Orgel van de Sint-Willibrordusbasiliek
Geplaatst: 25-11-2018  Dit artikel is geheel of gedeeltelijk overgenomen uit andere bronnen
Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende beoordelingslijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet dit dan niet te melden op de beoordelingslijst. Pas als het artikel volledig is herschreven of de auteursrechtensituatie is opgehelderd kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. |
Het orgel uit de Heilige Willibrordusbasiliek te Hulst is in de jaren 1610-1612 gebouwd door de Frans-Vlaamse orgelbouwer Loys Isoré.
Isoré was destijds werkzaam in Antwerpen. Hij bouwde een éénklaviers-instrument met 13 stemmen en een 'kort octaaf' voor de hoofdkerk. In 1685 voerde de Vlaming Frederik Noblo omvangrijke herstelwerkzaamheden uit aan de windvoorziening, pijpwerk en mechaniek.
In de loop van de 18e eeuw werden herstelwerkzaamheden uitgevoerd door de Antwerpse orgelbouwer Moreau. Schilder Johan Baltisberger renoveerde de schilderingen op de orgelluiken. Een plan tot uitbreiding van het orgel met een rugwerk kwam niet tot uitvoering.
In 1764 kreeg Louis Delhaye uit Antwerpen opdracht nieuwe windladen te maken en daarop grotendeels het oude pijpwerk te plaatsen, aangevuld met de nieuwe registers Prestant 8’ en Sesquialter. Ook moest er een terts in de Cornet komen. Vanaf 1929 wachtte een zeer ingrijpende verandering. Toen werden pijpen, mechaniek en balgen van het orgel samengevoegd met een kleiner, gelijksoortig orgel dat in de koorkerk werd gebruikt. Op een windlade van Cavaillé-Coll (gekocht in 1874) werden boven de sacristie de beide orgels samengebracht tot een electropneumatisch instrument.
Onder aanvoering van adviseur Hans van der Harst werd in 1970/71 het orgel grondig gerestaureerd en gereconstrueerd door de firma Flentrop (Zaandam). Zij breidde het orgel uit met een borstwerk en vrij pedaal. De windlade van Cavaillé-Coll werd verwijderd en verhuisde naar Haarlem. Van de 14 oorspronkelijke registers konden er 11 geheel of gedeeltelijk behouden worden. In het borstwerk (Positief) konden oude Vlaamse pijpen in de Doublette 2' worden gebruikt. Het resultaat van deze restauratie en nieuwbouw is een schitterend orgel van een geheel zuidelijk karakter: rijk aan wijde vulstemmen, liefelijk in zijn fluiten, krachtig en gloedvol in zijn tongwerken. In 1989 werd het orgel voor opnieuw onder handen genomen met een reiniging en herintonatie. De Regaal 16' werd omgevormd tot een 8-voetsregister. Deze laatste restauratie heeft er toe bijgedragen dat het orgel nog verder kon worden uitgebreid en de authenticiteit van de klank nog beter tot zijn recht komt. In 2012 startte Flentrop Orgelbouw met het uitvoeren van een vijfjarig onderhoudsplan. Herstelwerk, herintonatie en het schoonmaken van kassen en pijpwerk stonden op het programma.
Thans wordt het orgel door deskundigen, musici en kenners algemeen aangemerkt als uniek, kostbaar en artistiek pronkstuk van de Frans-Vlaamse orgelbouwstijl in Nederland.
Bronnen[bewerken]
-Historische orgels in Zeeland door J.H. Kluiver, Middelburg 1976
-Drs. J.J. van der Harst, Brochure orgel-ingebruikname 11 juni 1971
-Archief parochie Basiliek Hulst: Almanak 1996
Dit artikel "Orgel van de Sint-Willibrordusbasiliek" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Orgel van de Sint-Willibrordusbasiliek.
|
This page exists already on Wikipedia. |
