Orhan Agirdag

Orhan Agirdag (1984) is een Turks-Belgische pedagoog, onderwijssocioloog, professor aan de KU Leuven en docent aan de Universiteit van Amsterdam.

Studies en werk[bewerken]

Na zijn middelbare studies in Heusden-Zolder studeerde hij sociologie aan de KU Leuven, waar hij in 2007 met cum laude afstudeerde. In 2011 promoveerde Orhan Agirdag tot doctor in de sociologie aan de UGent met een onderzoek naar de gevolgen van schoolsegregatie in Vlaanderen.

In zijn onderzoek combineert Agirdag inzichten van sociologie, onderwijskunde en linguïstiek. Meer specifiek bestudeert hij hoe brede maatschappelijke tendensen zoals groeiende etnische diversiteit en digitalisering een invloed hebben op verschillende onderwijs- en opvoedingsprocessen. De focus ligt hierbij op lerarenopleiding, de vroege kinderjaren en meertaligheid.

Voor zijn doctoraat – een onderzoek naar de gevolgen van schoolsegregatie in Vlaanderen – krijgt hij in 2011 de Charles Ullens Prijs van de Koning Boudewijn Stichting^[1] en de Dissertatieprijs van de Vereniging voor Onderwijsresearch en het Vlaams Forum voor Onderwijsonderzoek^[2]. Op basis van zijn gehele curriculum ontving Agirdag in 2014 de Frans van Cauwelaertprijs^[3]. Zijn pleidooi om lessen te geven in de thuistaal van allochtone kinderen, lokte kritiek uit in 2009.^[4]

Publicaties[bewerken]

Segregatie in het basisonderwijs (2012), co-auteurs Ward Nouwen, Paul Mahieu, et al.
Haal meer uit meertaligheid: omgaan met talige diversiteit in het onderwijs (2016), co-auteurs Lore Van Praag en Sven Sierens
Onderwijs in een gekleurde samenleving (2020)

Bronnen, noten en/of referenties