome Research 16 (8): 973–979 . PMID: 16809669. PMC: 1524869. DOI: 10.1101/gr.5320706. Citefout: Ongeldig label
<ref>; de naam "nbsar" wordt meerdere keren met andere inhoud gedefinieerd. - ↑ (1981)A new chromosomal instability disorder: the Nijmegen breakage syndrome. Acta Paediatr Scand 70 (4): 557–64 . PMID: 7315300. DOI: 10.1111/j.1651-2227.1981.tb05740.x.
- ↑ (2004)Nijmegen breakage syndrome: clinical manifestation of defective response to DNA double-strand breaks. DNA Repair (Amst) 3 (8–9): 1207–17 . PMID: 15279809. DOI: 10.1016/j.dnarep.2004.03.004.
- ↑ (2000)Nijmegen breakage syndrome. The International Nijmegen Breakage Syndrome Study Group. Arch Dis Child 82 (5): 400–6 . PMID: 10799436. PMC: 1718318. DOI: 10.1136/adc.82.5.400.
- ↑ (2009)Human RAD50 deficiency in a Nijmegen breakage syndrome-like disorder. American Journal of Human Genetics 84 (5): 605–16 . PMID: 19409520. PMC: 2681000. DOI: 10.1016/j.ajhg.2009.04.010.
- ↑ (2010)Clinical variability and novel mutations in the NHEJ1 gene in patients with a Nijmegen breakage syndrome-like phenotype. Human Mutation 31 (9): 1059–68 . PMID: 20597108. DOI: 10.1002/humu.21315.
- ↑ (2004)The Nijmegen breakage syndrome gene and its role in genome stability. Chromosoma 113 (2): 53–61 . PMID: 15258809. DOI: 10.1007/s00412-004-0298-0.
Dit artikel "Nijmegen breakage syndroom" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Nijmegen breakage syndroom.
