OF-40

De OF-40 is een Italiaanse gevechtstank die is ontwikkeld als een joint venture tussen OTO Melara en Fiat en voornamelijk bedoeld is voor export. OTO Melara zou de rompen ontwikkelen en produceren, en auto-onderdelen zouden worden geleverd door Fiat (de aanduiding van het voertuig komt van de initialen van de twee bedrijven, terwijl "40" verwijst naar de geplande massa van de tank). Het eerste ontwerpwerk werd gestart door OTO Melara in 1977, met de eerste prototypes gereed in 1980.

Design[bewerken]

Oppervlakkig gezien lijkt de OF-40 erg op versies van de Duitse Leopard 1 met gelaste torentjes (Leopard 1A3 & 1A4). Het is geen toeval, want Oto Melara produceerde de Leopard onder licentie en werkte later samen met Duitse industrieën om de Lion/Leone-tank te maken, een tropische versie van de Leopard, om deze vrijelijk te verkopen in het Midden-Oosten. Duitsland trok zich terug uit deze ontwikkeling en Italiaanse industrieën konden de leeuw niet verkopen zonder Duitse toestemming. Dus produceerden ze deze nieuwe tank genaamd OF-40, die eigenlijk een verdere evolutie was van de Leopard / Lion-lijn. De OF-40 maakt wel gebruik van de belangrijkste mechanische componenten die al zijn geproduceerd voor de Leopard 1, die sinds 1974 ook onder licentie werd geproduceerd door OTO Melara. De OF-40 volgt dezelfde lay-out van de Leopard, vooral in de romp. De motor, transmissie en rupsbanden zijn hetzelfde en de lay-out van de bemanning en munitie ook. De bestuurder bevindt zich rechtsvoor in de romp, met munitieopslag en NBC-overdruksysteem links van de bestuurder. De koepel bevindt zich in het midden van de tank, met de schutter en commandant aan de rechterkant van de koepel en de lader aan de linkerkant.

Bewapening[bewerken]

De bewapening bestaat uit een 105 mm hoofdkanon met een getrokken loop van 52 kaliber, ontwikkeld door OTO Melara exclusief voor dit voertuig, maar zeer vergelijkbaar met het M68-kanon (OTO produceerde ook de M60-tank onder licentie), compacter en eenvoudiger dan de L7-pistool (vooral het terugslagsysteem). Het kanon is uitgerust met een thermische huls, rookafzuiging en een semi-automatisch sluitmechanisme en is gericht in zowel verticale als horizontale assen met een elektrohydraulisch aandrijfsysteem. Het kanon is echter niet gestabiliseerd. Het kanon gebruikt NATO-standaard 105 mm munitie met APDS (1470 m/s mondingssnelheid), HEAT (1170 m/s), HESH (730 m/s), brandbommen en rookrondes. Twee 7,62 mm machinegeweren vormen de secundaire bewapening: een elektrisch aangedreven coaxiaal machinegeweer dat als slaaf aan het hoofdkanon is gekoppeld en een tweede kanon op een luchtafweerpen die naast het luik van de lader op de koepel is geïnstalleerd.

Vervoeren[bewerken]

De OF-40 wordt aangedreven door een in Duitsland gemaakte MTU MB 838 Ca M500 dieselmotor die een vermogen levert van ca. 610 kW bij 2.200 tpm. De MB 838 Ca M500 is een viertakt, supercharged, 10-cilinder multi-fuel motor met een 90° V-configuratie en is gekoppeld aan een ZF-transmissiesysteem met een vloeistofkoppelomvormer en een epicyclische versnellingsbak met vier vooruit en twee achteruit versnellingen. De motor is vloeistofgekoeld en verder geoptimaliseerd voor gebruik in droge omgevingen met een automatisch luchtkoelsysteem dat oververhitting detecteert en een koelventilator op het motordek activeert. De motorruimte heeft ook een automatisch brandblussysteem.

Verkoping[bewerken]

Terwijl de tank werd uitgeprobeerd door Thailand, werd gedemonstreerd in Egypte en werd aangeboden voor lokale productie in Spanje en Griekenland, kwamen de enige bestellingen voor de voertuigen uiteindelijk uit de Verenigde Arabische Emiraten. De eerste VAE-bestelling van 18 OF-40's werd uitgevoerd in 1981.[1] Dit werd gevolgd door een tweede bestelling voor nog eens 18 OF-40's en 3 van de OF-40 afgeleide gepantserde bergingsvoertuigen die in 1985 waren gevuld. OTO Melara biedt de OF-40 niet langer te koop aan.

Varianten[bewerken]

OF-40 Mk.2: De Mk.2-versie van de OF-40 had een verbeterd OG14LR-vuurleidingssysteem met tweeassige hoofdkanonstabilisatie en verbeterde sensoren. De Mk.2 had een verbeterde dag / nacht-periscoop voor de commandant, een verbeterd zicht met variabele 7x en 14x vergroting voor de schutter, en een op een torentje gemonteerde LLLTV-camera die nachtelijke observatie en identificatie tot 2 km mogelijk maakt en beelden doorgeeft naar monitoren op zowel de schutters- als de commandantsposten. Deze variant kreeg ook een gelast stalen appliqué-pantser op de voorkant van de koepel. Alle UAE OF-40's zijn geüpgraded naar Mk.2-standaard.

OF-40 Mk.2 MTCA: Een enkel exemplaar van de OF-40 Mk.2 werd geüpgraded met de MTCA-motor die de tank 170 pk extra gaf van 830 naar 1000 pk.

OF-40 Mk.2 THETIS: Een experimentele OF-40 Mk.2 die toegang had tot het THETIS thermische zicht + NVD samen met extra bepantsering rond de tankkoepel.

OF-40 ARV: Een gepantserd bergingsvoertuig op basis van het OF-40-chassis, bemand door een vierkoppige bemanning en uitgerust met een kraan van 18 ton, een lier van 35 ton, een dozerblad en een lasset.

OF-40 SPAAG: Hoewel het nooit werd geproduceerd, werd een zelfrijdend luchtafweervoertuig, vergelijkbaar met de Gepard, voorgesteld als klanten daarom zouden vragen.

Sabiex HIFV: prototype voor een gevechtsvoertuig voor zware infanterie, ontwikkeld in de VAE uit overgebleven OF-40 MK.2-voorraden. Het voertuig maakt gebruik van een BMP-3-koepel en kan 5 infanteristen plus de 2 operators vervoeren. Het weegt 35 ton zonder de koepel en 45 ton met de koepel.

Gerelateerde ontwikkelingen

De romp van de OF-40 werd later gebruikt als basis voor het Palmaria gemotoriseerde artilleriesysteem. De Palmaria kende veel meer succes dan de OF-40, met 210 bestellingen door Libië en 25 door Nigeria. Argentinië kocht de Palmaria-torentjes, maar gebruikte hun eigen TAM-lichttankchassis.